«Fake» (;) καραντίνα και «fake» (;) κανονικότητα…

Στη μετά καραντίνα εποχή που διανύουμε, κάθε φορά που παίρνω τους δρόμους, που περνάω έξω από ένα καφέ, ένα κατάστημα για ψώνια, μια οργανωμένη παραλία (ο κατάλογος είναι μεγάλος) μου έρχεται στο μυαλό το τραγούδι του Διονύση Σαββόπουλου «Ας κρατήσουν οι χοροί».

Ναι, αλήθεια σας λέω. Από τη μια στιγμή στην άλλη όλα έγιναν όπως παλιά…  Και, είναι αυτό το απότομο άνοιγμα που με ανησυχεί.  Και τι έπρεπε να γίνει, θα μου πείτε: 188 μέρες καραντίνα, πόσο να αντέξει ο κόσμος και η οικονομία;  Ναι, έχετε δίκιο. ‘Ήμασταν σε καραντίνα από τον περασμένο Νοέμβριο.  Ερώτηση: σε  «fake» ή πραγματική; Ελάτε τώρα, μην κοροϊδευόμαστε και μεταξύ μας… Τι; Έχετε αντίρρηση; Οκ, ας πούμε λοιπόν πως ήμασταν σε μια ντεμί κατάσταση…

Οι επιφυλάξεις 

Και με τον  αριθμό των νεκρών να ξεπερνάει τις 11 χιλιάδες, δεν είμαι ο μόνος που ανησυχώ. Μιλώντας με τον καθηγητή Περιβαλλοντικής Μηχανικής στο ΑΠΘ και Υγειονομικής και Περιβαλλοντικής Μηχανικής στο Ινστιτούτο Προηγμένων Σπουδών (IUSS ) της Παβία Δημοσθένη Σαρηγιάννη ( τον άνθρωπο που μαζί με την ομάδα του έχει αναπτύξει μια υπολογιστική πλατφόρμα και προβλέπει την εξέλιξη της πανδημίας), τον άκουσα πολύ επιφυλακτικό με την άρον άρον άρση του lockdown…

Μάλιστα, στάθηκε ιδιαίτερα στην απελευθέρωση των διαπεριφερειακών μετακινήσεων, τη στιγμή που υπάρχουν ακόμη περιοχές που είναι στο «κόκκινο». Και μου υπενθύμισε (με νόημα, προκειμένου να καταλάβω καλύτερα τις ανησυχίες του)  την περίπτωση της Θεσσαλονίκης, η οποία το περασμένο φθινόπωρο, ήταν δίπλα σε «κόκκινες» περιοχές (και κάποιοι πηγαινοέρχονταν χωρίς να τρέχει τίποτα).  «Μετά από λίγο,  και η Θεσσαλονίκη έγινε κόκκινη», μου είπε.

Για όσους το έχουν ξεχάσει, να θυμίσω πως ο Δημοσθένης Σαρηγιάννης και η διεπιστημονική ομάδα HERACLES που συντονίζει, είχαν προβλέψει από τον περασμένο Σεπτέμβριο το τι θα επακολουθούσε, και είχαν χτυπήσει καμπανάκι για την  ανάγκη λήψης μέτρων που θα την απέτρεπαν…

Μετά ήρθαν –και- οι δηλώσεις του Σωτήρη Τσιόδρα, ο οποίος, μιλώντας πρόσφατα στο 20^ο Πανελλήνιο Συνέδριο Λοιμωξιολόγων, τόνισε μεταξύ άλλων, «πως ο κορωνοϊός είναι εδώ  και θα μείνει», ενώ χτύπησε καμπανάκι για τις μεταλλάξεις, για τις οποίες σημείωσε πως αυξάνουν την μεταδοτικότητα του ιού και μειώνουν την αποτελεσματικότητα των μέτρων δημόσιας υγείας».

Επιστρέψαμε στην κανονικότητα (;) 

Στο μεταξύ, το μήνυμα που κυριαρχεί (σχεδόν) παντού είναι πως « επιστρέψαμε στην κανονικότητα».  Και δεν σας κρύβω, πως υπάρχουν στιγμές, που νοιώθω περίεργα που φοράω μάσκα (!), όταν γύρω μου όλο και περισσότεροι δεν μπαίνουν πλέον στον… κόπο να τη φορέσουν, ελάχιστοι κρατούν αποστάσεις, πολλοί σε πλησιάζουν και σου μιλούν χωρίς μάσκα, και, και, και πολλά πράγματα (αν όχι όλα) γίνονται  όπως παλιά βρε αδερφέ…

Ωστόσο, σε αυτήν (την προσωπική) τοποθέτηση δεν είναι οι μάσκες το θέμα μας, ούτε οι αποστάσεις, ούτε τα μαγαζιά που δεν πέφτει καρφίτσα (!). Ναι, υπάρχουν και τέτοια.  Τα έχω πει πολλές φορές, τα έχω γράψει άλλες τόσες, και από ένα σημείο και πέρα , καταντάει γραφικό να επανέρχεσαι στα ίδια και τα ίδια. Άλλωστε αυτά είναι ζητήματα που πρέπει να τα λύσει η Πολιτεία… Έτσι, δεν λένε;

Η ερώτηση του ενός εκατομμυρίου και η… αθηναϊκή μετάλλαξη 

Να το ξεκαθαρίσουμε όμως: άλλο  πράγμα  η δουλειά της Πολιτείας και άλλο το να θέτεις προβληματισμούς και ερωτήματα για να μέτρα που λαμβάνει η Πολιτεία και τα οποία επηρεάζουν τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων.

Γι’ αυτό και θεωρώ την ερώτηση « βάζετε την οικονομία μπροστά από τη δημόσια υγεία;», που έκανε ο δημοσιογράφος Στίβεν Σακούρ στον υπουργό Τουρισμού Χάρη Θεοχάρη στην εκπομπή Hard Talk του BBC ως την ερώτηση του ενός εκατομμυρίου…

Με τον τρόπο που έγινε το άνοιγμα  δεν περίμεναν (από την Πολιτεία εννοώ) να γίνει χαμός;  Είναι πλέον καιρός μετά από τόση καραντίνα όλοι οι ειδικοί να είναι ξεκάθαροι. Διάβασα για παράδειγμα, τις δηλώσεις που έκανε την Κυριακή μιλώντας στον Σκάι, ο πρύτανης του ΕΚΠΑ Αθανάσιος Δημόπουλος, ο οποίος έκανε λόγο για υπερμεταδοτικές μεταλλάξεις κορωνοϊου που δημιουργούνται στο κέντρο της Αθήνας, ενώ επεσήμανε πως θα πρέπει να συνεχίσουμε να φοράμε μάσκα. «Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε και για αθηναϊκή μετάλλαξη», μου λέει ο κ. Σαρηγιάννης.

Στην ίδια εκπομπή, ο καθηγητής Παθολογίας Χαράλαμπος Γώγος, είπε πως σε ανοιχτούς χώρους να πράγματα είναι σαφώς καλυτέρα και οι εμβολιασμένοι θα μπορούσαν ενδεχομένως να κυκλοφορήσουν χωρίς μάσκα. Ερώτηση: απ’ όσα έχουμε διαβάσει μέχρι τώρα (όλοι μας) δεν μας λένε πως και οι εμβολιασμένοι μεταδίδουν τον ιό;

Covid free νησιά vs υπολοίπων νησιών και ηπειρωτικών προορισμών 

Το τελευταίο διάστημα ακούμε και διαβάζουμε όλο και πιο συχνά για «covid free» νησιά. Είναι τα νησιά όπου οι κάτοικοι έχουν εμβολιαστεί με όλες τις απαραίτητες δόσεις (1ή 2 ανάλογα το εμβόλιο).

Αλλά, ρε παιδιά, πως είναι δυνατόν, ένα νησί, μια περιοχή να είναι ελεύθερη από  τον κορωνοιό, αφού και οι εμβολιασμένοι (λένε οι ειδικοί) μπορούν να τον μεταδώσουν; Φανταστείτε τι έχει να γίνει εάν ένας «covid free» νησιώτης κολλήσει έναν τουρίστα που έφτασε στο νησί του με όλα τα προβλεπόμενα τεστ, αλλά ήταν ανεμβολίαστος…

Το μοντέλο διάβασα αποφάσισε να το μιμηθεί και η Ιταλία, όπου αντιδρούν οι τουριστικές περιοχές στην ηπειρωτική χώρα. Αιτία; Ο αθέμιτος ανταγωνισμός.  Προβλέπω να στήνεται και εδώ το ίδιο σκηνικό, μόλις η τουριστική πίτα αρχίσει να συρρικνώνεται– στην περίπτωση που αυξηθούν οι κόκκινες τουριστικές περιοχές.

Και να μην ξεχνάμε, πως τα περιοριστικά μέτρα συνεχίζονται έως τη Δευτέρα 24 Μαΐου 2021 στην Κάλυμνο, ενώ πρόσφατα , ο υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας Νίκος Χαρδαλιάς, έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για 10 περιοχές: Κέρκυρα, Ορεστιάδα, Σκιάθο, Αγρίνιο, Μεσολόγγι, Ικαρία, Πάτμο, Νάξο, Κάρπαθο και Μυλοπόταμο Ρεθύμνου.

Και μια και μιλάμε για τουρισμό, τουρισμός δεν είναι μόνο τα ξενοδοχεία και η εστίαση. Είναι και ο καταδυτικός τουρισμός, ένας τομέας που επλήγη και αυτός πάρα πολύ, και που η χώρα έχει να προσμένει πολλά από αυτόν, μέσα στα επόμενα χρόνια .

Χθες μου τηλεφώνησαν δυο φίλοι μου που ζουν από την κατάδυση και τον καταδυτικό τουρισμό. Ο Φάνης  που έχει καταδυτικό κέντρο στη Ζάκυνθο και ο ο Σπύρος που δραστηριοποιείται  στην Αθήνα.

 Όπως μου είπαν, πολλοί επαγγελματίες, που προχώρησαν σε προσλήψεις εκπαιδευτών –ακόμη και από το εξωτερικό- είναι στα … « κάγκελα» μετά την απόφαση να επιβαίνουν έως 3 άτομα -δύτες στα σκάφη μέχρι και 6 μέτρων, και έως 4 άτομα -δύτες στα μεγαλύτερα. «Πως θα δουλέψουμε; Τα ίδια έξοδα έχει ένα σκάφος 6 μέτρων με ένα 15 μέτρων;  Γιατί δεν εφαρμόζουν ανάλογα μέτρα και στην ακτοπλοΐα και τα ημερόπλοια;» ήταν το παράπονό τους. Και ακόμη δεν είδαμε τίποτα…

Μάντης κακού… 

Δεν είναι δουλειά μου να κάνω τον μάντη του κακού. Και ούτε το θέλω. Αλλά, εάν μου έμαθε ένα πράγμα η πανδημία,  αυτό είναι πως το τυχαίο και το αιφνίδιο μπορούν να ανατρέψουν τον οποιοδήποτε σχεδιασμό. Γι’ αυτό ας αφήσουμε στην άκρη τις βεβαιότητες.

Για να μην φτάσουμε να διαβάσουμε του χρόνου, και άλλη έκθεση εμπειρογνωμόνων να κάνει λόγο για χαμένες ευκαιρίες και λάθη των κρατών στην αντιμετώπιση της πανδημίας, για τα οποία κάποια στιγμή, κάποιοι υπεύθυνοι πρέπει να πληρώσουν…

Ας κρατήσουν οι προσευχές… 

Προσωπικά, βλέποντας τις εικόνες της… κανονικότητας (;), χωρίς να θέλω, το μυαλό μου, παραφράζει το «ας κρατήσουν οι χοροί» και κάνει παιγνίδι (μουσικό εννοώ)  με το  « ας κρατήσουν οι προσευχές». Γιατί; Επειδή φοβάμαι τα πισωγυρίσματα, και οι μνήμες από το περσινό φθινόπωρο είναι ακόμη νωπές (προσωπικά πάντα μιλάω).

ΥΓ:1

Κύριε Σαββόπουλε, σας ζητώ συγγνώμη που… παραφράζω τον τίτλο του τραγουδιού σας. Ήμουν 18 χρόνων όταν πρωτοκυκλοφόρησε το άλμπουμ  «Τραπεζάκια έξω», συνεχίζω να είμαι φαν σας, και εύχομαι ολόψυχα να συνεχίσετε για πολλά, πολλά, πολλά ακόμη χρόνια να μας ταξιδεύετε με τις μελωδίες και τις ιστορίες σας.

ΥΓ:2

Μην ξεχνάμε πως μικρότερος κίνδυνος μετάδοσης δεν σημαίνει καθόλου μετάδοση.