Η άνοδος των τιμών σε παγκόσμιο επίπεδο

Ατενίζοντας σταδιακά το τέλος της πανδημίας κυρίως λόγω των εμβολιασμών σε παγκόσμιο επίπεδο, οι χώρες αλλά και οι επιχειρήσεις προσαρμόζονται σε ένα νέο σημείο ισορροπίας, προσπαθώντας να βρουν νέους τρόπους να απευθυνθούν στις αγορές.

Μέσα από αυτή την διαδικασία και όσο αποκαθίσταται η ζήτηση σε σχέση με την αγορά στον κλάδο της βιομηχανίας, οι επιχειρήσεις προβαίνουν σε μαζικές αγορές βιομηχανικών υλικών, τόσο για την παραγωγή ηλεκτρονικών μηχανημάτων, όσο και για την δημιουργία κατασκευών, υποδομών με τσιμέντο, χάλυβα, σίδηρο και άλλα βασικά υλικά που διαπραγματεύονται στις αγορές και τα χρηματιστήρια.

Οι συνεχείς παραγγελίες και η αύξηση της ζήτησης των βιομηχανικών πρώτων υλών, για την αύξηση των παραγωγικής δυναμικότητας των εργοστασίων, τόσο στην αγορά της πληροφορικής με τους επεξεργαστές, όσο και του κατασκευαστικού κλάδου, έχει πυροδοτήσει μια αυξητική τάση στις τιμές, που οδηγεί σωρευτικά σε πληθωρισμό κόστους, γεγονός που μπορεί να δημιουργήσει αναχώματα στην παγκόσμια ανάπτυξη.

Οι πολύ ακριβές πρώτες ύλες, ενδέχεται στο τέλος να προκαλέσουν απότομη στροφή και μείωση των παραγγελιών, κυρίως από μικρότερες επιχειρήσεις, με αποτέλεσμα να υπάρχουν συνέπειες, τόσο στην απασχόληση όσο και στο τελικό επίπεδο της προσφοράς.

Ακόμη όμως και οι πολυεθνικές επιχειρήσεις, που οδηγούν την κούρσα της ζήτησης των πρώτων υλών για να προσαρμοστούν στην καταναλωτική ζήτηση, είναι αμφίβολο αν θα καταφέρουν να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους σε περίπτωση που τα διαθέσιμα εισοδήματα των καταναλωτών, είτε μειωθούν είτε παραμείνουν στάσιμα.

Πρόκειται με λίγα λόγια για ένα οικονομικό μοντέλο αναπροσαρμοζόμενων προσδοκιών, το οποίο ενώ ξεκινά με σημάδια έντονης κινητικότητας και ανάπτυξης, μπορεί να καταλήξει στην αντιστροφή πορεία, μιας περιόδου στασιμότητας αν όχι ύφεσης, τουλάχιστον σε περιφερειακό επίπεδο στις αγορές αγαθών και υπηρεσιών.

Με βάση τα παραπάνω, θα λέγαμε ότι απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή στην μετά την πανδημία εποχή, τόσο από τις μεγάλες εξαγωγικές επιχειρήσεις στην οργάνωση της παραγωγής τους, αλλά και στους ασκούντες οικονομική και κυρίως νομισματική πολιτική, στο να πράξουν ότι είναι δυνατόν, ώστε να αποφύγουν έντονες διακυμάνσεις και πληθωριστικές πιέσεις στο μέλλον, προστατεύοντας την αγοραστική δύναμη των καταναλωτών, καθώς και την επενδυτική δυναμική που διαμορφώνεται.

Ο Μελέτης Ρεντούμης είναι οικονομολόγος τραπεζικός.