Στα ένδεκα χρόνια που έχουν μεσολαβήσει από τότε που ο Μπιλ Γκέιτς, η -τότε ακόμη σύζυγός του- Μελίντα Φρεντς και ο Γουόρεν Μπάφετ ξεκίνησαν την πρωτοβουλία «Giving Pledge», περισσότεροι από 200 δισεκατομμυριούχοι έχουν συνταχθεί δημόσια με τον ευγενή σκοπό: να δωρίσουν, δηλαδή, το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας τους σε φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Πέραν όμως από την έγγραφη δήλωση καλής πρόθεσης, εν είδει δημόσιας δέσμευσης των συμμετεχόντων, το χρονοδιάγραμμα καταβολής των δωρεών ορίζει ουσιαστικά ο θάνατος.
Ως ευγενής πρωτοβουλία, εν τω μεταξύ, το «Giving Pledge» δεν έχει κάποιον ελεγκτικό μηχανισμό για το εάν γίνονται, πότε και πού οι δωρεές.
Γενικότερα, δε, για τους Αμερικανούς κροίσους που ασχολούνται με τη φιλανθρωπία -ανεξαρτήτως εάν συμμετέχουν στο «Giving Pledge» ή όχι- τα νόμιμα περιθώρια ελιγμών είναι τόσο μεγάλα, ώστε να μπορούν να κωλυσιεργούν με τις δωρεές τους, απολαμβάνοντας παρ’ όλα αυτά γενναίων, και δη άμεσων φοροαπαλλαγών.
Σε αυτό συμβάλλουν η κείμενη νομοθεσία στις ΗΠΑ -που χρονολογείται από τη δεκαετία του ‘60- και το στρεβλό φορολογικό σύστημα στη χώρα.
Το αποτέλεσμα, σύμφωνα με υπολογισμούς του Ρομπ Ράιχ, καθηγητή Πολιτικών Επιστημών στο πανεπιστήμιο Στάνφορντ, είναι να επιβαρύνονται οι Αμερικανοί φορολογούμενοι με πάνω από 50 δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο.
Μια σκανδαλώδης πρακτική, που για τον μέσο πολίτη έγινε ακόμη πιο εξοργιστική εν μέσω πανδημίας. Διάστημα, κατά το οποίο οι Αμερικανοί δισεκατομμυριούχοι έγιναν συνολικά κατά ένα τρισεκατομμύριο δολάρια πλουσιότεροι, ενώ ολοένα και περισσότεροι συμπολίτες τους σχηματίζουν τεράστιες ουρές στις τράπεζες τροφίμων.
«Το χάσμα μεταξύ των κοινωνικών αναγκών και των ιδιωτικών φιλανθρωπικών πόρων ήταν πάντα μεγάλο», παρατηρεί στους New York Times o ιστορικός και ειδικός αναλυτής Στάνλεϊ Ν.Κατζ. «Τώρα, όμως, είναι τεράστιο».
Νόμιμη φοροαποφυγή
Στη διακριτική ευχέρεια των Αμερικανών δισεκατομμυριούχων δωρητών υπάρχει πληθώρα διαθέσιμων οικονομικών μέσων για τις φιλανθρωπίες τους -πέραν της απευθείας και φορολογητέας καταβολής τους-, ώστε να εξασφαλίζουν παχυλές φοροαπαλλαγές, διατηρώντας παράλληλα τη δυνατότητα ελέγχου των χρημάτων τους, ακόμη κι όταν αυτά δεν είναι πια τυπικά στην κατοχή τους.
Κυμαίνονται από την ίδρυση φιλανθρωπικών ιδρυμάτων, έως διαχείριση των φιλανθρωπικών δωρεών τους από ιδιωτικά κεφάλαια, υπό τη διοίκηση τρίτων. Τα τελευταία είναι γνωστά και ως DAF και λειτουργούν ακόμη σε χαλαρό ρυθμιστικό πλαίσιο στις ΗΠΑ.
Το αποτέλεσμα, γράφουν σε σχετικό άρθρο τους οι ΝΥΤ, είναι «να καθυστερεί η καταβολή όλο και περισσότερων χρημάτων που προορίζονται για φιλανθρωπίες». Σε ορισμένες περιπτώσεις, αναφέρεται, η καθυστέρηση αυτή «μπορεί να διαρκεί δεκαετίες».
Η υφιστάμενη αμερικανική νομοθεσία προβλέπει ότι τα ιδιωτικά μη κερδοσκοπικά ιδρύματα υποχρεούνται στην υποβολή λεπτομερών ετήσιων εκθέσεων και στη διάθεση τουλάχιστον του 5% των περιουσιακών στοιχείων τους σε δωρεές και λειτουργικά έξοδα, ετησίως.
Στα DAF, οι περιορισμοί είναι ακόμη πιο χαλαροί και οι φοροαπαλλαγές -έως και 30% του προσαρμοσμένου μικτού εισοδήματος- γίνεται αμέσως, ανεξαρτήτως του χρόνου καταβολής της δωρεάς.
Σήμερα, οι αριθμός των DAF στις ΗΠΑ ξεπερνά τα 500.000, στη διαχείριση των οποίων βρίσκονται συνολικά περί τα 140 δισεκατομμύρια δολάρια.
Άλλο ένα τρισεκατομμύριο δολάρια από αχορήγητες δωρεές είναι συγκεντρωμένα σε ιδιωτικά φιλανθρωπικά ιδρύματα.
Σύμφωνα με πρόσφατη δε μελέτη, το συνολικό μερίδιο των δωρεών στις ΗΠΑ που καταλήγουν σε φιλανθρωπικές οργανώσεις έχει μειωθεί κατά σχεδόν 25%.
Κατά τις εκτιμήσεις του καθηγητή Ράιχ, λιγότερο από το ένα τρίτο εξ αυτών διατίθεται στην καταπολέμηση της φτώχειας.
Προσπάθειες για διορθωτικές κινήσεις
Με όλα αυτά ως φόντο, οι φωνές και οι πιέσεις πολλαπλασιάζονται για διορθωτικές παρεμβάσεις.
Μία ήδη επιχειρείται στο Κογκρέσο, με τη διακομματική προώθηση νομοσχεδίου, που έχει ως στόχο να κλείσει ορισμένα «παράθυρα» του νόμου.
Μεταξύ άλλων, προβλέπει ότι τα ιδιωτικά ιδρύματα δεν θα μπορούν εφεξής να συνυπολογίζουν μισθούς ή έξοδα μετακίνησης μελών της οικογένειας ενός δωρητή στο 5% των περιουσιακών στοιχείων τους, που οφείλουν να δίνουν κατ’ ελάχιστο, ετησίως.
Όσο για τα DAF; Αναφέρει ότι κάθε δωρητής θα πρέπει να δεσμευτεί για την καταβολή του δηλωμένου ποσού εντός 15ετίας, εάν θέλει να εξασφαλίσει το προβλεπόμενο ποσό της φοροαπαλλαγής.
Διαφορετικά -τονίζει- αυτή θα γίνει, όταν και εφόσον γίνει η καταβολή της δωρεάς.
Latest News
«Εξαφανίστηκαν» τα αεροπλάνα στις ΗΠΑ κατά τη διάρκειά του black out
Το πρόβλημα στο σύστημα της Microsoft «έσβησε» τα πληροφοριακά συστήματα παγκοσμίως
Berkshire Hathaway: Πούλησε μετοχές της Bank of America αξίας 1,48 δισ. δολάρια
Μετά την πώληση η Berkshire κατείχε περίπου 999 εκατομμύρια μετοχές της BofA
Στο στόχαστρο των αντιδράσεων η κρουαζιέρα - Τι συνέβη
Τα κρουαζιερόπλοια εξετάζουν την αποφυγή κάποιων προορισμών
Τι θα σήμαινε μια δεύτερη προεδρία Τραμπ για την οικονομία της Κίνας
Οι πιθανότητες ο Τραμπ να γίνει ο επόμενος πρόεδρος αυξήθηκαν - Η γνώμη της Goldman Sachs
Το λευκό γάντι του Μίκυ Μάους και η απεργία στην Disneyland
Η Disneyland αντιμέτωπη με την πρώτη απεργία εδώ και 40 χρόνια
Τσουχτερός ο αμερικανικός περιβαλλοντικός λογαριασμός για την Stellantis
Η Stellantis οφείλει άλλα 459,7 εκατομμύρια δολάρια σε εκκρεμείς ποινές, σύμφωνα με αποκλειστικό δημοσίευμα του Reuters
Με την πίστοποίηση της EASA το νέο Α321 της Airbus
Εχουν παραγγελθεί περισσότερα από 500 Airbus A321XLR - Θα καταναλώνει 30% λιγότερα καύσιμα ανά θέση
H JPMorgan θα προσθέσει xιλιάδες θέσεις εργασίας εστιασμένες στην τεχνητή νοημοσύνη
Ο διευθύνων σύμβουλος της JPMorgan, λέει ότι θα προσθέσει τις θέσεις εργασίας τα επόμενα δύο χρόνια
Παγιδευμένα δισεκατομμύρια - Τι χάνουν οι κάτοικοι του Χονγκ Κονγκ που καταφεύγουν στη Βρετανία
Γιατί οι κάτοικοι που φεύγουν με υπερπόντια βρετανικά διαβατήρια έχουν πολλά να χάσουν
Πλήγμα για τις πολυεθνικές - Τι βλέπουν οι αναλυτές για ΗΠΑ και Ευρώπη
Oι καταναλωτές αισθάνονται αγχωμένοι και είναι πιο επιλεκτικοί όσον αφορά τις δαπάνες