Τουρκία: Aπό την περιδίνηση στην ελεύθερη πτώση

Η παρατεταμένη περιδίνιση της τουρκικής οικονομίας οφείλεται κατά βάσιν στην εμπρηστική εξωτερική πολιτική που ασκεί ο R. T. Erdogan. Ταυτοχρόνως, η οικτρή οικονομική κατάσταση της Τουρκίας, η οποία αποτυπώνεται και στις πρόσφατες εξαιρετικά χαμηλές δημοσκοπικές επιδόσεις του τούρκου προέδρου, αυξάνει κατακόρυφα την εσωτερική πολιτική ένταση και εκείνη με τη σειρά της «ανατροφοδοτεί» την ανεξέλεγκτη «νευρικότητα» και επιθετικότητα της Τουρκίας κατά πάντων.

Η τουρκική οικονομία θα μπορούσε να σταθεροποιηθεί και να ενισχυθεί, εάν ο R. T. Erdogan επέτρεπε να δημιουργηθεί μια αίσθηση πολιτικής ομαλότητας εντός της Τουρκίας και εάν παράλληλα σταματούσε να «ταράζει τα ύδατα» της Μεσογείου. Αντ’ αυτού, ο τούρκος πρόεδρος κορύφωσε την ένταση μεταξύ της χώρας του και του Ισραήλ, μόλις αντιλήφθηκε ότι αδυνατεί να εξαπατήσει τον ισραηλινό πρωθυπουργό για τις υποτιθέμενες αγαθές του προθέσεις.

Την ίδια στιγμή επιτέθηκε με δριμύτητα στις ΗΠΑ, όταν συνειδητοποίησε ότι ο νέος αμερικανός πρόεδρος ενδιαφέρεται αποκλειστικά για τα γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά συμφέροντα της χώρας του και όχι για προσωπικές οικονομικές επενδύσεις στην Τουρκία… Πιθανότατα το ίδιο θα πράξει και εναντίον της ΕΕ εν συνόλω, αφ’ ης στιγμής επιβεβαιωθεί ότι σύσσωμη η Ευρώπη μάλλον έχει αποφασίσει να «κλείσει τις πόρτες της» για την Τουρκία.

Το βέβαιο είναι ότι το διεθνές κεφάλαιο, δεδομένων και των άρρηκτων δεσμών του με το κράτος του Ισραήλ, θα αργήσει πάρα πολύ να ενδιαφερθεί ξανά για επενδύσεις μεγάλης έκτασης στην Τουρκία. Επίσης, η αναπόφευκτη περαιτέρω επιδείνωση των σχέσεων του υπερφίαλου, αμετροεπούς και πολιτικώς απαιδαγώγητου τούρκου προέδρου με τον εμπειρότατο και στιβαρότατο αμερικανό ομόλογό του θα προκαλέσει ακόμα σοβαρότερους κλυδωνισμούς στην τουρκική οικονομία.

Iσως, μάλιστα, η πρόσφατη ομόφωνη υπερψήφιση του νομοσχεδίου με τίτλο «Αποεπένδυση από την Τουρκία» εκ μέρους της Πολιτειακής Γερουσίας της Καλιφόρνιας, εκτός από ρητή καταδίκη της Τουρκίας για τη Γενοκτονία των Αρμενίων και για τη συστηματική παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αποτελεί το «προοίμιο» μιας ακολουθίας ανάλογων αμερικανικών ενεργειών, οι οποίες θα δώσουν τη «χαριστική βολή» στην ήδη βαρύτατα «τραυματισμένη» τουρκική οικονομία.

Εάν σε αυτά τα δεδομένα προστεθούν η διαφαινόμενη «ψυχρότητα» που έχει προκύψει στις ρωσοτουρκικές σχέσεις (πάλι με αποκλειστική υπαιτιότητα της Τουρκίας), καθώς και η «χλιαρότητα» της Κίνας να προβεί άμεσα σε σοβαρές και μεγάλης κλίμακος επενδύσεις στην πολιτικώς ασταθέστατη Τουρκία, άνευ κάποιου θαύματος η περιδίνηση της τουρκικής οικονομίας θα μετατραπεί σε ελεύθερη πτώση, με ό, τι μπορεί να σημαίνει αυτό για το πολιτικό παρόν και μέλλον του R. T. Erdogan.

Πώς θα αντιδράσει ο (προβλέψιμος πλέον) τούρκος πρόεδρος; Στους τούρκους πολίτες σίγουρα θα αρχίσει ξανά να υπόσχεται «λαγούς με πετραχήλια» (γεωτρήσεις σε φανταστικά «θηριώδη» κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου στη Μαύρη Θάλασσα και στην Ανατολική Μεσόγειο, γιγαντιαίες επενδύσεις ανύπαρκτων επενδυτών, κατάκτηση του διαστήματος κ.λπ. κ.λπ.) με την προσδοκία ότι θα λάβει παράταση πολιτικής ζωής.

Εναντι της Διεθνούς Κοινότητος θα αρχίσει ξανά να «απειλεί θεούς και δαίμονες» (με ωκεανογραφικά και πλωτά γεωτρύπανα που θα αρμενίζουν στην Ανατολική Μεσόγειο συνοδευόμενα από τον «φοβερό και τρομερό» τουρκικό πολεμικό στόλο του «Malta yok», με δύσμοιρους πρόσφυγες και μετανάστες που βιαίως θα ωθούνται να «πλημμυρίσουν» την Ευρώπη, με «κηρύγματα» στους απανταχού μουσουλμάνους να αφανίσουν όλους τους «απίστους» κ.λπ. κ.λπ.) με τη φρούδη ελπίδα ότι θα λάβει «λύτρα» για μία ακόμα φορά. Ούτως ή άλλως το μεγάλο στοίχημα του τουρισμού προφανώς έχει και φέτος χαθεί για την Τουρκία (πάλι με υπαιτιότητα του R. T. Erdogan)…

Μόνη λύση για το διεθνές πρόβλημα που ονομά- ζεται «R. T. Erdogan» μπορεί να αποτελέσει το όποιο «απόθεμα» Ελευθερίας και Δημοκρατίας έχει απομείνει στον τουρκικό λαό, αλλά και η υπευθυνότητα του δυτικού κόσμου, ο οποίος κατανοεί πλέον πόσο επικίνδυνο είναι αυτό που εκπροσωπεί ο R. T. Erdogan…