Επιστροφή στο γραφείο: Ο διαλογισμός και πότε η γιόγκα… δεν βοηθάει

Όσο τα εμβολιαστικά προγράμματα προχωρούν και οι χώρες χαλαρώνουν σταδιακά τα περιοριστικά μέτρα, σε όλο και περισσότερες εταιρείες οι εργαζόμενοι αρχίζουν σταδιακά να επιστρέφουν από την τηλεργασία στο γραφείο.

Και αυτό έχει μεικτά και ποικίλα αποτελέσματα.

Ορισμένοι εργαζόμενοι μάλιστα, απόλαυσαν τόσο πολύ την ευελιξία που τους έδινε η εργασία από το σπίτι, που δήλωσαν ότι αν δεν έχουν το προνόμιο να συνεχίσουν να δουλεύουν εξ αποστάσεως θα παραιτηθούν.

Σύμφωνα μάλιστα, με έρευνα της Morning Consult εξ ονόματος του Bloomberg News, που διεξήχθη τον Μάιο, το ποσοστό αυτό ανέρχεται στο αρκετό υψηλό 39%.

Η Yu Tse Heng, ερευνήτρια management Foster School of Business του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον, τονίζει στο CNBC ότι αυτή η πρωτόγνωρη αυτονομία, που παρέχει η εργασία από το σπίτι, θα μπορούσε να αποτελέσει το κλειδί για τη βελτίωση της ισορροπίας μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής, τη διαχείριση της ψυχικής υγείας και τη μείωση ορισμένων συμπτωμάτων εξάντλησης.

Παρά τις προκλήσεις του να ζει και να δουλεύει κανείς μέσα σε μια πανδημία τον τελευταίο χρόνο, με την εισαγωγή της απομακρυσμένης εργασίας, «πολλοί έχουν επωφεληθεί από περισσότερη ευελιξία και αυτονομία στον καθορισμό του τρόπου δομής της εργάσιμης ημέρας», λέει η Heng. «Για παράδειγμα, οι εργαζόμενοι θα μπορούσαν να κάνουν σύντομα διαλείμματα ή έναν υπνάκο κατά τη διάρκεια της ημέρας που ένιωθαν εξαντλημένοι.

Προσθέτει ωστόσο ότι, «όταν οι υπάλληλοι επιστρέφουν στο χώρο εργασίας, αυτό τον προνόμιο είναι πιθανό να μειωθεί, ειδικά εάν οι προϊστάμενοι είναι αυστηροί σχετικά με της ρουτίνας της εργασίας».

Πώς θα μπορούσε να αλλάξει αυτό;

Η Χενγκ λέει ότι η επιστροφή στο φυσικό χώρο εργασίας μπορεί να αυξήσει ή να μειώσει την εξάντληση, ανάλογα με το άτομο.

Για να είναι πιο αποτελεσματικοί στην ανακούφιση της εξάντλησης των εργαζομένων, οι εταιρείες πρέπει να επανεξετάσουν πτυχές της ίδιας της εργασίας, αντί να προσπαθούν να επικεντρωθούν στη διόρθωση των υπαλλήλων τους.

Υπενθυμίζει επίσης, ότι πολλές εταιρείες κατά τη διάρκεια της πανδημίας παρήχαν προσφορές για την ψυχική στήριξη των εργαζομένων τους.

Από την πλευρά του ο Δρ. Nikole Benders-Hadi, ψυχίατρος και διευθυντής συμπεριφορικής υγείας στο Doctor On Demand , θεωρεί ότι είναι πολύ σημαντικό να δοθεί ευελιξία στους εργαζόμενους να έχουν κάποιο έλεγχο και να μπορούν να αλλάξουν το πρόγραμμά τους, ώστε να αποφύγουν τις ώρες μετακίνησης με μεγάλη κίνηση ή να διαπραγματευτούν τον αριθμό των ημερών που θα βρίσκονται στο γραφείο.

Η Heng διαπίστωσε επίσης ότι η κόπωση που παρατηρείται στους χώρους εργασίας μπορεί να μετριαστεί από την αυτο-φροντίδα, όπως το να κάνει κανείς ένα διάλειμμα 15 λεπτών για διαλογισμό, η να πιει έναν καφέ με έναν συνάδελφο.

Ωστόσο, προειδοποιεί ότι θα πρέπει να δίνεται η ευχέρεια στον εργαζόμενο να αποφασίζει εκείνος, καθώς έχει αποδειχθεί ότι γενικές παρεμβάσεις που έχουν ως στόχο να βοηθήσουν τους ανθρώπους, όπως μια υποχρεωτική συνεδρία ομαδικής γιόγκα, μπορούν να επιδεινώσουν την κατάσταση.

Οι εταιρείες πρέπει να θυμούνται ότι «οι εργαζόμενοι πρέπει να αισθάνονται ότι έχουν στα χέρια τους το τιμόνι για την εκτόνωσή τους» και να παρέχουν την ευελιξία και το χώρο στα άτομα να διαχειρίζονται τη δική τους ευημερία.