Ο Ντράγκι παρουσιάζει το Σχέδιο Ανάκαμψης, τα δύσκολα τώρα αρχίζουν στην Ιταλία

Το μίνι θρίλερ που διαδραματίστηκε με το Σχέδιο Ανάκαμψης της Ιταλίας φαίνεται πως τελειώνει σήμερα, με την παρουσίασή του στη βουλή από τον Μάριο Ντράγκι – και την αναμενόμενη υπερψήφισή του με ευρεία πλειοψηφία.

Υπενθυμίζεται ότι το σχέδιο έλαβε το πράσινο φως από τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου το Σάββατο και όχι την Παρασκευή όπως είχε αρχικά προγραμματιστεί, εξαιτίας των εντατικών – και δραματικών σε ορισμένες περιπτώσεις – διαπραγματεύσεων που διεξάγονταν με τις Βρυξέλλες κυριολεκτικά ως την τελευταία στιγμή. Τελικά, όπως ανακοίνωσε ο ίδιος ο πρωθυπουργός, η συμφωνία για το «πακέτο» των 221,5 δισ. ευρώ επετεύχθη.

Για να συμβεί αυτό, πάντως, απαιτήθηκε και η προσωπική εμπλοκή του Ντράγκι, ο οποίος – με το κύρος που του δίνει η ιδιότητά του ως πρώην διοικητή της ΕΚΤ και με την ισχύ που του διασφαλίζει η στήριξη των περισσότερων κομμάτων της Ιταλίας – ανέλαβε να διαλύσει τις «ανησυχίες» των Βρυξελλών. Μάλιστα, όπως ανακοίνωσε ο εκπρόσωπός του, είχε επικοινωνία με την πρόεδρο της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, προκειμένου να αρθεί το αδιέξοδο.

Τίποτα δεν έχει κριθεί

Η σημερινή διαδικασία, ωστόσο, δεν σημαίνει πως Ιταλία και Ντράγκι έφτασαν στο τέλος του δρόμου. Κι αυτό είναι κάτι που έχει να κάνει με δύο κυρίως λόγους.

Ο ένας είναι ότι, όπως παραδέχθηκε ο ίδιος ο Ιταλός πρωθυπουργός, απομένουν κάποιες «επιμέρους αναπροσαρμογές» για να ολοκληρωθεί το Σχέδιο. Με άλλα λόγια, προκειμένου να τηρηθεί το χρονοδιάγραμμα και το όριο της 30ής Απριλίου, έχουν μείνει σε εκκρεμότητα κάποιες λεπτομέρειες που πρέπει να διευθετηθούν – μόνο που, όπως όλοι γνωρίζουν, συνήθως «ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες»…

Ο άλλος λόγος έχει να κάνει με την εφαρμογή του σχεδίου από τη στιγμή που θα αρχίσουν να φτάνουν στη Ρώμη και τα ευρωπαϊκά κονδύλια. Για να το πούμε διαφορετικά: Παρά την πολιτική συμφωνία που μοιάζει να υπάρχει, όταν αρχίσει να μοιράζεται το χρήμα πολλά ενδέχεται να αλλάξουν.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το Σχέδιο Ανάκαμψης και τα 221,5 δισ. που προβλέπει αντιμετωπίζονται ως ένα εξαιρετικά πολύτιμο εργαλείο για να αλλάξει όλη η δομή της ιταλικής οικονομίας. Σε αυτό, άλλωστε, περιλαμβάνονται δεκάδες μεγάλα έργα και δράσεις, που υπάγονται σε έξι γενικούς τομείς: Οικολογική μετάβαση, ψηφιοποίηση, υποδομές, εκπαίδευση και έρευνα, κοινωνική ενσωμάτωση και υγεία.

Η φωνή της Ιταλίας ακούγεται δυνατά

Πάντως, η αλήθεια είναι ότι ο Ντράγκι απολαμβάνει ισχυρής εμπιστοσύνης στην Ευρώπη. Όπως διαπιστώνουν και οι Financial Times σε σχετική τους ανάλυση, ενώ «πριν από δύο χρόνια η Ιταλία αντιμετώπιζε τον κίνδυνο να μετατραπεί σε παρία της ΕΕ (…) λιγότερο από τρεις μήνες μετά τη συγκρότηση της κυβέρνησης εθνικής ενότητας, όχι απλώς η φωνή της Ρώμης ακούγεται καθαρά και δυνατά σε Παρίσι και Βερολίνο, όμως καθορίζει σε ολοένα μεγαλύτερο βαθμό την ατζέντα καθώς η ΕΕ προσπαθεί να βγει από τη στενωπό της πανδημίας της Covid-19».

Μάλιστα, το ίδιο άρθρο σημειώνει ότι ο Ντράγκι έχει καταφέρει να… εκπλήξει τους εταίρους του και να αποκτήσει πρωταγωνιστικό ρόλο με τη στάση του σε δύο ακόμη μέτωπα: Αφενός, ήταν ο πρώτος επικεφαλής κυβέρνησης των «27» που επέβαλε εμπάργκο στις εξαγωγές εμβολίων εκτός ΕΕ και, αφετέρου, δεν δίστασε να επιτεθεί κατά μέτωπο στον Ταγίπ Ερντογάν μετά την προσβολή σε βάρος της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν με το «σκάνδαλο του καναπέ», διασώζοντας την πολιτική τιμή της Ευρώπης.

Όλα αυτά θα μετρήσουν, ασφαλώς, υπέρ του όταν έχει η ώρα του «ταμείου» και της κάλπης. Μέχρι τότε, όμως, μεσολαβούν πολλά και το μίνι «αντάρτικο» του Ματέο Σαλβίνι με τα περιοριστικά μέτρα και το lockdown αποτελεί μια προειδοποιητική βολή.