Ο σκοπός που οδηγεί σε κέρδη

O νέος Διευθύνων Σύμβουλός της UBS, Ραλφ Χάμερς, έχει την ευκαιρία να ωθήσει το ίδρυμά του μπροστά από την συμπολίτισσα και ανταγωνίστρια Credit Suisse, που κλονίζεται από σκάνδαλα. Καθώς ετοιμάζεται να παρουσιάσει τα αποτελέσματα του πρώτου τριμήνου υπό την ηγεσία του, το άνοιγμά του προς τους θυμωμένους πελάτες της Credit Suisse δείχνει τακτικά λογική. Όμως, μια ευρύτερη προσπάθεια για ζητήματα περιβαλλοντικά, κοινωνικά και διακυβέρνησης, ίσως μεγαλώσουν την απόσταση ανάμεσα στον ίδιο και τον ομόλογό του Τόμας Γκότσταιν.

Ο Ολλανδός, που ανέλαβε στα τέλη του 2020, εκκινεί από καλή θέση. Η μετοχή της UBS διαπραγματεύεται με μικρό premium ως προς την μελλοντική λογιστική αξία, σύμφωνα με στοιχεία της Refinitiv, έναντι έκπτωσης 40% της Credit Suisse. Πράγματι, βρίσκεται αντιμέτωπος με τον κίνδυνο μιας ολλανδικής έρευνας σχετικά με την περίοδο που ήταν επικεφαλής στην ING, για την οποία υπάρχουν εισαγγελικές κατηγορίες ότι δεν μπόρεσε να εντοπίσει ξέπλυμα χρήματος. Όμως, ο κίνδυνος αυτός ωχριά σε σύγκριση με τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Credit Suisse, περιλαμβανομένης της κατάρρευσης των πελατών Greensill Capital και Archegos Capital Management.

Η λαθροθηρία θυμωμένων πελατών δεν είναι κάτι έξυπνο -ειδικά για αυτούς τους επενδυτές, πλούσιες οικογένειες και επιχειρήσεις που πρόκειται να χάσουν χρήματα από παγωμένα ταμεία διαχείρισης ενεργητικού που συνδέονται με την πτώχευση της εταιρείας χρηματοδότησης εφοδιαστικής αλυσίδας Greensill. Μερικοί από τους υπαλλήλους της Credit Suisse, χρηματιστές και διαχειριστές πλούτου, ίσως είναι έτοιμοι να φύγουν. Πολλές από τις αποζημιώσεις τους -που συνδέονται με μετοχές- πιθανότατα έχουν χάσει το 25% της αξίας τους από τα τέλη Φεβρουαρίου.

Το μεγαλύτερο ερώτημα είναι πως θα πρέπει να τοποθετηθεί η UBS, στρατηγικά, απέναντι στην Credit Suisse και άλλους ανταγωνιστές. Ο Χάμερς θα μπορούσε να δοκιμάσει να θέσει σε πλαίσιο το ότι η UBS είναι όλα όσα δεν είναι η Credit Suisse. Εκεί που η επενδυτική τράπεζα της Credit Suisse μόλις άνοιξε μια τρύπα στους δείκτες κεφαλαίου του ομίλου, για παράδειγμα, η UBS θα μπορούσε να διπλασιάσει τα κεφάλαια για τη διαχείριση κινδύνου και να διαθέσει περισσότερα κεφάλαια μακριά από τις δραστηριότητες συναλλαγών.

Με τον Γκότσταιν να αφιερώνει ενέργεια για να αφήσει πίσω του τα ιστορικά σκάνδαλα, που εκτείνονται μέχρι τα επεισόδια κατασκοπίας υπό τον προκάτοχό του Τιντζάν Τιάμ, ο Χάμερς θα μπορούσε να εμφανίσει την UBS σαν την τράπεζα που υιοθετεί καλύτερες πρακτικές και για παράδειγμα, επενδύοντας σε τεχνολογία αιχμής να βελτιώσει τη συμμόρφωση της τράπεζας με τους κανόνες καλύτερης γνωριμίας του πελάτη και καταπολέμησης του ξεπλύματος χρήματος.

Εν ολίγοις, η UBS θα μπορούσε να γίνει η τράπεζα που ελαχιστοποιεί τον κίνδυνο, περιλαμβανομένων όσων σχετίζονται με θέματα περιβάλλοντος, κοινωνίας και διακυβέρνησης -όχι κάτι σύνηθες για την ελβετική τραπεζική. Επιπρόσθετα, ο Χάμερς θα μπορούσε να παρουσιάσει σαφείς στόχους για την εγκατάλειψη των δραστηριοτήτων που σχετίζονται με ορυκτά καύσιμα και ακόμη να τους ενσωματώσει στο πακέτο των απολαβών του. Οσο περίεργο κι αν ακούγεται, η UBS μπορεί να γίνει η ελβετική τράπεζα με σκοπό.