5 Ιουνίου 1933: Ο Ρούσβελτ βγάζει τις ΗΠΑ από τον Χρυσό Κανόνα

Στις 5 Ιουνίου 1933, οι Ηνωμένες Πολιτείες έφυγαν από το Νομισματικό Σύστημα του Χρυσού Κανόνα, ένα νομισματικό σύστημα στο οποίο το νόμισμα υποστηρίζεται από χρυσό, όταν το Κογκρέσο εξέδωσε κοινό ψήφισμα που ακυρώνει το δικαίωμα των πιστωτών να απαιτούν πληρωμή σε χρυσό.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν στον Χρυσό Κανόνα από το 1879, εκτός από την περίοδο του εμπάργκο στις εξαγωγές χρυσού κατά τον Α ‘Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά οι καταστροφές των τραπεζών κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης της δεκαετίας του 1930 γέννησαν φόβους ότι το κοινό θα συσσώρευε χρυσό, καθιστώντας τον Χρυσό Κανόνα άχρηστο στην πράξη.

Λίγο μετά την ανάληψη των καθηκόντων του το Μάρτιο του 1933, ο Πρόεδρος Ρούσβελτ κήρυξε ένα μορατόριουμ σε εθνικό επίπεδο, προκειμένου να αποφευχθεί η καταστροφή των τραπεζών από τους καταναλωτές που δεν είχαν εμπιστοσύνη στην οικονομία. Απαγόρευσε επίσης στις τράπεζες να πληρώνουν σε χρυσό ή να εξάγουν το πολύτιμο μέταλλο. Σύμφωνα με την κεϋνσιανή οικονομική θεωρία, ένας από τους καλύτερους τρόπους για την καταπολέμηση της οικονομικής ύφεσης είναι η διόγκωση της προσφοράς χρήματος. Και η αύξηση της ποσότητας χρυσού που κατείχε η Ομοσπονδιακή Τράπεζα θα αύξανε τη δύναμή της να διογκώσει την προσφορά χρήματος. Αντιμέτωπη με παρόμοιες πιέσεις, η Βρετανία είχε μειώσει τον Χρυσό Κανόνα το 1931 και ο Ρούσβελτ το είχε λάβει υπόψη του.

Στις 5 Απριλίου 1933, ο Ρούσβελτ διέταξε όλα τα χρυσά νομίσματα και τα χρυσά πιστοποιητικά με ονομαστικές αξίες άνω των $100 να παραδοθούν με αντάλλαγμα χαρτονομίσματα. Απαίτησε από όλα τους πολίτες να παραδώσουν όλα τα χρυσά νομίσματα, χρυσό σε ράβδους και χρυσά πιστοποιητικά που ανήκουν στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ έως την 1η Μαΐου στην καθορισμένη τιμή των $ 20,67 ανά ουγγιά Troy.

Μέχρι τις 10 Μαΐου, η κυβέρνηση είχε συγκεντρώσει 300 εκατομμύρια σε χρυσά νομίσματα και 470 εκατομμύρια δολάρια σε χρυσά πιστοποιητικά. Δύο μήνες αργότερα, μια κοινή απόφαση του Κογκρέσου ακύρωσε τις ρήτρες χρυσού σε πολλά δημόσια και ιδιωτικά χρεόγραφα που απαιτούσαν από τον οφειλέτη να αποπληρώσει τον πιστωτή σε χρυσά δολάρια του ίδιου βάρους και καθαρότητας με αυτά που δανείστηκε. Το 1934, η κρατική τιμή του χρυσού αυξήθηκε στα $35 ανά ουγγιά, αυξάνοντας ουσιαστικά την αξία του χρυσού στους ισολογισμούς της Ομοσπονδιακής Τράπεζας κατά 69%. Αυτή η αύξηση περιουσιακών στοιχείων επέτρεψε στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα να διογκώσει περαιτέρω την προσφορά χρήματος.

Η κυβέρνηση κράτησε την τιμή των 35 δολαρίων ανά ουγγιά έως τις 15 Αυγούστου 1971, όταν ο Πρόεδρος Ρίτσαρντ Νίξον ανακοίνωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα μετατρέψουν πλέον τα δολάρια σε χρυσό σε μια σταθερή τιμή, εγκαταλείποντας εντελώς τον Χρυσό Κανόνα. Το 1974, ο Πρόεδρος Τζέραντ Φορντ υπέγραψε νομοθεσία που επέτρεπε στους Αμερικανούς να κατέχουν και πάλι χρυσό.