Η τελευταία πτήση του βασιλιά της Dassault : Οι ρίζες από τη Θεσσαλονίκη και η αγάπη του για την Ελλάδα

Οταν τον ρωτούσαν από πού πηγάζει η αγάπη του για το ωραίο, έδειχνε πάντα τη φωτογραφία του Παρθενώνα που είχε απαθανατίσει ως παιδί, με τη βοήθεια μιας φωτογραφικής μηχανής Instamatic που του είχαν κάνει δώρο οι γονείς του. Στο DNA του κυλούσε άλλωστε αίμα ελληνικό, αφού οι πρόγονοί του έζησαν και μεγαλούργησαν στον κόσμο των επιχειρήσεων στη Θεσσαλονίκη.

Με μια μητέρα παθιασμένη με τη φωτογραφία, έναν θείο κορυφαίο συνθέτη κλασικής μουσικής και παππού τον Μαρσέλ Ντασό, θρύλο της γαλλικής αεροναυπηγικής και ιδρυτή του ομώνυμου ομίλου που κατασκευάζει τα αεροσκάφη Falcon, Mirage και Rafale (Dassault Aviation), ο Ολιβιέ Ντασό πήρε όλες εκείνες τις προσλαμβάνουσες που τον εξέλιξαν σε μια αξιοζήλευτη και πολυσχιδή προσωπικότητα.

«Επεσε από μικρό παιδί στη μαρμίτα της τέχνης», όπως εύστοχα έγραψε ο γαλλικός ιστότοπος franceinfo, περιστρέφοντας τη ζωή του γύρω από αυτήν, ανάγοντας κάθε τι που αγαπούσε σε τέχνη. Από τις ανώτερες σπουδές του στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές και τα μαθηματικά, ως την πολιτική που υπηρέτησε με πάθος. Ενας εραστής της τέχνης, της επιστήμης, της ζωής. Δεν επαναπαύτηκε ωστόσο στα αμύθητα πλούτη που κληρονόμησε από την οικογενειακή δυναστεία στην οποία μεγάλωσε.

Αποφοίτησε από τη Σχολή αεροπόρων École de l’Air, με μεταπτυχιακό στα μαθηματικά και διδακτορικό στη διοίκηση επιχειρήσεων, λάτρεψε τη φωτογραφία, τη μουσική, τη σκηνοθεσία, την οινοποιία, το κυνήγι, τα ταξίδια και διέπρεψε σε όλους τους τομείς, κατακτώντας τα όνειρά του. Είχε κάνει δύο γάμους αποκτώντας δύο παιδιά με την πρώτη σύζυγο, την 31χρονη ηθοποιό Ελένα και τον 26χρονο Ρεμί και ένα παιδί με τη δεύτερη σύζυγο, τον μόλις δέκα ετών Τομά. Εζησε μια ζωή γεμάτη και είχε στην κυριολεξία τα πάντα. Πλην της τύχης.

Ο Σερζ Ντασό με τη στολή του πιλότου μπροστά σε ένα μαχητικό αεροσκάφος Rafale τον Ιούνιο του 1999

«Μια τεράστια απώλεια»

Ο Ντασό, που μπορούσε να πετάξει με άνεση όλα τα μοντέλα Falcon σπάζοντας παγκόσμια ρεκόρ ταχύτητας, σκοτώθηκε σε ηλικία 69 ετών την περασμένη Κυριακή όταν το ιδιωτικό του ελικόπτερο κατέπεσε λίγο έξω από το εξοχικό του, στην περιοχή Καλβαντός της Νορμανδίας, στη Βόρεια Γαλλία, όταν ο έλικας χτύπησε σε κλαδιά δέντρου κατά την απογείωση. «Πέθανε κατά την πτήση, όπως ένας ηθοποιός πεθαίνει στη σκηνή» έγραψε η εφημερίδα «Le Figaro», της οποίας ήταν ιδιοκτήτης.
Το δυστύχημα έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία στη Γαλλία, την οποία υπηρέτησε αρχικά ως δημοτικός σύμβουλος στο Παρίσι κι έπειτα ως βουλευτής της περιφέρειας Ουάζ του συντηρητικού κόμματος των Ρεπουμπλικανών από το 2002. Ενας αιφνίδιος θάνατος, «μια τεράστια απώλεια», όπως έγραψε στο Twitter ο Εμανουέλ Μακρόν.

Απόγονος του Μωυσή Αλλατίνι

Ο Ολιβιέ Ντασό ήταν γιος του Σερτζ κι εγγονός του Μαρσέλ Ντασό, απογόνου της οικογένειας Αλλατίνι, Εβραίων της Θεσσαλονίκης. Πρόγονός τους, ο γιατρός και ανθρωπιστής Μωυσής Αλλατίνι, ο οποίος συνέβαλε στην εκπαιδευτική και οικονομική αναμόρφωση της Θεσσαλονίκης στη διάρκεια του 19ου αιώνα. Ο Μωυσής Αλλατίνι ήταν ένα ανοιχτό για την εποχή πνεύμα. Σπούδασε Ιατρική στη Φλωρεντία κι επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη για να αναλάβει τις οικογενειακές επιχειρήσεις. Δεν εγκατέλειψε ποτέ την επιστήμη του ενώ εξελίχθηκε σε μεγάλο ευεργέτη της πόλης. Ιδρυσε την τράπεζα Αλλατίνι, έφτιαξε καπνεργοστάσια, σαπωνοποιεία, υφαντουργεία, μεταξουργεία, το ζυθοποιείο Ολυμπος και μεγάλους ατμοκίνητους αλευρόμυλους, δημιουργώντας πολλές θέσεις εργασίας.

Λίγα χρόνια μετά τον θάνατό του, οικοδομήθηκε η βίλα Αλλατίνι, ένας μεγαλοπρεπής πύργος στη σημερινή συνοικία του Ντεπώ, σε σχέδια του διάσημου ιταλού αρχιτέκτονα Ποζέλι. Η ανιψιά του Μωυσή, Νοεμί και ο γιος της Μαρσέλ (παππούς του εκλιπόντος Ολιβιέ) περνούσαν εκεί τα καλοκαίρια τους μέχρι το 1909, οπότε και η οικογένεια εκτοπίστηκε από τη Θεσσαλονίκη – πριν ξεσπάσει ο ιταλοτουρκικός πόλεμος – λόγω της ιταλικής της καταγωγής.

Η Νοεμί και ο σύζυγός της Αδόλφος Μπλοχ εγκαταστάθηκαν στο Παρίσι όπου το 1928 ο γιος τους Μαρσέλ ίδρυσε την αεροναυπηγική εταιρεία Μαρσέλ Μπλοχ. Με το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου η οικογένεια ασπάστηκε τον καθολικισμό και άλλαξε το όνομά της σε Ντασό.

Η Ελλάδα, οι ρίζες και η γη των προγόνων

«Αυτή είναι η ιστορία μας, αυτή είναι η περηφάνια μας! Αισθάνομαι τόσο Γάλλος όσο Θεσσαλονικιός και πολίτης του κόσμου» ήταν τα λόγια του αδελφού του εκλιπόντος Ολιβιέ Ντασό, Λοράν, όταν βρέθηκε πριν από λίγους μήνες στη Θεσσαλονίκη για τα αποκαλυπτήρια της προτομής του Μωυσή Αλλατίνι, «εκπληρώνοντας ένα καθήκον μνήμης», καθώς όπως ομολόγησε «για να σεβαστείς τον εαυτό σου, πρέπει πρώτα να σεβαστείς τις ρίζες σου».

Ο Λοράν, όπως είπε, έμαθε πολλά από τον παππού του και συγκεκριμένα έμαθε «τη σημασία που έχει το αίμα, οι ρίζες, η ιστορία και η Ελλάδα», για την οποία του μιλούσε πολύ, περνώντας την αγάπη για τη χώρα μας στα παιδιά και τα εγγόνια του.

Δεν ήταν ο μόνος. Ο αδελφός του Ολιβιέ έδειχνε ενθουσιασμό για την ιστορία και τη γη των προγόνων. Μάλιστα, όταν τον περασμένο Σεπτέμβριο η Ελλάδα ανακοίνωνε την αγορά και την αναβάθμιση των εξοπλιστικών συστημάτων με την απόκτηση μιας μοίρας 18 αεροσκαφών Rafale για την αντικατάσταση των παλαιών Mirage ο Ολιβιέ Ντασό έγραφε στο Twitter: «Είμαι περήφανος και χαρούμενος που η Ελληνική Δημοκρατία, μετά το Mirage F1 το ‘74, το Mirage 2000 το ‘85, το Mirage 2000-5 το 2000, επιβεβαίωσε την εμπιστοσύνη της στην εταιρεία μας, επιλέγοντας σήμερα το Rafale για την πολεμική της αεροπορία».

«Η Ελλάδα είναι μέρος της βιομηχανικής ιστορίας της Dassault Aviation και της οικογενειακής ιστορίας, και ελπίζω ότι αυτό θα συνεχιστεί» είχε εξάλλου πει ο αδελφός του στο πρόσφατο ταξίδι του στη Θεσσαλονίκη.