Η πρώτη μετωπική κυβέρνησης – συνδικάτων για εργασιακό και μισθούς

Με διπλή στόχευση αφενός την αντίκρουση του εργασιακού νομοσχεδίου της κυβέρνησης και αφετέρου την προώθηση του αιτήματος για θεσμοθέτηση κατώτατου μισθού μέσω της υπογραφής Εθνικής Ξενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, προχωρεί η ΓΣΕΕ στην 24ωρη γενική απεργία της 10ης Ιουνίου, ημερομηνία στην οποία προσχώρησαν όλες οι συνδικαλιστικές οργανώσεις του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Στο μεταξύ σήμερα στις 19.00 εκδηλώνεται το συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ (ΚΚΕ) το οποίο μιλάει για «νομοσχέδιο τερατούργημα».

Ουσιαστικά πρόκειται για την πρώτη μετωπική σύγκρουση της κυβέρνησης με ευρύτερα τμήματα της κοινωνίας που εκπροσωπούν τον κόσμο της εργασίας, γεγονός που θα καταδείξει, αφενός την δυνατότητα συνέχειας των αντιδράσεων, και αφετέρου θα κρίνει την εξέλιξη του μεταρρυθμιστικού κυβερνητικού προγράμματος.

Το σύνθημα της απεργίας, «με εξαθλιωμένους εργαζόμενους, ανάπτυξη δεν γίνεται», είναι χαρακτηριστικό και δείχνει σε ποια σημεία της κυβερνητικής πολιτικής επικεντρώνεται η κριτική των συνδικάτων.

Η τριτοβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση αντιτίθεται στην διευθέτηση του χρόνου εργασίας με «ατομική συμφωνία», σημειώνοντας ότι το εν λόγω νομοσχέδιο περιέχει «νομικές κατασκευές και ιδεολογικές ακροβασίες επικίνδυνες για τους εργαζόμενους».

Με ατομική συμφωνία, οι εργαζόμενοι χωρίς την κάλυψη της συλλογικής εκπροσώπησης δεν θα έχουν τη δυνατότητα να διαπραγματευτούν ως ισότιμοι συνομιλητές, σημειώνει η συνδικαλιστική οργάνωση.

Στην κριτική απέναντι στις διατάξεις του νομοσχεδίου η Συνομοσπονδία επισημαίνει τα εξής:

1. Αυξάνεται το πλαφόν των νόμιμων υπερωριών, ενώ οι εργαζόμενοι χάνουν το δικαίωμα στη θέση εργασίας τους οριστικά καθώς οι εργοδότες -πλέον- υποχρεούνται να καταβάλλουν ορισμένους μόνο μισθούς υπερημερίας σε περίπτωσης άκυρης απόλυσης και εφόσον το επιτρέπει η οικονομική κατάσταση της εκάστοτε επιχείρησης.
2. Περιορίζεται το απεργιακό δικαίωμα, ενώ αίρεται και η θεμελιώδης προστασία των εκπροσώπων των εργαζομένων από απολύσεις.
3. Απελευθερώνονται οι απολύσεις και γίνονται ανεξέλεγκτες, ξηλώνεται το δίκαιο της καταγγελίας και η προστασία από την απόλυση.
4. Ο εργοδότης έχει το δικαίωμα να σταματήσει εκ των υστέρων την ακυρότητα της απόλυσης -ένα μήνα μάλιστα μετά την λήξη της τρίμηνης αποσβεστικής προθεσμίας του εργαζόμενου για κατάθεση ακυρωτικής αγωγής- σε περίπτωση που πάσχει ακυρότητας για μη καταβολή αποζημίωσης ή δεν τηρήθηκε ορθά ο τύπος. Αίρεται συνεπώς, η θεμελιώδης υποχρέωση του εργοδότη σε περίπτωση απόλυσης, να τηρήσει τον έγγραφο τύπο και να καταβάλλει την νόμιμη αποζημίωση.
5. Καταργεί την Κυριακάτικη αργία για εκατοντάδες χιλιάδες εργαζομένους, ακόμα και σε επιχειρήσεις (λατομεία) που τα εργατικά ατυχήματα και οι θάνατοι γεμίζουν πλέον την ημερήσια διάταξη. Ακόμα και για τα ζητήματα βίας και παρενόχλησης στους χώρους εργασίας, συμφιλίωσης της οικογενειακής, με την επαγγελματική ζωή, την τηλεργασία και την ψηφιακή κάρτα, υπάρχουν κενά και παραλείψεις που στην πραγματικότητα ακυρώνουν κάθε θετική προσέγγιση.

Κατώτατος μισθός

Πέραν των αντιδράσεων για το νομοσχέδιο, η συνδικαλιστική οργάνωση θέτει θέμα ουσιαστικής αύξησης του κατώτατου μισθού, ο οποίος «συνιστά εργαλείο οικονομικής ισότητας και κοινωνικής δικαιοσύνης». Ως γνωστόν η ΓΣΕΕ έχει προτείνει την επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ εντός του 2021.

Ως αίτημα της απεργιακής κινητοποίησης ζητά να επανέλθει η διαδικασία καθορισμού του ύψους του κατώτατου μέσω των συλλογικών διαπραγματεύσεων και την υπογραφή της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. «Αυτό αποτελεί την ύψιστη προστασία των εργαζομένων από χαμηλές αμοιβές που δεν διασφαλίζει ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης», σημειώνει. «Απέναντι στο αντεργατικό νομοσχέδιο εκφράζουμε τις αντιρρήσεις μας, αλλά και προτάσσουμε το δικό μας διεκδικητικό πλαίσιο», τονίζει η ΓΣΕΕ.

Τέλος, θα πρέπει να επισημάνουμε ότι στο κείμενο του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ που υποβλήθηκε στην αρμόδια τριμελή επιτροπή για τον κατώτατο μισθό τονίζεται ότι μόνο στην χώρα μας από τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης ο κατώτατος μισθός εξακολουθεί να είναι στο ύψος του 2019, καθώς το 2020 αναβλήθηκαν οι διαδικασίες καθορισμού του μισθού.

Δέκα επτά κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν – από την 1η Ιανουαρίου 2021 – αυξήσει τον κατώτατο μισθό, ενώ τρία κράτη τον διατήρησαν σταθερό στο ύψος του 2020. Μάλιστα από τις 17 χώρες που αύξησαν τον κατώτατο μισθό το 2021, οι 14 τον είχαν αυξήσει και το 2020 σε σχέση με το 2019.