Αντώνης Καρακούσης: Μπροστά σε μια ιστορικών διαστάσεων οικονομική αναδιάρθρωση

H πανδημία συνεχίζει να πιέζει αφόρητα τα νοσοκομεία και να εμποδίζει το πολυπόθητο άνοιγμα της οικονομίας και της κοινωνίας.

Ωστόσο, κοινή είναι η πεποίθηση ότι προϊόντος του χρόνου, με τη βελτίωση των καιρικών συνθηκών και κυρίως με την δεδομένη πια επιτάχυνση των εμβολιασμών, οι υγειονομικές συνθήκες θα βελτιωθούν το επόμενο δίμηνο και οι αδημονούντες πια πολίτες θα μπορέσουν να επιστρέψουν μαζικά στις δραστηριότητές τους.

Ενόψει αυτού λοιπόν, του πιθανολογούμενου ανοίγματος και της πολυαναμενόμενης ελευθέρωσης της κοινωνίας και της οικονομίας από τους καταδυναστευτικούς υγειονομικούς περιορισμούς άπαντες προετοιμάζονται πυρετωδώς.

Οι προσδοκίες με τον καιρό θεριεύουν και όλοι πλέον αναμένουν ταχεία ανάκαμψη της οικονομικής δραστηριότητας. Υποστηρίζονται άλλωστε αυτές οι προσδοκίες και από τις ιστορικές εμπειρίες.

Των πανδημιών και γενικώς τέτοιων ασφυκτικών περιόδων ακολουθούν αβίαστα, λόγω των καταπιεσμένων επιθυμιών, εκρήξεις κατανάλωσης, οι οποίες συνοδεύονται από επενδυτικά και τεχνολογικά άλματα, λόγω της επιστημονικής προπαρασκευής που χαρακτηρίζει τέτοιες παγκόσμιες δοκιμασίες.

Επιπροσθέτως, η τρέχουσα συγκυρία, όλο αυτό το κύμα μεταβολής που επικράτησε στη διαχείριση των οικονομικών προβλημάτων εξαιτίας των πολλών συνεπειών της υγειονομικής κρίσης, κατέστησε ευχερέστερο το διεκδικούμενο οικονομικό άλμα. Κοινή είναι η πεποίθηση ότι οι κυβερνήσεις και οι υπερεθνικές οικονομικές οντότητες έγιναν πιο γαλαντόμες και πιο ευέλικτες, όπως και οι πιστωτικοί οργανισμοί και ιδιαιτέρως οι κεντρικές Τράπεζες οι οποίες ευνοούν την διάθεση χρηματοδοτικών πόρων και διοχέτευση ρευστότητας στις χειμαζόμενες οικονομίες.

Αυτή την ώρα υπάρχει περίσσια χρηματοδοτικών πόρων στην παγκόσμια οικονομία, τα επιτόκια είναι σχεδόν μηδενικά και η απειλή του πληθωρισμού δεν είναι ακόμη ορατή, παρά τον πακτωλό δημόσιων πόρων που διοχετεύονται τόσο στην Αμερική όσο και στην Ευρώπη.

Η Ελλάδα, παρ’ ότι υπερχρεωμένη και μέχρι πρότινος αποκλεισμένη από τις διεθνείς αγορές, βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε προνομιακή θέση. Το ελληνικό Δημόσιο μπορεί και «σηκώνει» με χαμηλά επιτόκια όσα χρειάζεται και οι υγιείς ελληνικές επιχειρήσεις επίσης τυγχάνουν ευχερούς και φθηνής χρηματοδότησης.

Επιπλέον για πρώτη φορά είναι εγκαίρως εξασφαλισμένοι χρηματοδοτικοί πόροι (επιδοτήσεις και φθηνά δάνεια) δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ για την επόμενη μέρα και μαζί η χώρα μας έχει συγκροτημένο πλήρες και οργανωμένο σχέδιο απορρόφησης αυτών των πόρων.

Συνδυαστικά δε, το γεγονός ότι στη διάρκεια της προηγούμενης υπερδεκαετούς οικονομικής κρίσης η χώρα μας προχώρησε σε πλήθος διαρθρωτικών αλλαγών προσθέτει δυνατότητες και αναδεικνύει ευκαιρίες υψηλής κερδοφορίας.

Η Ελλάδα χωρίς αμφιβολία είναι πλέον από τις φθηνότερες χώρες της ευρωζώνης, η γεωπολιτική της θέση είναι ξεχωριστή, η Δημοκρατία και οι θεσμοί της ισχυροί, οι Τράπεζές της ξαναβρίσκουν τη θέση τους στο διεθνές οικονομικό σύστημα, τα δίκτυά της έχουν καταστεί ανεπτυγμένα, το προσωπικό της είναι εκπαιδευμένο και τεχνολογικά καταρτισμένο και το κόστος συνολικά ελεγχόμενο. Κοινώς διατηρεί όλες τις προϋποθέσεις για ένα μεταπανδημικό άλμα μεγέθυνσης και προόδου.

Το σημαντικότερο ωστόσο, είναι ότι ένα πλέγμα δημόσιων και ιδιωτικών επενδύσεων έχει ήδη διαμορφωθεί και αναμένει το πράσινο φως από τις ευρωπαϊκές αρχές προκειμένου να εξελιχθεί.

Τα 32 δισ. του Ταμείου Ανάκαμψης και τα σχεδόν άλλα τόσο του ΕΣΠΑ μπορούν να εγγυηθούν ένα κύμα επενδύσεων δεκάδων δισ. ευρώ σε πλήθος τομέων, από την ενέργεια και την πράσινη οικονομία, μέχρι την ψηφιακή οικονομία και τον αγροδιατροφικό τομέα στα επόμενα 6-7 χρόνια.

Και είναι επίσης ακριβές ότι στη βάση των προαναφερθεισών προοπτικών κινητοποιείται σύμπασα η εγχώρια επιχειρηματική κοινότητα, συνεπικουρούμενη και από πλήθος διεθνών επενδυτικών κεφαλαιουχικών σχημάτων που ήδη έχουν εγκατασταθεί ή προετοιμάζονται να εκμεταλλευθούν τις ευκαιρίες κερδοφορίας που προσφέρει ο τόπος.

Στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ κοινή είναι η πεποίθηση ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια ιστορικών διαστάσεων αναδιάρθρωση ελληνικής οικονομίας, σαν εκείνη που συνετελέσθη στα μεταπολεμικά χρόνια.

Ολες οι μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις, ειδικότερα οι ισχυρότερες των εγχώριων επιχειρηματικών οικογενειών, κινούνται αυτή την περίοδο με μεγάλη ταχύτητα, ενεργοποιούν επενδυτικά σχέδια, συγκροτούν συμμαχίες και συγκεντρώνουν πόρους προκειμένου να επιχειρήσουν άλματα στην ενέργεια και στην αποθήκευσή της προς ευόδωση της επερχόμενης ηλεκτροκίνησης, στην παραγωγή νέων καυσίμων, στην ανάπτυξη βάσεων έρευνας και τεχνολογίας, στη δημιουργία πανίσχυρων εφοδιαστικών αλυσίδων και μαζί στην ανάπτυξη ιατρικών υπηρεσιών υψηλού επιπέδου, φαρμακευτικών προιόντων και αγαθών.

Επίσης, κεντρική θέση στην προδιαγραφόμενη μεταμόρφωση της ελληνικής οικονομίας θα έχουν συνδυασμένα ο τουριστικός και ο αγροδιατροφικός τομέας, ενώ σημαντική κινητικότητα αναμένεται στην αγορά των ακινήτων. Επιπλέον η αναμενόμενη επιτάχυνση των αποκρατικοποιήσεων θα επαυξήσει την ελκυστικότητα της ελληνικής οικονομίας.

Κοινώς όλα τα στοιχεία συνηγορούν για ένα μεταπανδημικό οικονομικό άλμα, που δεν θα έχει προηγούμενο στην ελληνική οικονομική ιστορία.

Αρκεί να μην μεσολαβήσουν πανδημικά απρόοπτα και να μην επικρατήσουν πολιτικές και άλλες αναστατώσεις που συνήθως περιπλέκουν τις συνθήκες και αλλοιώνουν τις ελληνικές προοπτικές.