FLASHBACK: Συνταξιούχοι 35 και 37 ετών!

Διάβασα με την προσήκουσα προσοχή, αλλά και με έκπληξη  όσα ανέφερε ο ειδικός σε θέματα ασφάλισης καθηγητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων Πάνος Τσακλόγλου, σε παρέμβασή του στη διαδικτυακή διοργάνωση της Insurance Europe, «Ανθεκτικότητα (Resilience)» για την εισαγωγή της κεφαλαιοποιητικής επικουρικής ασφάλισης για τους νέους ασφαλισμένους μετά την 1/1/2022. Όπως τόνισε, η έτσι  «θωρακίζεται συνολικά το συνταξιοδοτικό σύστημα της χώρας, επειδή με αυτή τη μεταρρύθμιση επιτυγχάνεται διαφοροποίηση των πηγών εισοδημάτων και κινδύνων για τους ασφαλισμένους». Μάλιστα, πρόσθεσε ότι  «εξασφαλίζονται καλύτερες συντάξεις για τις μελλοντικές γενιές, μετατρέπεται τμήμα της κοινωνικής ασφάλισης σε μοχλό ανάπτυξης και ενισχύεται η εμπιστοσύνη των νέων στο δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα».  Η κατάθεση του νομοσχεδίου στη Βουλή θα γίνει αμέσως μετά την ψήφιση του εργασιακού νομοσχεδίου.

Η έκπληξή μου οφείλεται στη διαπίστωση ότι δεν θωρακίζεται συνολικά το συνταξιοδοτικό σύστημα, αφού η επικουρική ασφάλιση αντιπροσωπεύει στην Ελλάδα μόνο το… 5%  και ούτε εξασφαλίζονται καλύτερες συντάξεις χωρίς την ενίσχυση του πυλώνα της κύριας ασφάλισης με πάνω από 17 δις. ευρώ ετησίως που άγονται σε αύξηση  του δημόσιου χρέους! Δηλαδή,  θα γίνει κεφαλαιοποιητική η επικουρική ασφάλιση, που έτσι πρέπει να ήταν και να είναι από τη φύση της και  τον σκοπό της, και αφήνεται  να συνεχίζεται η «καυτή πατάτα» του σημερινού πρώτου και σχεδόν μοναδικού διανεμητικού πυλώνα κοινωνικής ασφάλισης. Δηλαδή, πιάνουμε τον ταύρο από την ουρά και όχι από τα κέρατα! Διότι, παραμένει ανέπαφο το προβληματικό μέρος του  πρώτου  υποχρεωτικού  δημόσιου διανεμητικού πυλώνα, ο οποίος στην Ελλάδα  απορροφά περίπου το 95% των συνολικών εισφορών που καταβάλλονται για σύνταξη κάθε χρόνο και έχει εξελιχθεί σε εκτροφείο συνταξιούχων που δεν έχουν εισφέρει ούτε ένα ευρώ  ή έχει γίνει με τα κομματικά ρουσφέτια ένα απέραντο … ευαγές ίδρυμα δια πάσαν νόσον και διαχειριστική ανευθυνότητα και αλλότρια σκοπιμότητα.

Σημειώνω ότι, πέρα  από τις διαπιστώσεις αυτές, στις περισσότερες οικονομίες του δυτικού κόσμου, λόγω και του δημογραφικού προβλήματος, το οποίο στη χώρα μας είναι εφιαλτικό,  όπως και η ανεργία, τα σύγχρονα συνταξιοδοτικά συστήματα αναπτύσσουν τους κεφαλαιοποιητικούς πυλώνες, οι οποίοι διαφοροποιούν τον κίνδυνο, ενισχύουν τα κίνητρα για εργασία και την εμπιστοσύνη των ασφαλισμένων και απελευθερώνουν πόρους για παραγωγικές επενδύσεις, που σήμερα, πάνω από 17 δισ. ευρώ, διατίθενται μόνο στο κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα.

Κι όμως, αυτός ο αθάνατος προβληματικός πρώτος διανεμητικός και υποχρεωτικός πυλώνας του ασφαλιστικού συστήματος  χαρακτηρίζεται, με απίστευτο αλληθωρισμό, ως «βιώσιμος» έως το 2070, σε πείσμα των εκκωφαντικών προειδοποιήσεων ειδικών επιστημόνων, όπως, για παράδειγμα, του  διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα, του ομότιμου καθηγητή Οικονομικών του Πανεπιστημίου Αθηνών και πρώην υπουργού και «θύματος» της γενναίας ασφαλιστικής μεταρρύθμισης που τόλμησε το 2000 Τάσου Γιαννίτση, των καθηγητών  Μιλτιάδη Νεκτάριου,  Πλάτωνα Τήνιου, και διεθνών  οργανισμών. Το αλλόκοτο αυτό «μεταφυσικό» συμπέρασμα είναι ότι θα υπάρξει πλήρης διασφάλιση των συντάξεων έως το 2070 και μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης από 15,6% στο 11,9% του ΑΕΠ το 2070!

Ωστόσο, μόνο από μια ματιά στα εφιαλτικά σενάρια που περιγράφουν τη δημογραφική κατάρρευση της χώρας ως το 2050 και 2070 τουλάχιστον προκύπτει έντρομα ότι το 2070 δεν θα υπάρχει ούτε βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα, ούτε βιώσιμη Ελλάς! Με τον πληθυσμό να προβλέπεται να έχει δραματική συρρίκνωση, με τη μέση ηλικία να φτάνει από 44 έτη σήμερα στα 50 έτη, με τους άνω των 65 ετών να αντιπροσωπεύουν το 2050 το 44%, έναντι 21 σήμερα, και το δείκτη γήρανσης (65 ετών/0-14 ετών) να εκτοξεύεται από το 1,4 σήμερα στο 2,7, το συμπέρασμα αυτό μοιάζει να είναι … επιστημονικής φαντασίας!

Συγκεκριμένα, ο κ. Στουρνάρας («Το Βήμα» 28 Μαΐου 2019) επεσήμαινε, μεταξύ άλλων, τα εξής:

-Τα περιθώρια χρηματοδότησης των συντάξεων μόνο μέσα από τον κρατικό προϋπολογισμό είναι πλέον στενά (ήδη διατίθεται το 14% περίπου του προϋπολογισμού, αυξάνοντας ισόποσα το χρέος). Σημειώνεται ότι το 2020 το ποσοστό αυτό ανήλθε στο 18%!!!

-Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στην Ελλάδα ο λόγος ηλικιακής εξάρτησης, ο οποίος εκφράζει τον αριθμό των ατόμων ηλικίας 65 ετών ως προς τον αριθμό των ατόμων σε παραγωγική ηλικία είναι σήμερα, 2 προς 6, ενώ η ίδια αναλογία αναμένεται να επιδεινωθεί σε 2 προς 5 το 2070.

Επίσης, ο ομότιμος καθηγητής Οικονομικών του Πανεπιστημίου Αθηνών Τάσος Γιαννίτσης σε ομιλίες του και συνεντεύξεις τονίζει ότι «εδώ που έχουμε φθάσει, δεν θα καταστεί βιώσιμο με κανέναν τρόπο και με κανέναν νόμο το ασφαλιστικό και κάθε επιλογή θα είναι αυξανόμενη επώδυνη». Ακόμα επισημαίνει ότι «αρνητικές επιπτώσεις αποκλείεται να μην υπάρξουν, όταν μια κοινωνία έχει κάνει συνταξιούχους το 1/3 του ενεργού πληθυσμού» τονίζοντας ότι «ένα τέτοιο σύστημα δεν είναι βιώσιμο ούτε στην καλύτερη χώρα ή στην καλύτερη κοινωνία ή στην καλύτερη οικονομία, υπό οποιεσδήποτε συνθήκες».

Προειδοποιήσεις της Τράπεζας της Ελλάδος από το 1996!

Και να μη νομίσετε ότι  όλα αυτά τα δεινά σωρεύθηκαν στο συνεχώς υπό κατάρρευση κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα τα τελευταία χρόνια, υπενθυμίζω τις εκκωφαντικές, επί ματαίω όμως, προειδοποιήσεις της Τράπεζας της Ελλάδος ήδη από το 1996. Υπενθυμίζω δηλαδή ότι ο Λουκάς Παπαδήμος ως διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος από το 1996 έως το 2001 συνεχώς, σε κάθε ετήσια έκθεσή του, παρουσίαζε τις εφιαλτικές εξελίξεις στα ασφαλιστικά ταμεία, στο δημόσιο χρέος και τα ελλείμματα, τη φορολογία, την ανταγωνιστικότητα και εφιαλτικά στοιχεία της κακοδαιμονίας, η οποία οδήγησε το κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα στην κατάρρευση ακόμα και πριν από … 40 χρόνια!

Σε επίρρωση της διαπίστωσης αυτής υπενθυμίζω την έκθεσή του για το 1998, όπου στις σελίδες 207 -208 σε πλαίσιο υπό τον τίτλο «Το πρόβλημα της κοινωνικής ασφάλισης», παρουσίαζε τα ακόλουθα στοιχεία για το ελληνικό «γενναιόδωρο» κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα»:

« Σε σχέση με τη διεθνή εμπειρία, δίδεται η εντύπωση ότι το συνταξιοδοτικό σύστημα στη χώρα μας είναι γενναιόδωρο. Αυτός ο χαρακτηρισμός βασίζεται όχι μόνο στο ύψος των συντάξεων (σε σχέση με τις εν ενεργεία αποδοχές), αλλά και στην «ευκολία» θεμελίωσης του συνταξιοδοτικού δικαιώματος, όπως προσδιορίζονται από τις εξής παραμέτρους του συστήματος:

α) Υψηλό «ποσοστό αναπλήρωσης του μισθού από τη σύνταξη. Το ποσοστό αυτό στη χώρα μας είναι προς το παρόν 80% των αποδοχών, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι παροχές των επικουρικών ταμείων, ενώ στις περισσότερες χώρες του κόσμου είναι 60% έως 65%… Έτσι, οι κύριες συντάξεις στη χώρα μας (σε σχέση με τις εν ενεργεία αποδοχές) είναι από τις υψηλότερες του ΟΟΣΑ, με εξαίρεση ίσως αυτούς οι οποίοι άρχισαν να εργάζονται μετά την 1^η Ιανουαρίου 1993 (σημείωση δική μας: Η αναστροφή της κατάστασης αυτής μετά την 1 Ιανουαρίου 1993 οφείλεται στη μεταρρύθμιση της κυβέρνησης Μητσοτάκη και στον ασφαλιστικό Νόμο Σιούφα, που είχε προκαλέσει λυσσαλέες αντιδράσεις από την τότε αξιωματική αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ άγριες και κινητοποιήσεις από τους συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ, από τους οποίους αρκετοί έγιναν βουλευτές και υπουργοί – υπάρχουν μερικοί και στη σημερινή κυβέρνηση!).

β) Το 33% των συνταξιούχων στη χώρα μας λαμβάνει δύο ή περισσότερες συντάξεις.

γ) Το δικαίωμα για «πλήρη σύνταξη» θεμελιώνεται σχετικά εύκολα, στη χειρότερη περίπτωση μετά από 35 χρόνια υπηρεσία. Στη Γαλλία απαιτούνται 38 χρόνια υπηρεσίας, στη Γερμανία 40 και στην Ολλανδία 49 χρόνια υπηρεσίας. Εξαιρετικά ευνοϊκές είναι οι προϋποθέσεις συνταξιοδότησης γυναικών στη χώρα μας, ιδιαίτερα όσων έχουν ανήλικα παιδιά….

Ε) Η ύπαρξη του «εφάπαξ» για πάρα πολλές κατηγορίες ασφαλισμένων, το οποίο ουσιαστικά έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση των συντάξεων.

στ) Το 40% των ασφαλισμένων στο ΙΚΑ ανήκουν στα «βαρέα και ανθυγιεινά» επαγγέλματα, με αποτέλεσμα η ηλικία θεμελίωσης του συνταξιοδοτικού δικαιώματος να μειώνεται κατά πέντε έτη.

ζ) Το δικαίωμα για την «κατώτατη σύνταξη» θεμελιώνεται πολύ εύκολα (13,5 έτη, που πρόσφατα αυξήθηκαν σε 15 έτη εργασίας) και το ποσό τη σύνταξης αυτής είναι πολύ υψηλό σε σχέση με τις εισφορές που καταβλήθηκαν. Το χαρακτηριστικό αυτό του συστήματος συντελεί μεταξύ άλλων και σε αύξηση της εισφοροδιαφυγής.

Η γενναιοδωρία του συστήματος αντανακλάται και στο ύψος των συσσωρευμένων απαιτήσεων των ασφαλισμένων από τα συνταξιοδοτικά ταμεία. Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΟΣΑ, οι υποχρεώσεις των ασφαλιστικών ταμείων στην Ελλάδα υπερβαίνουν το 150% του ΑΕΠ και είναι από τις υψηλότερες ανάμεσα στις χώρες – μέλη του ΟΟΣΑ…»

Και καταλήγει ο κ. Παπαδήμος:

«Από τα ανωτέρω είναι φανερό ότι μεσομακροπρόθεσμα είναι δύσκολο να διατηρηθεί η σημερινή κατάσταση και απαιτούνται άμεσες μεταρρυθμίσεις. Οι μεταρρυθμίσεις αυτές θα είναι αναγκαστικά προς την κατεύθυνση της μείωσης των παροχών και της καθιέρωσης αυστηρότερων προϋποθέσεων για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος. Λόγω της φύσεως του προβλήματος και της χρονικής υστέρησης με την οποία αποδίδουν τα διάφορα μέτρα, όσο ενωρίτερα γίνουν οι μεταρρυθμίσεις αυτές τόσο πιο αποτελεσματικές και πιο ανώδυνες θα είναι».

Όλα αυτά, αυτές οι προειδοποιήσεις ηχούσαν εκκωφαντικά από το 1996 και συνεχίζονταν αδιάλειπτα και εντονότερα σε όλες τις εκθέσεις της Τράπεζας της Ελλάδος από τον ΛΟΥΚΆ Παπαδήμο και στη συνέχεια από τον διάδοχό του στη διοίκηση της Κεντρικής Τράπεζας Νίκο Γκαργκάνα. Μάλιστα, ορισμένα στελέχη του ΠΑΣΟΚ χαρακτήρισαν τότε ως «λαγό» τον Νίκο  Γκαργκάνα, ο οποίος ματαίως πρότεινε συνεχώς άμεση και γενναία μεταρρύθμιση στην κοινωνική ασφάλιση.

Μερικά τερατώδη παραδείγματα λεηλασίας της κοινωνικής ασφάλισης

Αλλά, αυτά τα τερατώδη  αιτιατά οφείλονται σε εγκληματικά αίτια που επιδείνωναν συνεχώς την κατάσταση στο κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα και που αδιάκοπα παρουσιάζονταν στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο» με τη μορφή σχολίων, άρθρων και ερευνών (πολλά από τα δημοσιεύματα αυτά εγκιβωτίσθηκαν σε πολλά οικονομικά βιβλία μου, από τα οποία παραθέτω στη συνέχεια ενδεικτικά μόνο μερικά εναγή παραδείγματα. Και για να μη νομίσετε πάλι ότι όλα αυτά συνέβαιναν στο παρελθόν, υπενθυμίζω ότι γίνονται και τώρα. Για παράδειγμα αναφέρω ότι  στις 14 Φεβρουαρίου του 2019 διάβασα σε εφημερίδες ότι 37χρονος τότε συμπατριώτης μας , που πρωταγωνιστούσε σε πασαρέλες μόδας και που ήταν ιδιοκτήτης αλυσίδας 14 καταστημάτων τεχνητού μαυρίσματος (solarium) σε περιοχές, όπως η Ηλιούπολη, το Περιστέρι, η Νέα Σμύρνη, το Παγκράτι, η Καλλιθέα, η Ελευσίνα, ο Βόλος, η Πάτρα, η Χαλκίδα, ενώ σύντομα, όπως ανέφερε το ρεπορτάζ,  θα άνοιγε2 και άλλα δύο σε Γλυφάδα και Λαμία, πήρε, με υπηρεσία μόλις 11 ετών ως μόνιμος επισμηνίας στην Πολεμική Αεροπορία, … «αναπηρική» σύνταξη σε ηλικία 31 ετών! Στη συνέχεια, διάβασα, όχι με ανοιχτό το στόμα, αλλά με ανοιχτές τις … παλάμες, ότι ο νεαρός αυτός «ανάπηρος» συνταξιούχος, που έχει καταρρίψει το ρεκόρ προηγούμενων «συναδέλφων του, όπως θα αναφέρω πιο κάτω, έκανε όλα αυτά (πασαρέλες, σε συμμετοχή σε διαφημιστικό τηλεοπτικό σποτ για καμπάνια εσωρούχων, «επαγγελματικά» ταξίδια στο εξωτερικό κλπ, κρατώντας ως … «μαξιλάρι» και τον τίτλο του επισμηνία. Δηλαδή ήταν «εργαζόμενος» όχι σε καμιά «κοινωνικοποιημένη» ή δημόσια επιχείρηση και δημόσιο οργανισμό, αλλά στις … Ένοπλες Δυνάμεις!!!

Συνεχίζοντας να κρατώ ανοιχτές τις παλάμες μου για τους φόρους που πληρώνω επί πέντε δεκαετίες ανελλιπώς, ειλικρινώς και τακτικώς, διάβασα ακόμα ότι ο   31χρονος τότε επισμηνίας βγήκε στη σύνταξη στις 24 Αυγούστου 2011 (όταν ήταν σε εξέλιξη το … Πρώτο Μνημόνιο!) λόγω προβλημάτων υγείας που ο ίδιος είχε επικαλεστεί, σύμφωνα με γνωμάτευση που πήρε στις 18/5/2011 της Ανώτατης Υγειονομικής Επιτροπής με την αιτιολογία «της ανικανότητας να ανταποκριθεί στα καθήκοντά του μη οφειλόμενης στην Υπηρεσία», εισπράττοντας παράλληλα το εφάπαξ καθώς και την επικουρική σύνταξη από το Μετοχική Ταμείο Αεροπορίας. Δηλαδή, «κρίθηκε ανίκανος σε ποσοστό 50% από την Ανώτατη Υγειονομική Επιτροπή να αντεπεξέλθει στα καθήκοντά του στο στράτευμα, ωστόσο αυτό δεν τον εμπόδισε να συνεχίσει να ανεβαίνει στις πασαρέλες, να συμμετέχει σε διαφημιστικά σποτ και φωτογραφήσεις και να επεκτείνει συνεχώς την αλυσίδα με τα καταστήματα solarium, αξιοποιώντας στο έπακρο τις άριστες δημόσιες σχέσεις του και το κοφτερό επιχειρηματικό του μυαλό», όπως επισημαινόταν σε ένα ρεπορτάζ !

Έτσι, κι αυτό το ρεπορτάζ με έκανε να θυμηθώ πολλά από τέτοια προκλητικά περιστατικά που κατακλύζουν το απέραντο αρχείο μου και ιδιαίτερα ένα εκπληκτικό χιουμοριστικό και προφητικό σχόλιο της συναδέλφου μου Ρένας Θεολογίδου στον «Ταχυδρόμο» (16 Ιουνίου 1988), με το οποίο παρουσίαζε τα «ιδανικά» της ελληνικής κοινωνίας, της ελληνικής οικογένειας και των ελληνικών κυβερνήσεων. Τότε, λοιπόν, διάβασα το ακόλουθο κείμενο:

«Εμείς στην οικογένειά μου ετοιμαζόμαστε να πάρουμε σύνταξη, μολονότι μόλις αρχίζουμε την καριέρα μας. Εκείνος που δεν έχει ακόμη θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα είναι ο γιος μου, που θα κλείσει τα δύο τον Αύγουστο. Αλλά, ελπίζουμε σε κάτι μεταβατικές διατάξεις που δέχονται τη φοίτηση στους βρεφονηπιακούς σταθμούς ως συντάξιμο χρόνο»!

Την ίδια περίοδο δημοσιεύονταν  σε εφημερίδες και στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο» αποκαλυπτικά άρθρα και σχόλια με εναγή παραδείγματα  «δυστυχισμένων» συνταξιούχων που λυμαίνονταν,  με  αποφάσεις, τα ασφαλιστικά ταμεία και που εμπλούτιζαν το απέραντο αρχείο μου. Ιδού:

–Στα 58 χρόνια η σύνταξη στους οδηγούς των ελλειμματικών αστικών συγκοινωνιών: Η τότε κυβέρνηση ικανοποίησε το αίτημα των απεργών εργαζομένων στις αστικές συγκοινωνίες «να φεύγουν από το τιμόνι οι 58 ετών μέχρι 60 ετών» και πολλά άλλα, μολονότι μερικές ώρες νωρίτερα ο τότε αρμόδιος υπουργός Κ. Μπαντουβάς σε συνέντευξή του στην «Ελευθεροτυπία» (3 Ιουνίου 1988), έκανε τον «σκληρό»!

-«Ανάπηροι» … οι μισοί σχεδόν από τους συνταξιούχους του ΙΚΑ σε μερικές πόλεις! Στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο» (18 Ιουλίου 1988) δημοσιεύθηκε επιστολή του τότε διοικητή του ΙΚΑ Φοίβου Ιωαννίδη με την οποία παρουσίαζε με τα ακόλουθα στοιχεία το άγος των Ελλήνων «αναπήρων» στην Ελλάδα:

• Το 1970, το σύνολο των συνταξιούχων αναπηρίας του ΙΚΑ στην Ελλάδα ανερχόταν στα 48.170 άτομα και αντιπροσώπευαν το 22,35% του συνόλου των συνταξιούχων (215.514 άτομα). Το 1986 (τελευταία στοιχεία για τότε) το σύνολο των συνταξιούχων αναπηρίας ανερχόταν στα 137.885 άτομα ή 27% του συνόλου των συνταξιούχων (510.059 άτομα).
• Τα μεγαλύτερα ποσοστά συνταξιούχων αναπηρίας είχαν το 1986 το Αλιβέρι (47,36%), η Ιεράπετρα (45,21%), η Λευκάδα (44,34%), η Λαμία (44,31%), η Αταλάντη (43,61%), το Ρέθυμνο (41,9%), η Αλεξάνδρεια και τα Οινόφυτα (40%), η Κάλυμνος, τα Νέα Μουδανιά, Κιάτο και Ρόδος (39%).

–Συνταξιούχος … 37 ετών!!! Αυτό ρεκόρ των οδηγών των αστικών συγκοινωνιών καταρρίφθηκε με ένα άλλο, όπως αποκάλυψε ο «Οικονομικός Ταχυδρόμος» (1 Δεκεμβρίου 1988): «Ένας άνθρωπος 37 ετών, νέος, γερός και με κάποιες γραμματικές γνώσεις έπαιρνε σύνταξη από το ΙΚΑ περίπου 60.000 δραχμών»!

Αυξάνονταν και πληθύνονταν οι συνταξιούχοι «μαϊμού»

Κι ενώ καταγγέλλονταν όλα αυτά τα τέρατα και σημεία στο χρεοκοπημένο ελληνικό κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα, οι συνταξιούχοι «μαϊμού» αυξάνονταν και πληθύνονταν, όπως προκύπτει από σχόλιό μου που δημοσιεύθηκε ύστερα από τρία χρόνια στην εφημερίδα «Τα Νέα» (22 Οκτωβρίου 1991) και που αποκάλυπτε τα ακόλουθα:

• Από τον Κοινωνικό Προϋπολογισμού προέκυπτε ότι οι συνταξιούχοι του ΙΚΑ ήταν 650.000 άτομα, από τους οποίους οι 304.000 λόγω γήρατος και 161 λόγω αναπηρίας.
• Από τους 746.000 συνταξιούχους του ΟΓΑ, οι 564.000 περίπου ήταν λόγω γήρατος και οι … 182.000 περίπου λόγω αναπηρίας!
• Μόνο στο ΙΚΑ και τον ΟΓΑ οι συνταξιούχοι λόγω αναπηρίας είναι πάνω από … 000 άτομα ή αντιπροσώπευαν ποσοστό 25% του συνόλου των συνταξιούχων ή επιβάρυναν το ΙΚΑ με 70 περίπου δις. δραχμές και τον ΟΓΑ με 13 δις. δραχμές το χρόνο!

–Εργαζόμενοι σε προβληματική επιχείρηση πήραν πλήρη σύνταξη από το δύσμοιρο ΙΚΑ σε ηλικία 54 και 45 ετών! Και το βιολί, βιολάκι! Στις 16 Νοεμβρίου του 1995, δημοσιεύθηκαν οι όροι και οι προϋποθέσεις υπό τις οποίες θα μπορούσαν εργαζόμενοι στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά (αυτά που κρατικοποιήθηκαν τον Οκτώβριο του 1985! Και σήμερα είναι «εκκαθάριση») να αποχωρήσουν από την εταιρεία με πρόωρη σύνταξη. Τότε, λοιπόν, ορίζονταν τα ακόλουθα προκλητικά για μια προβληματική επιχείρηση την οποία είχαν πληρώσει και πλήρωναν συνεχώς επί  χρόνια ακριβά οι φορολογούμενοι και για έναν προβληματικό ασφαλιστικό οργανισμό, όπως το ΙΚΑ. Διαβάστε μερικές περιπτώσεις ενδεικτικά:

• Όσοι άνδρες και γυναίκες έχουν 10.500 ημέρες ασφάλισης παίρνουν πλήρη σύνταξη ανεξαρτήτως ηλικίας!
• Όσοι άνδρες έχουν 9.500 ημέρες ασφάλισης και ηλικία 54 ετών παίρνουν πλήρη σύνταξη!
• Όσες γυναίκες έχουν 7.500 ημέρες ασφάλισης και ηλικία … 45 ετών παίρνουν πλήρη σύνταξη!

Και το χρέος συνεχώς αυξανόταν ιλιγγιωδώς

Κι όλα αυτά γίνονταν όταν το δημόσιο χρέος συνεχώς αυξανόταν και είχε γίνει δυσβάσταχτο για τα ελληνικά νοικοκυριά, όπως προκύπτει από μιαν αποκαλυπτική δήλωση που είχε κάνει το 1991 ο πρώην πρωθυπουργός της Οικουμενικής Κυβέρνησης και πρώην διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, καθηγητής και ακαδημαϊκός Ξενοφών Ζολώτας: «Κι αν ακόμα δούλευαν όλοι οι Έλληνες εργατοϋπάλληλοι τζάμπα επί ένα χρόνο , και πάλι κάθε ελληνικό νοικοκυριό θα εξακολουθούσε να επιβαρύνεται από το δημόσιο χρέος με 341.000 δραχμές» ή με 1.000 ευρώ ή με πάνω από 60.000 ευρώ σήμερα, δηλαδή !!!

Και το εξωφρενικό είναι ότι γίνονταν όλα αυτά και το 2011 (και προφανώς συνεχίζονται!), όταν ήδη η χώρα είχε παραδοθεί, με επαίσχυντους όρους, στους δανειστές και θα είναι υπό έλεγχο έως το … 2071!