
Πάντα σε περιόδους κρίσης, ειδικά όπως η τωρινή με την πανδημία, ανοίγει μια μεγάλη συζήτηση για τις Ηγεσίες, τους Ηγέτες, τα χαρακτηριστικά τους, το ρόλο τους, το πως αντιδρούν, πως λαμβάνουν αποφάσεις και τη στρατηγική ακολουθούν.
Παρατηρώντας κανείς προσεκτικά όλους αυτούς τους μήνες της πανδημίας την συμπεριφορά πολλών Ηγετών θα συμφωνήσει ότι η πλειοψηφία των Ηγεσιών σε παγκόσμιο επίπεδο υπήρξε κατώτερο των περιστάσεων. Σε πάρα πολλές φορές αναδείχθηκε η έλλειψη ευελιξίας, προσαρμοστικότητας, ακόμα και ενσυναίσθησης, ενώ φωτίστηκε και η ανευθυνότητα.
Δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις, όπου αρχηγοί κρατών, παρουσίασαν συμπεριφορές με στοιχεία που παρατηρούνται σε μορφές ηγεσίας που χαρακτηρίζονται επιστημονικά ως μη χαρισματικές.
Σύμφωνα με τον Μαξ Βέμπερ, το διαμέτρημα του εκάστοτε Ηγέτη αποτελεί συνάρτηση του στόχου που θέτει και του τρόπου με τον οποίο κινείται βάση του πλαισίου που όρισε. Αυτό το είδαμε με ένταση την περίοδο της πανδημίας και μετρήσαμε και ζυγίσαμε Ηγεσίες σε πραγματικές συνθήκες κρίσης.
Τι αναζητά όμως η κοινωνία από μια Ηγεσία σε περιόδους κρίσης; Αναζητά Ηγέτες που πρέπει να διακρίνονται από πολλά ηγετικά χαρακτηριστικά με πιο βασικό το αίσθημα ευθύνης που οφείλουν να έχουν τόσο έναντι της χώρας που διοικούν όσο κυρίως έναντι των μελλοντικών γενιών.
Αυτό το περίφημο και πολυσυζητημένο αίσθημα ευθύνης τους φέρνει μπροστά και σε οδυνηρές αποφάσεις ή ακόμα και σε επιλογές που τους οδηγούν απέναντι σε παραδοσιακά ακροατήριά τους. Μην λησμονούμε ότι οι ηγέτες είναι αρκετά συχνά ιδιαίτερα επιρρεπείς σε λανθασμένες αποφάσεις και πράξεις τόσο στο οικονομικό πεδίο όσο και σε πολέμους.
Ειδικά στην παρούσα κρίση, φάνηκε ξεκάθαρα ότι άλλο έχω την εξουσία και άλλο είμαι ηγέτης. Η εξουσία και η ηγεσία είναι δυο διαφορετικές έννοιες. Και αυτό διότι η ηγεσία έχει ως βασική προϋπόθεση να προσαρμόζεται ο εκάστοτε ηγέτης, επιδεικνύοντας ηγετικά χαρακτηριστικά.
Σύμφωνα με τον Βέμπερ, η πολιτική ορίζεται ως «διευθύνουσα» δραστηριότητα του Κράτους και ο πολιτικός οφείλει να παίρνει θέση και να είναι παθιασμένος (ira et stadium).
Εξάλλου, κρίσεις όπως η παρούσα καθορίζουν και τα όρια της υπευθυνότητας ενός Ηγέτη που έχει ως πρώτιστη αρχή να μάχεται και μια βασική αρχή είναι, «δεν υφίσταται στρατηγική αλλά μόνο μοντέλο για τη διαχείριση της κρίσης».
Στην παρούσα φάση, η ηγεσία δεν μπορεί να υπάρξει μόνη της χωρίς κοινωνική συμμετοχή και στήριξη, ειδικά όταν λαμβάνονται αποφάσεις, επιβεβλημένες για την προστασία της δημόσιας υγείας, όπως η επιχείρηση «μένουμε σπίτι».
Το ξεπέρασμα μιας κρίσης δεν αποτελεί στόχο μόνο μιας Ηγεσίας, πεφωτισμένης ή μη, αλλά είναι ζήτημα συλλογικής αυτογνωσίας και κοινωνικής ευθύνης. Παράλληλα η Ηγεσία δεν πρέπει να έχει το Σύνδρομο της Ύβρεως, το οποίο εντοπίζεται σε Ηγέτες – αρχηγούς κρατών και είναι απόρροια της εξουσίας.
Επ’ αυτού η ιστορικός Μπάρμπαρα Τάκμαν όρισε το Σύνδρομο της Υβρεως ως την αφύσικη εμμονή σε μια πολιτική που αποδεδειγμένα είναι ανεφάρμοστη ή αντιπαραγωγική. «Η ξεροκεφαλιά, η πηγή της αυταπάτης, αποτελεί παράγοντα με τεράστιο ρόλο στη διακυβέρνηση» αναφέρει. Σε πόσες περιπτώσεις δεν είδαμε την ξεροκεφαλιά να κυριαρχεί και ο δογματισμός να υπερισχύει του ορθολογισμού.
Σε ακραία γεγονότα, όπως τώρα, αναδεικνύονται ηγέτες και ηγετικές συμπεριφορές και ειδικά σε περιόδους «μαύρων κύκνων» που κατά τον Νασιμ Νικόλας Ταλεμπ, από τους σημαντικότερους διανοητές της εποχής, ορίζεται ένα απρόβλεπτο γεγονός που ανατρέπει σταθερές και προκαλεί παρενέργειες που δύναται να γίνουν τραγικές.
Σύμφωνα με τον Τάλεμπ, «δεν γνωρίζουμε τι δεν γνωρίζουμε». Όμως ένας Ηγέτης έχει υποχρέωση να έχει κάνει την σωστή προετοιμασία του δια παν ενδεχόμενο.
Ουσιαστικά οφείλει να πατάει στα βήματα του Σουν Τζου, του Κινέζου θεωρητικού της στρατηγικής και να ακολουθεί την φράση: «Μην υποθέτεις ότι ο εχθρός δεν θα έλθει. Προετοιμάσου για τον ερχομό του. Μην υποθέτεις ότι ο εχθρός δεν θα επιτεθεί. Τουναντίον προετοίμασε ισχυρή άμυνα».


Latest News

Τα «μαύρα» ενοίκια
Αν κάτι ξένισε είναι η σπουδή για μια ακόμα φορά με την παρούσα κυβέρνηση να δώσει πρώτα νέα επιδόματα, αντί να προηγηθούν φοροελαφρύνσεις

Οταν διώχνεις έναν κεντρικό τραπεζίτη
Ο Τραμπ βλέπει τον εκπρόσωπο ενός ανεξάρτητου θεσμού, όπως είναι η κεντρική του τράπεζα, είτε ως κομματικό αντίπαλο είτε ως ένα απλό στέλεχος της διοίκησης

Η τεχνολογία και τα νέα σύνορα των επιχειρήσεων
Η ψηφιοποίηση δεν αλλάζει μόνον τον τρόπο που οι επιχειρήσεις λειτουργούν, αλλά υπαγορεύουν και πώς ή πού θα έπρεπε να λειτουργήσουν….

Φραγκίσκος: Ο Πάπας που ξανάδωσε ηθικό κύρος στην Καθολική Εκκλησία
Σε μια δύσκολη περίοδο για την Καθολική Εκκλησία ο Πάπας Φραγκίσκος κατάφερε να ξαναδώσει στην Καθολική Εκκλησία ένα μέρος από το χαμένο κύρος της

Τι κάνει η Ελλάδα;
Το πρόβλημά μας είναι ότι συνήθως όλα αυτά τα «θάβουμε κάτω από το χαλί» και όταν σκάει μια κρίση, αρχίζουμε να τα συζητάμε

Αδιέξοδη πολιτική
Η εισαγωγή των δασμών έχει ήδη προκαλέσει σημαντικές αρνητικές οικονομικές συνέπειες για την οικονομία των ΗΠΑ

Η πολιτική Τραμπ απειλεί το οικοδόμημα της Δύσης
Η δασμολογική πολιτική Τραμπ είναι βραχυπρόθεσμα στασιμοπληθωριστική για τις ΗΠΑ, αυξάνοντας τον εγχώριο πληθωρισμό και συρρικνώνοντας την οικονομική δραστηριότητα

Ανάσταση! Δηλαδή, ζωή, ανάσα και ελπίδα
Ανάσταση σημαίνει τερματισμός κάθε λογής θανάτου, νίκη απέναντι σε ό,τι σκοτώνει τη ζωή. Να ξαναβρούμε τον τρόπο να ζούμε, να ανασαίνουμε και να ελπίζουμε

Ο μεγάλος αστερίσκος
Το θέμα του πραγματικού διαθέσιμου εισοδήματος των εργαζομένων, η κυβέρνηση το άφησε στα χέρια των επιχειρήσεων

Όταν η Blue Skies αποδεικνύεται ότι ήταν ένα κομματικό «μαύρο ταμείο» της Νέας Δημοκρατίας
Το γεγονός ότι τόσα στελέχη της ΝΔ μισθοδοτούνταν από την Blue Skies των Θωμά Βαρβιτσιώτη και Γιάννη Ολύμπιου, χωρίς να το λένε δημοσίως, εγείρει πολύ σοβαρά ζητήματα ηθικής τάξης, ανεξαρτήτως τυπικής νομιμότητας