Εννέα λέξεις…

Το ότι η Κλιματική Αλλαγή επηρεάζει όλους τους τομείς της ζωής μας και δυστυχώς και την υγεία μας είναι γνωστό (θέλω να πιστεύω ) και πρέπει να γίνει συνείδηση σε όλους.

Το θέμα έχει σχεδόν εξαντληθεί με χιλιάδες μελέτες ειδικών που εστιάζουν σε όλους τους τομείς που είτε πλήττονται, είτε θα πληγούν στο μέλλον από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής (αύξηση θερμοκρασίας, θερμικό στρες, αύξηση πλημμυρών, μεταδοτικές ασθένειες, συστήματα υγείας κ.α).

-«Για τους κατοίκους των πόλεων το παγκόσμιο στοίχημα περιγράφεται με εννέα λέξεις», μου λέει ο αρχιτέκτονας –Δρ. πολεοδόμος Σπύρος Τσαγκαράτος.

-Ποιες είναι αυτές;

-«Προσαρμογή του δομημένου περιβάλλοντος στις επιπτώσεις της Κλιματικής Αλλαγής».

Ξεκινάμε λοιπόν την κουβέντα. Οι πόλεις είναι το περιβάλλον που ζούμε και εργαζόμαστε (οι περισσότεροι τουλάχιστον από εμάς).

Πόλεις και Πόλεις…

-Υπάρχουν σήμερα πόλεις – πρότυπα;

-«Όχι. Υπάρχουν πόλεις όπου γίνονται σημαντικές τομεακές παρεμβάσεις προκειμένου να καλυτερέψει η ποιότητα ζωής των κατοίκων (περισσότεροι χώροι για πεζούς, περισσότερα πάρκα, καλύτερη προσβασιμότητα των ΑμεΑ κ.α) και πόλεις όπου γίνονται ελάχιστα πράγματα», συμπληρώνει ο Σπύρος Τσαγκαράτος.

Μπαζωμένα ρέματα

Νομίζω πως έχει δίκιο. Ας δούμε ένα παράδειγμα: τα τελευταία χρόνια έχουμε αύξηση της ραγδαιότητας των βροχοπτώσεων, γεγονός που σημαίνει περισσότερες πλημμύρες. Πλέον, είναι σε όλους γνωστό πως το κλείσιμο των ρεμάτων ευθύνεται για τις πλημμύρες των περιοχών που γειτνιάζουν με αυτά. Αυτός είναι και ο λόγος που οι ειδικοί προτείνουν την αποκάλυψη των κλειστών ρεμάτων και την επαναφορά τους στη φυσική τους μορφή.

-«Ορισμένες πόλεις ,όπως είναι για παράδειγμα το Λος Αντζελες και η Σεούλ εφαρμόζουν τέτοιες λύσεις που αντίκεινται στη λογική της τσιμεντοποίησης –εγκιβωτισμού», μου εξηγεί ο Σπύρος Τσαγκαράτος.

Για να καταλάβετε το μέγεθος του προβλήματος, στην Αττική εκτιμάται πως ρέματα μήκους 550 χιλιομέτρων είτε είναι μπαζωμένα , είτε καταπατημένα. Και τι γίνεται; Δεν θέλετε να μάθετε…

Κλιματική Αλλαγή, πανδημία και πόλεις

-«Σε μια προσπάθεια να αποφευχθεί ο συγχρωτισμός (ιδίως στα μέσα μαζικής μεταφοράς) όλο και περισσότερες πόλεις σε ολόκληρο τον κόσμο μετατρέπουν δρόμους για ποδηλάτες και πεζούς. Στην Ελλάδα θέλουμε ακόμη δουλειά…», λέει ο Σπύρος Τσαγκαράτος.

Tην ίδια ώρα, κλιματική αλλαγή και πανδημία ανέδειξαν επίσης τη σημασία των πράσινων ελεύθερων χώρων για την υγεία των κατοίκων των πόλεων. Οι σκανδιναβικές πρωτεύουσες, η Βαρκελώνη και το Μιλάνο δανειοδοτήθηκαν από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων για τον σκοπό αυτό.

Στην Αθήνα; Ρωτήστε καλύτερα έναν άνθρωπο του κέντρου της πόλης να σας πει τι επιλογές είχε να βγει από το σπίτι του την εποχή της καραντίνας…

Πάμε τώρα στην προσαρμογή του δομημένου περιβάλλοντος. Δεν ξέρω τι θα καταφέρουμε και πόσα από τα μέτρα που επιβάλλονται. Κατά την προσωπική μου άποψη, σε αυτή τη φάση που βρισκόμαστε, πράγματα που δεν μπορέσαμε να κάνουμε σε 40 και 80 χρόνια θα πρέπει να τα κάνουμε σε πέντε…

Γιατί; Επειδή το 80% της χώρας δεν έχει πολεοδομικό σχεδιασμό και στο υπόλοιπο 20% αυτός αλλάζει κατά βούληση (!). Τώρα, πρέπει να περιμένουμε να ολοκληρωθούν τα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια που σχετίζονται, μεταξύ άλλων, με χρήσεις γης, τους όρους δόμησης κ.α.

Και οι εννέα λέξεις που λέγαμε; Ο Θεός της Ελλάδας είναι μεγάλος…