Ο,τι κάνουμε στη θάλασσα το βρίσκουμε στο… αλάτι (!)

Βρίσκετε τον τίτλο υπερβολικό; Δώστε μου ένα λεπτό και είμαι σίγουρος πως μετά απ’ όσα θα διαβάσετε θα τον βρείτε πολύ light. Τι; Δεν με πιστεύετε;

Ακούστε λοιπόν: σύμφωνα με έρευνα της περιβαλλοντικής οργάνωσης WWF όλοι οι άνθρωποι είμαστε εκτεθειμένοι στην πλαστική ρύπανση. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει πως οι ειδικοί εκτιμούν πως κατά μέσο όρο κάθε ένας από εμάς, καταπίνει, χωρίς να το γνωρίζει, 5 γραμμάρια μικροπλαστικών την εβδομάδα (!).

Ναι, καλά διαβάσατε. Και για όσους δεν τα πάνε καλά με τους υπολογισμούς, αυτά τα 5 γραμμάρια είναι σαν να καταπίνουμε μια πλαστική πιστωτική κάρτα. Να μπορούσαμε τουλάχιστον να τη χρησιμοποιούσαμε…

Δεν γνωρίζουμε ποιες είναι οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις και ποιος είναι ο ακριβής μηχανισμός κατάληξης στον οργανισμό μας. Αυτό όμως που γνωρίζουμε είναι πως δεν θα έπρεπε στον οργανισμό μας να υπάρχουν πλαστικά.

Κάθε χρόνο η Ελλάδα παράγει (περίπου) 700.000 τόνους πλαστικών απορριμμάτων ή 68 κιλά πλαστικών κατά κεφαλήν. Και σύμφωνα με έρευνα της περιβαλλοντικής οργάνωσης WWF Ελλάς, η εκτίμηση είναι πως κάθε χρόνο διαρρέουν στο περιβάλλον σχεδόν 40.000 τόνοι πλαστικών απορριμμάτων. Από αυτά, 11.500 τόνοι καταλήγουν στη Μεσόγειο, εκ των οποίων το 28% προκύπτει από θαλάσσιες πηγές, όπως τα εγκαταλελειμμένα ή πεταμένα στους βυθούς αλιευτικά δίχτυα κι άλλα προϊόντα αλιευτικού εξοπλισμού.

Περισσότερα τα πλαστικά από τα ψάρια…

Μιλώντας με τον συντονιστή τοπικών δράσεων της περιβαλλοντικής οργάνωσης WWF Ελλάς Κωνσταντίνο Τσουκαλά, μού είπε πως αν δεν δράσουμε άμεσα και συλλογικά , τότε, το 2050 μάλλον θα υπάρχουν περισσότερα πλαστικά από ότι ψάρια στις θάλασσές μας.

Και συνέχισε: « Μιλάμε για μια οικολογική καταστροφή καθώς έρευνες δείχνουν πως τα πλαστικά βρίσκονται πλέον στα στομάχια πολλών ψαριών, πουλιών και θαλάσσιων θηλαστικών και δυστυχώς το ανθρώπινο είδος δεν αποτελεί εξαίρεση». Είπαμε μια πιστωτική κάρτα είναι αυτή…

Πλαστική σούπα…

Σύμφωνα με τους ειδικούς, η Μεσόγειος κινδυνεύει να καταστεί πλαστική σούπα και η Ελλάδα δεν αποτελεί εξαίρεση. Κάθε χρόνο χιλιάδες πλαστικά απορρίμματα που καταναλώνονται στη χώρα μας καταλήγουν στη θάλασσα ρυπαίνοντας το περιβάλλον και απειλώντας τη θαλάσσια ζωή.

Παγκοσμίως 344 είδη έχουν βρεθεί παγιδευμένα σε πλαστικά. Στη Μεσόγειο, τα βασικά θύματα είναι πουλιά (35%), ψάρια (27%), ασπόνδυλα (20%), θαλάσσια θηλαστικά (13%) και θαλάσσιες χελώνες.

Επιπλέον, στη Μεσόγειο, 134 είδη πέφτουν θύματα της κατάποσης πλαστικών . Σήμερα, σε ποσοστό 90% τα θαλασσοπούλια έχουν κάποιο μικρό κομμάτι πλαστικού στο στομάχι τους (το 1960 το ποσοστό αυτό ήταν 5%). Μέχρι το 2050 αυτό το ποσοστό μπορεί να έχει αγγίξει το 99% αν δε ληφθεί δράση για τη μείωση των πλαστικών στη θάλασσα.

Πλαστικές ίνες και μικροπλαστικά έχουν βρεθεί μέσα σε μύδια και στρείδια, ενώ πακέτα με τσιπς και τσιγάρα έχουν βρεθεί στα στομάχια μεγάλων πελαγικών ψαριών. Μία από τις χειρότερες περιπτώσεις ήταν όταν 9 μέτρα πετονιάς, 4,5 μέτρα εύκαμπτου σωλήνα, 2 γλάστρες κι άλλες πλαστικές παγίδες βρέθηκαν στο στομάχι ενός εκβρασμένου φυσητήρα.

Όλα τα είδη χελωνών που ζουν στη Μεσόγειο έχουν καταπιεί πλαστικά. Μία δεκαετής έρευνα σε χελώνες καρέτα- καρέτα κατέδειξε ότι το 35% των δειγμάτων που έχουν αναλυθεί έχουν καταπιεί σκουπίδια, τα περισσότερα από τα οποία είναι πλαστικά. Σε κάποια δείγματα έχουν βρεθεί μέχρι και 150 πλαστικά κομματάκια.

Η παγκόσμια αγορά ανακύκλωσης πλαστικών ασθμαίνει…

Το πρόβλημα κατά τους ειδικούς είναι μεγάλο διότι πέραν ότι το πλαστικό είναι ένα υλικό με προβληματικές ιδιότητες, είναι επίσης ένα υλικό για το οποίο δεν έχουν δοθεί λύσεις για την αποτελεσματική διαχείρισή του. Κατά τους ειδικούς, η παγκόσμια αγορά ανακύκλωσης πλαστικών ασθμαίνει έπειτα από την απόφαση της Κίνας να σταματήσει να δέχεται πλαστικά απορρίμματα προς επεξεργασία.

Επιπλέον, το πρόβλημα δεν είναι τοπικό αλλά παγκόσμιο. Σε περιφερειακό επίπεδο, σύμφωνα με την ΕΕ, το 80-90% των απορριμμάτων που εντοπίζονται στις παραλίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) είναι πλαστικά.

Εκτιμάται πως το 2018 δημιουργήθηκαν πάνω από 342 εκατομμύρια τόνοι πλαστικών απορριμμάτων σε όλο τον κόσμο. Από αυτά μόλις το 21% οδηγήθηκε για ανακύκλωση, ενώ το μεγαλύτερο μέρος όταν δεν καταλήγει το φυσικό περιβάλλον, οδηγείται σε χωματερές ή καίγεται σε αποτεφρωτές.

Συμπέρασμα: την επόμενη φορά που θα πετάξετε ένα πλαστικό μπουκάλι ή κύπελλο στη θάλασσα, ή δεν μαζέψετε τα σκουπίδια σας ,να θυμάστε πως σε εσάς και σε εμάς κάνετε ζημιά…

Συμφωνείτε τώρα πως ο τίτλος είναι light;