Τα «μυστικά» του Brexit: Ο Μπαρνιέ «καρφώνει» τον Γιουνκέρ και τον στενό συνεργάτη του

Ποιος θα μπορούσε να γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα και την καθεμία τα μυστικά του διαζυγίου ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το Ηνωμένο Βασίλειο, καθώς και όσα συνέβησαν από το δημοψήφισμα του 2016 μέχρι τη συμφωνία που υπέγραψαν πρόσφατα Βρυξέλλες και Λονδίνο; Μα προφανώς, ο επικεφαλής της διαπραγματευτικής ομάδας της ΕΕ, Μισέλ Μπαρνιέ.

Πρόκειται για έναν πολιτικό ο οποίος είναι γέννημα-θρέμμα της Ρεπουμπλικανικής Δεξιάς, όμως δεν κρύβει την εκτίμησή του στο πρόσωπο του Εμανουέλ Μακρόν – δηλώνει, μάλιστα, πως τον ψήφισε στον δεύτερο γύρο του 2017, ως τον εκπρόσωπο του ευρωπαϊσμού απέναντι στην λαϊκίστρια Μαρίν Λεπέν. Έναν πολιτικό ο οποίος έχει αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο να θέσει υποψηφιότητα στις εκλογές του 2022 – αν και οι πιθανότητες γι’ αυτό είναι μάλλον λίγες.

Πρόκριμα για τις εκλογές του 2022;

Ο Μπαρνιέ, λοιπόν, αποφάσισε να περιγράψει την εμπειρία του στο βιβλίο που κυκλοφορεί σήμερα, με τίτλο «Η Μεγάλη Αυταπάτη: Το Μυστικό Ημερολόγιο του Brexit». Ενδεχομένως και για να βρεθεί ξανά στο επίκεντρο της επικαιρότητας, να μετρήσει την απήχηση που θα έχει και τις αντιδράσεις που θα προκαλέσει, προτού λάβει τις τελικές του αποφάσεις.

Σε κάθε περίπτωση, τα όσα αναφέρει είναι εξαιρετικά διαφωτιστικά και πολύτιμα – τουλάχιστον από δημοσιογραφικής σκοπιάς. Με βάση και τις πληροφορίες της Μάγια ντε λα Μπομ, στο σχετικό ρεπορτάζ της στην ιστοσελίδα του Politico, ένα από τα πιο σημαντικά συμπεράσματα έχει να κάνει με τη στάση της ίδιας της ΕΕ και των εταίρων στην υπόθεση του Brexit.

Το βιβλίο, συγκεκριμένα, αποκαλύπτει ότι και σε αυτή την περίπτωση λειτουργούσαν διαφορετικά «κέντρα» που αναλάμβαναν παράλληλες πρωτοβουλίες, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ενιαία στάση και να προσφέρονται εύκολες διέξοδοι στην άλλη πλευρά.

Ο ραδιούργος κύριος Σελμάιρ

Μάλιστα, ο Μπαρνιέ δεν διστάζει να «καρφώσει», εμμέσως πλην σαφώς, τον τέως πρόεδρο της Κομισιόν, Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ, ο οποίος για μεγάλο διάστημα επέμενε πως θα έπρεπε να βρεθεί τρόπος προκειμένου η απόφαση που ελήφθη στο δημοψήφισμα του 2016 να μην ισχύσει και το Brexit να μην προχωρήσει. Αφήνοντας να εννοηθεί πως

Κυρίως, όμως, επιτίθεται στο δεξί του χέρι και συντονιστή του Κολεγίου των Επιτρόπων: Έναν πολυμήχανο και ραδιούργο Γερμανό ονόματι Μάρτιν Σελμάιρ, ο οποίος φαίνεται πως κυριολεκτικά «έλυνε και έδενε» στις Βρυξέλλες όσο κατείχε το συγκεκριμένο πόστο. Εξυπηρετώντας, παράλληλα, ένα διαφορετικό σχέδιο σε σύγκριση με εκείνο που ε΄πιχαν εγκρίνει επισήμως οι «27».

«Ξέρω ότι (ο Σελμάιρ) έβλεπε εκ του παραλλήλου τον Όλι Ρόμπινς (ο επικεφαλής Βρετανός διαπραγματευτής, στον οποίο ο Μπαρνιέ τρέφει μεγάλο σεβασμό), παρά το αίτημα που του είχε διατυπώσει επισήμως (ο Γιουνκέρ) ενόσω ήμουν παρών στο γραφείο του να μην το κάνει. Τέτοιου είδους επαφές δεν μου προκαλούν σοκ από μόνες τους, εκτός από τις περιπτώσεις που εκφράζουν προς τη βρετανική πλευρά ιδέες που είναι προσωπικές και δεν έχουμε συζητήσει γι’ αυτές», γράφει χαρακτηριστικά.

Τελεσίγραφο στον Τουσκ

Αν και ο ίδιος ο Σελμάιρ φέρεται να αρνήθηκε ότι διατηρεί ανοιχτή γραμμή με το Λονδίνο, επικαλούμενος… φόρτο εργασίας, ο Μπαρνιέ αποκαλύπτει πως αποφάσισε να επισκεφθεί τον τότε πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντόναλντ Τουσκ, προκειμένου να του ζητήσει να ξεκαθαρίσει την κατάσταση.

Ο Τουσκ «κατάλαβε πολύ γρήγορα ότι δεν θα ανεχόμουν να γίνω μέρος του συνήθους ανταγωνισμού και των αντιπαλοτήτων ανάμεσα στους θεσμούς», σημειώνει. Σχολιάζει δε και το γεγονός ότι ο Σελμάιρ τον κάλεσε για να του μεταφέρει πως ο Γιουνκέρ ήταν «ιδιαιτέρως ενοχλημένος» για την επίσκεψή του στον Τουσκ: «Πάντα η ίδια μέθοδος, να ρίχνει λάδι στη φωτιά ή να εντείνει την πίεση, αποσταθεροποιώντας τους συνομιλητές του».

Εξαίρετος ο Ρόμπινς, αφερέγγυος ο Ράαμπ

Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι στο βιβλίο του, ο Μπαρνιέ εκφράζει την άποψή του και για τους ανθρώπους που βρίσκονταν στην απέναντι πλευρά του τραπεζίου. Έτσι, ενώ χαρακτηρίζει τον Ρόμπινς – ο οποίος είχε διοριστεί από την Τερέζα Μέι – ως άνθρωπο «που διαθέτει το διαμέτρημα μεγάλων Βρετανών αξιωματούχων», τον οποίο «θαυμάζει», έχει εντελώς διαφορετική εικόνα και άποψη για τον Ντόμινικ Ράαμπ.

Ο νυν υπουργός Εξωτερικών της Βρετανίας, ο οποίος είχε βρεθεί και στη θέση του επικεφαλής διαπραγματευτή, χαρακτηρίζεται από τον Μπαρνιέ ως άνθρωπος ο οποίος δεν εμπνέει εμπιστοσύνη – κάτι που μπορούμε να υποθέσουμε πως ισχύει και για τον Μπόρις Τζόνσον…