Guardian: Ο Τζόνσον θα πρέπει να αποσπάσει 10 δισ. δολ. από την G7 για την κλιματική αλλαγή

O Mπόρις Τζόνσον θα πρέπει να πείσει τις πλούσιες χώρες στη συνάντηση της Ομάδας των Επτά (G7), που θα γίνει τον Ιούνιο στην Κορνουάλη,  να συμφωνήσουν να χρηματοδοτήσουν με επιπλέον 10 δισ. δολάρια  τις φτωχές χώρες για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, αλλιώς κινδυνεύουν με αποτυχία οι ζωτικής σημασίας συνομιλίες των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή που θα πραγματοποιηθούν στην Γλασκόβη το Νοέμβριο, όπως τονίζουν κορυφαίοι ειδικοί στην κλιματική αλλαγή στην εφημερίδα Guardian.

Σημειώνεται ότι η  Μ. Βρετανία  έχει φέτος  την προεδρία στη ετήσια συνάντηση της G7 αλλά και στη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή (COP26 Climate Summit ).

Το διακύβευμα, σύμφωνα με  κορυφαίους πρώην διπλωμάτες και συμβούλους που μίλησαν στον Guardian, αφορά στο πόσο οι πλουσιότερες χώρες είναι διατεθειμένες να βοηθήσουν τις αναπτυσσόμενες χώρες να μειώσουν τις εκπομπές αερίων  του θερμοκηπίου και να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής με τρόπο που θα κερδίσουν και την στήριξη των φτωχότερων χωρών.

Mέχρι στιγμής οι δεσμεύσεις των πλουσιότερων χωρών δεν έχουν φθάσει στον επιθυμητό στόχο. Στη Σύνοδο Κορυφή υπό την αμερικανική προεδρία που πραγματοποιήθηκε την προηγούμενη βδομάδα, αρκετές πλούσιες χώρες ενίσχυσαν τους στόχους τους για μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, ενώ οι Η.Π.Α προσήλθαν με νέα αύξηση της «πράσινης» χρηματοδότησης.

Ο  John Podesta, ιδρυτής του thinktank  “Center for American Progress” και πρώην σύμβουλος των προεκλογικών εκστρατειών του Μπάρακ Ομπάμα και της Χίλαρυ Κλίντον, δήλωσε: «Είχα λίγες περισσότερες προσδοκίες από τον Λευκό Οίκο και την χρηματοδοτική πρόταση που κατέθεσε στην Σύνοδο Κορυφής. Κινείται στο σωστό πλαίσιο αλλά είναι σχετικά αδύναμη και θα πρέπει να γίνει καλύτερη»

Αυτό σημαίνει ότι η Συνάντηση της G7 στην Κορνουάλη είναι από τις λίγες ευκαρίες που έχουν οι πλουσιότερες χώρες να καταλήξουν σε συμφωνία για υψηλότερες δαπάνες πριν από τη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή, σημειώνει ο Guardian.

Οι φτωχές χώρες έχουν επείγουσα ανάγκη για βοήθεια

Η Laurence Tubiana, διευθύνουσα σύμβουλος του  European Climate Foundation και πρώην Γαλλίδα διπλωμάτης επικεφαλής των διαπραγματεύσεων στη Διάσκεψη για το Περιβάλλον που έγινε στο Παρίσι το 2015, τόνισε ότι το κόστος άντλησης κεφαλαίων είναι ακόμα πολύ υψηλό για τις αναπτυσσόμενες χώρες. Ως εκ τούτου είναι αδύνατον να κάνουν τη μετάβαση σε οικονομίες χαμηλών ρύπων και χωρίς χρηματοδότηση, δεν είναι εφικτό. Δεν έχουμε βρεθεί ακόμα σ΄αυτό το σημείο»

Η Christiana Figueres, ιδρυτικό στέλεχος του Global Optimism αλλά και πρώην επικεφαλής του Περιβάλλοντος στα Ηνωμένα Έθνη που επέβλεψε την Συμφωνία του Παρισίου, δήλωσε ότι οι φτωχές χώρες θέλουν επειγόντως βοήθεια. «Πολλές χώρες παλεύουν με τη διαχείριση της πανδημίας κι γι΄αυτό είναι απαραίτητο ένα μεγάλο χρηματοδοτικό πακέτο από την G7 και στη συνέχεια από την Ομάδα των 20 (G20).

Η κα Figueres εξήγησε ότι η υπόσχεση των χρηματοοικονομικών ιδρυμάτων για κεφάλαια 70 τρις δολαρίων υπό διαχείριση ώστε να διασφαλιστεί πως  οι επενδύσεις θα είναι σύμφωνα με τους μακροπροθέσμους περιβαλλοντικούς στόχους είναι «εξαιρετικά καλά νέα» αλλά οι πλουσιότερες χώρες θα πρέπει να εκπληρώσουν μια υπόσχεση που είχαν δώσει το 2009 κι αυτή είναι να  παρέχουν 100 δις το χρόνο σε δημόσια και ιδιωτική χρηματοδότηση προς τις αναπτυσσόμενες χώρες μέχρι το 2020.

Ο Tasneem Essop, διευθύνων σύμβουλος του  Climate Action Network International, δήλωσε ότι «Αυτό που χρειαζόμαστε άμεσα και στη Σύνοδο της G7 είναι η δέσμευση ότι οι πλουσιότερες χώρες θα διπλασιάσουν τουλάχιστον την χρηματοδότησή τους»

Σύμφωνα με εκτιμήσεις των Ηνωμένων Εθνών οι φτωχές χώρες θα χρειαστούν επενδύσεις που θα ξεπεράσουν τα 90 τρις δολάρια μέχρι το τέλος της δεκαετίας, ώστε να φτάσουν σε επίπεδα μηδενικών εκπομπών αερίων μέχρι το 2050 και να φτιάξουν  τις υποδομές τους πιο ανθεκτικές στις επιπτώσεις των ακραίων καιρικών φαινομένων. Θα υπάρξει μια ανακατεύθυνση των μέχρι τώρα προγραμματισμένων επενδύσεων, όπως για παράδειγμα οι επενδύσεις για ενέργεια θα πρέπει να αφορούν τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας αντί για επενδύσεις σε άνθρακα και φυσικό αέριο, ή επενδύσεις σε μια γεωργία πιο φιλική προς το περιβάλλον αντί για τις μέχρι τώρα μεθόδους.

Τα κεφάλαια του ιδιωτικού τομέα μπορούν να καλύψουν ένα μέρος των επενδύσεων που είναι απαραίτητες, όπως για παράδειγμα η παραγωγή ενέργειας, αλλά τότε μεγάλο μέρος των κεφαλαίων θα κατευθυνθεί σε χώρες που έχουν ισχυρή και αναπτυσσόμενη βιομηχανική βάση. Ορισμένες όμως δράσεις για τη μετάβαση σε οικονομίες πιο φιλικές προς το περιβάλλον θα είναι δύσκολο να βρουν πόρους από ιδιωτικά κεφάλαια.

Επιπλέον εκφράζεται η ανησυχία ότι ένα πολύ μεγάλο μέρος της χρηματικής βοήθειας για την οποία έχουν δεσμευθεί οι πλούσιες χώρες αφορά δάνεια και εγγυήσεις που πρέπει να εξοφληθούν ή καταβολή τόκων κι όχι επιχορηγήσεις  σε μια περίοδο που οι φτωχές χώρες είδαν το κόστος του δανεισμού τους να εκτοξεύετε λόγω της πανδημίας, ενώ ήδη υποφέρουν από υψηλό δανεισμό.

Ο κ.Essop έκανε τον παραλληλισμό με τον αγώνα των φτωχότερων χωρών να έχουν πρόσβαση στα εμβόλιο για  τον Covid-19 επισημαίνοντας ότι οι πλουσιότερες χώρες φροντίζουν τα του οίκου τους χωρίς να κοιτάνε τι γίνεται παραπέρα. Η αλληλεγγύη στα εμβόλια και στην κλιματική αλλαγή είναι εξίσου σημαντικές, συμπλήρωσε.

Τέλος, η κα Tubiana τόνισε ότι οι πλούσιες χώρες θα πρέπει να διασφαλίσουν την πρόσβαση των φτωχότερων χωρών στα εμβόλια πριν την Cop26 , θεωρώντας μια τέτοια διασφάλιση προϋπόθεση επιτυχίας της Διάσκεψης.