ΗΠΑ: Τα ιδιωτικά κεφάλαια στοχεύουν στις εταιρείες υψηλής πιστοληπτικής ικανότητας

Οι εταιρείες blue-chip είναι ο καινούριος στόχος των ιδιωτών πιστωτών (ιδιωτικά κεφάλαια που λειτουργούν και ως δανειστές), οι οποίοι έχουν εξελιχθεί σε έναν τομέα που διαχειρίζεται κεφάλαια 1,4 τρισ. δολάρια, σύμφωνα με του Financial Times.

Από τη μία ο παραδοσιακός τραπεζικός τομέας αυστηροποιεί τα κριτήρια χορήγησης δανείων μετά την κατάρρευση περιφερειακών τραπεζών και από την άλλη οι επιχειρήσεις αναζητούν νέες πηγές κεφαλαίων για να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις των υψηλότερων επιτοκίων και την επιβράδυνση της οικονομίας.

ΗΠΑ: Τα ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια στρέφονται στη χορήγηση δανείων

Το χώρο λοιπόν που αφήνουν ελεύθερο οι εμπορικές τράπεζες έρχονται να καλύψουν οι διαχειριστές εναλλακτικών περιουσιακών στοιχείων, όπως η Apollo, η KKR και η Blackstone και σ΄αυτές απευθύνοται οι μεγάλες εταιρείες για να παρακάμψουν τις τράπεζες και τις παραδοσιακές αγορές ομολόγων.

Οι συμφωνίες -συμπεριλαμβανομένων δύο που ανακοινώθηκαν αυτόν τον μήνα με την AT&T και την PayPal- υπογραμμίζουν την αυξανόμενη εμβέλεια της ιδιωτικής πιστωτικής βιομηχανίας, καθώς βοηθά τις εταιρείες να παρακάμψουν τις παραδοσιακές τράπεζες και τις αγορές ομολόγων για να αντλήσουν κεφάλαια.

Η ιδιωτική πίστη στοχεύει στην επενδυτική βαθμίδα

Η άνθηση των ιδιωτών επενδυτών παρατηρείται τη δεκαετία που ακολούθησε την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση. Την πόρτα τους συνήθως «χτυπούσαν» μικρές επιχειρήσεις ή επιχειρήσες υψηλού ρίσκου για να δανειστούν κεφάλαια.

Τώρα όμως ο τομέας αλλάζει επίπεδο και στοχεύει στις μεγαλύτερες και πιο αξιόπιστες εταιρείες. «Η ιδιωτική πίστη περνάει στην επενδυτική βαθμίδα, Ιnvestment Grade », λέει χαρακτηριστικά ο επικεφαλής του τμήματος πιστωτικών στρατηγικών λύσεων της Carlyle, του ομίλου ιδιωτικών κεφαλαίων, Ακχίλ Μπανσάλ. Η επενδυτική βαθμίδα είναι η αξιολόγηση που σημαίνει ότι ένα κρατικό ή εταιρικό ομόλογο παρουσιάζει σχετικά χαμηλό κίνδυνο αθέτησης. Οι οίκοι αξιολόγησης ομολόγων, όπως η Standard & Poor’s και η Moody’s, χρησιμοποιούν διαφορετικούς χαρακτηρισμούς, αποτελούμενους από τα κεφαλαία και πεζά γράμματα “Α” και “Β”, για να προσδιορίσουν την πιστοληπτική ικανότητα ενός ομολόγου.

Η συγκέντρωση κεφαλαίων

Σύμφωνα με στελέχη της αγοράς η άνθηση οφείλεται αφενός στην υψηλή συγκέντρωση κεφαλαίων και αφετέρου οι μεγάλοι όμιλοι ιδιωτικής πίστης έχουν αγοράσει είτε επενδύσει σε μια ασφαλιστική εταιρεία, με αποτέλεσμα να βρεθούν με ασφάλιστρα αξίας πολλών δισ. δολαρίων, τα οποία μπορούν να επενδύσουν.

Η Athene είναι η ασφαλιστική εταιρεία της Apollo και έχει συγκεντρώσει σχεδόν 260 δισ. δολάρια σε κεφάλαια – περίπου το 50% των περιουσιακών στοιχείων της Apollo.
«Βάλαμε στοίχημα στην ιδιωτική επενδυτική βαθμίδα», εξηγεί ο Marc Rowan, διευθύνων σύμβουλος της Apollo, σε συνέδριο αυτό το μήνα. «Είμαστε επίσης ωφελημένοι από αυτή την αποτραπεζικοποίηση, διότι τα περιουσιακά στοιχεία που χρειαζόμαστε …είναι αυτά που συνήθιζαν να μπαίνουν στους ισολογισμούς των τραπεζών, ιδιωτικές πιστώσεις επενδυτικής διαβάθμισης».

Η Apollo δεν είναι η μόνη. Η KKR το 2021 αγόρασε πλειοψηφικό μερίδιο στην ασφαλιστική εταιρεία Global Atlantic, προσθέτοντας 90 δισ. δολάρια στα περιουσιακά στοιχεία του ομίλου εκείνη την εποχή. Η Carlyle αγόρασε λίγο λιγότερο από το ένα πέμπτο της αντασφαλιστικής Fortitude Re από την AIG το 2018, προτού συνάψει νέα συμφωνία πέρυσι, η οποία μείωσε το μερίδιό της, αλλά αύξησε τα περιουσιακά στοιχεία της Carlyle κατά περίπου 50 δισ. δολάρια. Η Blackstone, εν τω μεταξύ, επενδύει για λογαριασμό ασφαλιστών όπως η Corebridge μέσω του τμήματος ασφαλιστικών λύσεων.

Οι ασφαλιστικές μονάδες υποχρεούνται από τις κρατικές ρυθμιστικές αρχές να επενδύουν τη συντριπτική πλειοψηφία των χαρτοφυλακίων τους σε χρέος επενδυτικής διαβάθμισης, για να διασφαλίσουν τους ασφαλισμένους.

Όμως, σε αντίθεση με τις παραδοσιακές ασφαλιστικές εταιρείες, οι διαχειριστές εναλλακτικών επενδύσεων έχουν την δυνατότητα- καθώς υπόκεινται στη βαάσανο των ρυθμιστικών αρχών- να χρησιμοποιήσουν χρηματοοικονομικά εργαλεία για να σχεδιάσουν ιδιωτικές συναλλαγές που μπορούν να προσφέρουν μερικές επιπλέον ποσοστιαίες μονάδες απόδοσης σε σύγκριση με τα παραδοσιακά εταιρικά ομόλογα επενδυτικής διαβάθμισης, τα οποία αποδίδουν περίπου 5,5%.

Το κόλπο γκρόσο των εταιρειών

Αυτό μπορεί να αποδειχθεί ελκυστικό για τις εταιρείες που χρειάζονται να αντλήσουν μετρητά χωρίς να αξιοποιήσουν την αγορά ομολόγων επενδυτικής διαβάθμισης, ιδίως όταν η έκδοση περισσότερου χρέους σε εταιρικό επίπεδο επηρεάζει την πιστοληπτική αξιολόγηση της επιχείρησης.

Οι συμφωνίες με τους ιδιώτες πιστωτές έχουν διάφορες μορφές, όπως αναφέρουν οι Financial Times. Η πιο συνηθισμένη είναι η ακόλουθη: μια εταιρεία μεταφέρει περιουσιακά στοιχεία – μια παραγωγική μονάδα ή ένα χαρτοφυλάκιο ακινήτων – σε μια θυγατρική ή μια νέα εταιρεία ειδικού σκοπού. Στη συνέχεια, οι εταιρείες συγκεντρώνουν προνομιούχο μετοχικό κεφάλαιο ή χρέος έναντι της μονάδας, το οποίο αποφέρει μετρητά που η μητρική εταιρεία μπορεί να χρησιμοποιήσει για να καλύψει τις καθημερινές συναλλαγές της.

Οι οίκοι αξιολόγησης αντιμετωπίζουν συνήθως τις συμφωνίες προνομιούχων μετοχών πιο ευνοϊκά από ό,τι τα συνήθη δάνεια. Και συχνά, επειδή το μετοχικό κεφάλαιο συγκεντρώνεται σε ένα όχημα ειδικού σκοπού, η μητρική εταιρεία δεν χρειάζεται να το αναφέρει στον ισολογισμό της.

Η Apollo αγόρασε προνομιούχες μετοχές της AT&T ύψους 2 δισ. δολαρίων σε μια συμφωνία που επέτρεψε στην ΑΤ&Τ  να αποπληρώσει εν μέρει κάποια από τα ανεξόφλητα προνομιούχα ίδια κεφάλαιά της. Αυτό ακολούθησε μια επένδυση ύψους 1 δισ. δολαρίων στον γερμανικό όμιλο ακινήτων Vonovia με παρόμοια δομή.

Η δράση της όμως δεν σταματάει σε αυτή τη συμφωνία καθώς  έχει πραγματοποιήσει κι άλλες γνωστές ιδιωτικές χρηματοδοτήσεις, μεταξύ άλλων για την AB InBev – μια συμφωνία που εξασφαλίστηκε από τα εργοστάσια της ζυθοποιίας – καθώς και για την εταιρεία ενοικίασης αυτοκινήτων Hertz και την Abu Dhabi National Oil Company.

Ένα άλλο είδος συναλλαγής είναι η συμφωνία της KKR την περασμένη εβδομάδα και αφορούσε την αγορά καταναλωτικών δανείων ύψους έως και 40 δισ. ευρώ που χορηγήθηκαν από την PayPal. Σε αυτές τις συναλλαγές, μια ομάδα περιουσιακών στοιχείων – όπως υποθήκες, απαιτήσεις από πιστωτικές κάρτες ή δάνεια αυτοκινήτων – συγκεντρώνονται μαζί, με τις πληρωμές τόκων να χρηματοδοτούν νέες δόσεις χρέους που πωλούνται σε επενδυτές.

Δανεισμός που δεν επιβαρύνει τον ισολογισμό

Η χρήση ασφαλιστικών κεφαλαίων και ιδιωτικών πιστώσεων είναι μόνο το πιο πρόσφατο παράδειγμα της σύμπραξης των blue-chip εταιρειών με εναλλακτικούς διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων.

Η Intel έκλεισε πέρυσι συμφωνία ύψους 30 δισ. δολαρίων με την Brookfield και τα ταμεία υποδομών της, με τον διαχειριστή περιουσιακών στοιχείων να επενδύει 15 δισ. δολάρια σε ένα νέο χυτήριο τσιπ.

Η Intel, όπως και οι περισσότερες εταιρείες που συνάπτουν αυτές τις συμφωνίες, δεν ανακοίνωσε πόσο θα πληρώσει στην Brookfield για την επένδυση. Ωστόσο, ο οικονομικός διευθυντής της David Zinsner δήλωσε στους αναλυτές πέρυσι ότι η Brookfield θα λάβει μέρος των ταμειακών ροών που θα παράγει το εργοστάσιο μόλις τεθεί σε λειτουργία, δίνοντας στην επενδυτική εταιρεία μια απόδοση κάπου μεταξύ 4,4% και 8,5%.

«Θα προστατεύσει τον ισχυρό ισολογισμό μας», δήλωσε ο Zinsner για τη συμφωνία. «Μας επιτρέπει να αξιοποιήσουμε μια νέα δεξαμενή κεφαλαίων, προστατεύοντας παράλληλα την ικανότητα ρευστότητας και χρέους μας για μελλοντικές επενδύσεις».