«Ο εμβολιασμός ολοκληρώθηκε – Και τώρα τι;»

Το τελευταίο διάστημα γίνεται πολύς λόγος για τα εμβόλια και τις πατέντες. Δεν είμαι ειδικός και δεν μπορώ να μπω σε αυτόν τον διάλογο. Μπορώ όμως να καταθέσω έναν προβληματισμό. Φανταστείτε να έχει ολοκληρωθεί η επιχείρηση εμβολιασμού στη χώρα μας και να έχει…«ανεγερθεί» το τείχος της ανοσίας. Και το ίδιο να συμβεί και στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης. Τι νομίζετε, ξεμπερδέψαμε με την πανδημία;

Ας αφήσουμε όμως για λίγο στην άκρη τις μονολεκτικές απαντήσεις «ναι», «όχι», «ίσως», «δεν ξέρω» και ας δούμε τι είπε την Παρασκευή, ο καθηγητής της πολιτικής της υγείας στη Σχολή Οικονομικών του Λονδίνου (LSE) Ηλίας Μόσιαλος, απαντώντας σε ερώτηση του Νίκου Χατζηνικολάου για την άρση της πατέντας στα εμβόλια μετά τη δήλωση Μπάιντεν.

Αν δεν γίνει κάτι…

«(…) Θα χρειαστεί χρόνος (…) Επομένως δεν είναι κάτι που θα το δούμε στους επόμενους 2-3 μήνες. Αλλά αν δεν γίνει κάτι μέσα στους επόμενους 10-12 μήνες, ας το πούμε έτσι, δεν πρόκειται να τελειώνουμε με την πανδημία την επόμενη χρονιά (!).», είπε χαρακτηριστικά.

Και συνέχισε: « Και το λέω αυτό, γιατί στη χώρα μας και στις πλούσιες γενικά χώρες της Δυτικής Ευρώπης, της Βόρειας Αμερικής και σε ορισμένες χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας, δηλαδή στην Κορέα, στην Ιαπωνία, στη Σιγκαπούρη θα τελειώνουμε με αυτό το πρόβλημα, κατά πάσα πιθανότητα, μέχρι το τέλος της χρονιάς. Στον υπόλοιπο κόσμο όμως βλέπουμε εξελίσσεται με ταχύτατους ρυθμούς η πανδημία, ιδιαίτερα στη Νοτιοανατολική Ασία και στην Κεντρική και Λατινική Αμερική».

Το πρόβλημα θα μεταφερθεί…

Επομένως, διευκρίνισε ο Ηλίας Μόσιαλος, « αν ο ιός συνεχίζει να κυκλοφορεί ανεξέλεγκτος θα έχουμε μεγαλύτερη πιθανότητα μεταλλάξεων. Κι αν αυτές οι μεταλλάξεις έρθουν σε εμάς και δεν τις πιάνουν τα εμβόλια θα μεταφερθεί το πρόβλημα από τις χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος στις χώρες υψηλού εισοδήματος. (…) Γι’αυτό πρέπει να γίνουν μαζικοί εμβολιασμοί. Θα έχουμε πολλά εμβόλια στην ΕΕ (…) το Φθινόπωρο θα μας περισσεύουν (….).

Κανένα τείχος δεν κρατάει για πάντα έξω το πρόβλημα

Τι καταλαβαίνω απ’ όλα αυτά; Πως κανένα τείχος/«κάστρο» δεν κρατάει για πάντα έξω τους πολιορκητές… Οι χώρες είναι σαν τα συγκοινωνούντα δοχεία. Και το πρόβλημα της μιας χώρας θα χτυπήσει κάποια στιγμή την… πόρτα μιας άλλης.

«Όταν η οικία του γείτονά σου καίγεται, η δική σου κινδυνεύει». Δεν το λέω εγώ, το είπε ο Οράτιος, ο κορυφαίος λυρικός ποιητής κατά την εποχή του Οκταβιανού Αύγουστου.

Γι’ αυτό, χρειάζεται συνεργασία μπροστά στον κοινό εχθρό. Δυστυχώς όμως αρκετές χώρες εφαρμόζουν το « ζήσε και άσε τον άλλο να πεθάνει…». Και ο νοών νοείτω… Γι’ αυτό, βγάζω γι΄άλλη μια φορά το καπέλο στον κορυφαίο Αμερικανό επιδημιολόγο Άντονι Στίβεν Φάουτσι, ο οποίος κούνησε το δάχτυλο στις πλουσιότερες χώρες για την αποτυχία δίκαιης πρόσβασης στην υγειονομική περίθαλψη των πολιτών όλης της γης και υπενθύμισε σε όλους πως η κατάσταση στην Ινδία (όπου συγγενείς προχωρούν σε καύσεις νεκρών ακόμη και στις αυλές των σπιτιών τους ) αντανακλά την παγκόσμια ανισότητα…

Δεν ισχύει μόνο για τις μεταλλάξεις

Έχει γίνει πλέον κατανοητό: εάν ο κόσμος δεν μπορέσει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα στην πατρίδα του, θα φύγει για να αναζητήσει μια καλύτερη ζωή. Ναι, θα φύγει. Έτσι, απλά. Και αυτό δεν ισχύει μόνο για τις μεταλλάξεις.

Ισχύει ακόμη και για τις μεταναστευτικές –προσφυγικές ροές. Αυτές οι ροές προς την Ευρώπη και τις άλλες χώρες δεν πρόκειται να σταματήσουν ποτέ αν δεν σταματήσουν οι καταστροφές και οι πόλεμοι. Τόσο απλά. Και δεν είναι μόνο οι πόλεμοι και η οικονομική ανέχεια.

Είναι και η Κλιματική Αλλαγή. Ακόμη και τώρα, εν μέσω κορωνοιού, εκατομμύρια άνθρωποι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους εξαιτίας φυσικών καταστροφών. Σύμφωνα με στοιχεία που έχουν δημοσιευτεί στον Τύπο, μέχρι το 2050, οπότε ο παγκόσμιος πληθυσμός αναμένεται να φτάσει τα 10 δισεκατομμύρια, οι οικολογικές καταστροφές μπορεί να έχουν εκτοπίσει ή και να έχουν οδηγήσει στην προσφυγιά έως και 1 δισεκατομμύριο ανθρώπους (!).
Γι’ αυτό ας αφήσουμε, προς το παρόν στην άκρη, τους ανούσιους πανηγυρισμούς περί επιστροφής στην κανονικότητα και ας βαδίσουμε προσεχτικά και με ρεαλιστικό προγραμματισμό.

«hamba kahle»

Δυστυχώς θέλει ακόμη αργά και αποφασιστικά βήματα μέχρι να λυθεί το πρόβλημα. Κάτι ήξερε και ο Νέλσον Μαντέλα που έλεγε « hamba kahle», που σημαίνει «να προχωράς αργά». Αυτή η φράση τον έσωσε κατά τις 10.052 μέρες της φυλάκισής του. Ελπίζω η δική μας «φυλάκιση» να κρατήσει λιγότερο…