Το παράξενο συναίσθημα της επιστροφής στην κανονικότητα

Τις μέρες του Πάσχα υπήρξε μια μερική χαλάρωση από τους περιορισμούς της προηγούμενης περιόδου. Οι εργασιακοί ρυθμοί μειώθηκαν και οι περιορισμοί στις μετακινήσεις διαφοροποιήθηκαν ως ένα βαθμό. Έτσι, είχαμε την ευκαιρία να «γεμίσουμε τις μπαταρίες μας». Πάντα υπάρχει αυτή η ευκαιρία, όταν τα πράγματα μεταβάλλονται. Λίγο τα έθιμα των ημερών -έστω κάπως τροποποιημένα- λίγο οι μικρές εξορμήσεις έξω από τα μονότονα και συνηθισμένα, επέτρεψαν την «πολυτέλεια» της αλλαγής.

Παρ’ όλα αυτά, οι μέρες μετά τις γιορτές, δημιούργησαν μια παράξενη αίσθηση σε ένα εξίσου παράξενο κλίμα και περιβάλλον. Θα μπορούσε κάποιος να το χαρακτηρίσει ως κάτι μεταξύ εγκλεισμού και κανονικότητας, αλλά τίποτα από τα δύο ξεκάθαρα.

Το ερώτημα

Δεδομένης αυτής της εμπειρίας, μπορούν να τεθούν διάφορα ερωτήματα. Ίσως, το πιο βασικό αφορά το εργασιακό περιβάλλον. Πώς θα είναι λοιπόν η κατάσταση που θα βιώσουμε όταν στο -πιθανόν εγγύς- μέλλον επιστρέψουμε στο παρελθόν; Θα είναι το τότε παρόν όπως το παρελθόν; Η λογική απάντηση είναι, «μάλλον όχι».

Όπως σχεδόν σε κάθε περίπτωση, δεν υπάρχει «άσπρο ή μαύρο». Υπάρχουν θέματα και προβλήματα που έχουν διαμορφωθεί και αναπτυχθεί μέσα από τη διαφοροποιημένη πραγματικότητα που ζούμε. Και αντίστοιχα, ακριβώς λόγω αυτής της κατάστασης έχουν δημιουργηθεί αρκετές ευκαιρίες που δεν υπήρχαν, ή δεν τις αναγνωρίζαμε προηγουμένως.

Ας προσπαθήσουμε να εξετάσουμε και τα μεν και τα δε παρακάτω.

Πιθανά προβλήματα

Οι περιορισμοί του μακροχρόνιου εγκλεισμού, δημιούργησαν ή επέτειναν ορισμένες καταστάσεις, που είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα επηρεάσουν τη μετέπειτα συμπεριφορά μας.

Οι άνθρωποι πλέον παρουσιάζουν ή αισθάνονται:

● Μεγαλύτερη ανασφάλεια
● Δυσπιστία απέναντι σε ανθρώπους και διαδικασίες
● Περισσότερη προσοχή στις λεπτομέρειες
● Εθισμό ή και εξάρτηση από την οθόνη και τις διάφορες ηλεκτρονικές πλατφόρμες
● Πιθανά προβλήματα στην προσωπική επικοινωνία

Νέες ευκαιρίες

Από την άλλη μεριά, η νέα πραγματικότητα του εργασιακού περιβάλλοντος δίνει τη δυνατότητα να εντοπίσουμε και εκμεταλλευθούμε προσωπικές και επιχειρησιακές ευκαιρίες. Αυτές προκύπτουν από τα εξής:

● Εκτίμηση της αξίας που δίνει η ελευθερία κινήσεων και δράσεων, και επομένως αξιοποίησης αυτών
● Περισσότερες ευκαιρίες συνεργασιών και συνεργειών
● Βελτιστοποίηση της χρήσης των πόρων που είχαμε στερηθεί όλη αυτή τη περίοδο
● Νέες δυνατότητες ανάπτυξης της αγοράς σε τομείς που είτε δεν υπήρχαν στο παρελθόν, είτε υπήρχαν, αλλά ήταν περιθωριακές
● Σημαντική αύξηση της εξάρτησης της εργασίας από την Πληροφορική. Επομένως, είναι στο χέρι μας η δημιουργία ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος με την αξιοποίηση της τεχνολογίας τόσο σε προσωπικό, όσο και εταιρικό επίπεδο
● Απελευθέρωση της δημιουργικότητάς μας, η οποία ίσως είχε μειωθεί από τους περιορισμούς του περιβάλλοντος
● Εκτίμηση της αξίας της ανθρώπινης επαφής, που μπορεί να οδηγήσει στην καλύτερη συνεργασία μεταξύ μας

Είναι καθήκον όλων μας, και ιδιαίτερα των ηγετών των επιχειρήσεων, να σχεδιάσουμε τον τρόπο με τον οποίο θα οργανώσουμε καλύτερα την επιστροφή στην εργασιακή κανονικότητα. Σε εμάς έγκειται να ξεπεράσουμε τα όποια προβλήματα. Και είναι στο χέρι μας να εστιάσουμε την προσοχή μας στις νέες ευκαιρίες, και να αναπτυχθούμε. Σε προσωπικό, επιχειρηματικό και κοινωνικό επίπεδο.

Ο Σταμάτης Παππάς, MEng/MBA, είναι Σύμβουλος Επιχειρήσεων.