Τι χρειάζονται οι άνθρωποι για να εργάζονται στο μάξιμουμ;

Πολύ συχνά οι εργαζόμενοι δεν αποδίδουν το μέγιστο των δυνατοτήτων τους, ωστόσο η πανδημία ανέδειξε τουλάχιστον έναν κλάδο, αυτόν των νοσηλευτών που υπερέβησαν εαυτόν. Τι είναι όμως αυτό που οδηγεί έναν εργαζόμενο να δουλεύει στο μάξιμουμ και ποιες παράμετροι είναι καθοριστικές;

Η HBR επαναφέρει μια έρευνα του 2017, την οποία συγκρίνει και επαναξιολογεί με ερωτηματολόγια σε νοσηλευτές και τα συμπεράσματα στα οποία καταλήγει προκαλούν ενδιαφέρον.

Ακόμα και πριν από την πανδημία Covid-19, οι Αμερικανοί εργαζόμενοι αγωνίζονταν να αξιοποιήσουν πλήρως τις δυνατότητές τους.

Σε έρευνα που πραγματοποίησε η HBR σε περισσότερους από 14.500 εργαζόμενους σε όλες τις βιομηχανίες το 2017, περίπου το 85% από αυτούς δήλωσαν ότι δεν εργάζονταν στο 100 των δυνατοτήτων τους .

Στην πραγματικότητα, μόνο το 15% των εργαζομένων, ομολόγησε ότι τα «έδινε όλα». Επίσης ένα ποσοστό 16% είπε ότι χρησιμοποιούσε λιγότερο από το 50% των δυνατοτήτων τους.

Τι εμπόδιζε τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων να χρησιμοποιήσουν όλες τις δυνατότητές τους;

Στην έρευνα εντοπίζονται οι οργανωτικοί, οι διαπροσωπικοί και οι ατομικοί παράγοντες που συμβάλουν στην ικανότητα ενός ατόμου να κάνει τη δουλειά του πιο αποτελεσματικά.

Ειδικότερα, οι παράμετροι αυτές, που λειτουργούν ως καταλύτες αποδοτικότητας, εντοπίζονται στα εξής:

• Υπάρχει σαφήνεια στο τι πρέπει να κάνουν
• Ενθαρρύνονται να κάνουν ερωτήσεις και νιώθουν ασφαλείς
• Δεν κατακλύζονται από κανόνες σχετικά με το πώς πρέπει να γίνει η εργασία ή με μη παραγωγικές συναντήσεις.
• Ο οργανισμός τους υποστηρίζει δημιουργική επίλυση προβλημάτων (π.χ. εφαρμογή προτάσεων εργαζομένων για βελτιώσεις) και παρέχει ανταμοιβές και αναγνώριση για δουλειές που γίνονται καλά.
• Οι επόπτες παρατηρούν και αναγνωρίζουν τα συναισθήματα των εργαζομένων, κατανοούν πώς οι αποφάσεις τους επηρεάζουν τους εργαζομένους και τους βοηθήσουν να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους.
• Βλέπουν σκοπό και νόημα στη δουλειά τους και είναι αφοσιωμένοι στην οργάνωσή τους.

Όταν ξέσπασε η πανδημία, η εταιρεία αποφάσισε να επανεξετάσει τα δεδομένα και ξεκίνησε συνεντεύξεις στο νοσηλευτικό προσωπικό μεγάλου πανεπιστημιακού νοσοκομείου.

Και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι παράγοντες που βοηθούν (ή βλάπτουν) την αποτελεσματικότητα των εργαζομένων έγιναν ακόμη πιο σημαντικοί στην εποχή της κρίσης.

Στην έκθεση επισημαίνεται ότι κατά τη διάρκεια της πανδημίας, οι οργανωτικοί, διαπροσωπικοί και ατομικοί παράγοντες που προσδιορίζονται στην αρχική έκθεση, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην αποτελεσματικότητα των νοσηλευτών. Καλούν δε, τις επιχειρήσεις να λάβουν υπόψιν τους τα κίνητρα αυτά, και να επενδύσουν σε τέτοιου είδους στρατηγικές.