ΗΠΑ: Πότε θα καλυφθούν οι κενές θέσεις εργασίας

Το τελευταίο διάστημα η αμερικανική οικονομία χαρακτηρίζεται από το εξής παράδοξο: η ανεργία είναι σε υψηλά επίπεδα, ωστόσο την ίδια ώρα οι κενές θέσεις εργασίας αυξάνονται και οι επιχειρήσεις δεν μπορούν να βρουν εργαζόμενους.

Ο αναλυτής Ρικ Νιούμαν, σε άρθρο του στο Yahoo Finance επιχειρεί να δώσει μια απάντηση στο πότε θα αρχίσει να αμβλύνεται το παράδοξο αυτό φαινόμενο.

Η οικονομία θα ακμάσει πραγματικά, μόνο όταν οι επιχειρήσεις μπορέσουν να βρουν όλους τους εργαζόμενους που χρειάζονται. Οι εργοδότες αναφέρουν 9,3 εκατομμύρια θέσεις εργασίας που δεν έχουν συμπληρωθεί. Ωστόσο, εκατομμύρια εργαζόμενοι παραμένουν στο περιθώριο, εμποδίζουν την ανάπτυξη και καθυστερούν την επιστροφή σε μια φυσιολογική, προ πανδημική οικονομία.

Ο κ. Νιούμαν, τονίζει ότι οι Ρεπουμπλικάνοι υποστηρίζουν ότι οι γενναιόδωρες παροχές άνεργων είναι πιο ελκυστικές από έναν μισθό, και 25 πολιτείες με Ρεπουμπλικανούς κυβερνήτες έχουν διακόψει αυτές τις πληρωμές πριν από την επίσημη λήξη του προγράμματος.

Επισημαίνει δε, ότι αυτό το επιχείρημα είναι υπερβολικό, προσθέτοντας ότι υπάρχουν άλλοι σημαντικοί λόγοι που ορισμένοι εργαζόμενοι διστάζουν να επιστρέψουν.

Η κατανόηση των παραγόντων που επιβραδύνουν την επιστροφή θέσεων εργασίας και των εργαζομένων βοηθά στον προσδιορισμό του πότε είναι πιθανό να τελειώσει η αναντιστοιχία και τι θα ακολουθήσει.

Η Oxford Economics εντοπίζει τέσσερις παράγοντες που διατηρούν τους εργαζόμενους στο περιθώριο: παρατεταμένος φόβος για τον κορωνοϊό, ασυνήθιστες υποχρεώσεις παιδικής φροντίδας, πρόωρες συνταξιοδοτήσεις και τα ομοσπονδιακά επιδόματα ανεργίας . Το καθαρό αποτέλεσμα είναι μια συνεχής πτώση του ποσοστού ενήλικων Αμερικανών που εργάζονται ή αναζητούν εργασία.

Όλες αυτές οι δυνάμεις θα εξασθενίσουν τους επόμενους μήνες, αλλά με διαφορετικούς ρυθμούς και για διαφορετικούς λόγους.

Ο αναλυτής υπογραμμίζει ότι αρκετοί Αμερικανοί εξακολουθούν να ανησυχούν να μην αρρωστήσουν. Μια πρόσφατη δημοσκόπηση του Ipsos-Axios διαπίστωσε ότι το 44% των Αμερικανών εξακολουθούν να απέχουν κοινωνικά, συμπεριλαμβανομένης της διαμονής στο σπίτι. Οι έρευνες του Γραφείου Απογραφής δείχνουν ότι περίπου 4 εκατομμύρια ενήλικες δεν εργάζονται κυρίως επειδή εξακολουθούν να ανησυχούν για τον κοροναϊό. Αυτό είναι περίπου το ήμισυ των θέσεων εργασίας που χάθηκαν από την έναρξη της πανδημίας.

Υπάρχουν 1,4 εκατομμύρια λιγότερες μητέρες που εργάζονται από ό, τι πριν από την πανδημία. Μεγάλο μέρος αυτού του ελλείμματος πιθανότατα οφείλεται στη διακοπή της εκπαίδευσης και στην ανάγκη να είναι σπίτι με παιδιά.

Όσο για τους ηλικιωμένους εργαζομένους, η Oxford Economics εκτιμά ότι 2,5 εκατομμύρια έχουν αποσυρθεί από την έναρξη της πανδημίας , περίπου το διπλάσιο του κανονικού ποσοστού.

Τέλος, είναι οι παροχές άνεργων. Πρόσφατη μελέτη της Federal Reserve Bank του Σαν Φρανσίσκο διαπίστωσε ότι μόνο ένας στους 7 εργαζόμενους είναι πιθανό να απορρίψει μια προσφορά εργασίας λόγω των τρεχουσών ομοσπονδιακών παροχών ύψους 300 $ την εβδομάδα.

Μόλις υποχωρήσουν αυτές οι ανωμαλίες,το έλλειμμα εργασίας , στο βαθμό που υπάρχει, θα πρέπει να σταματήσει. Το ευκολότερο από αυτά να προβλεφθεί είναι το ομοσπονδιακό επίδομα ανεργίας, το οποίο λήγει την πρώτη εβδομάδα του Σεπτεμβρίου και δεν είναι πιθανό να ανανεωθεί. Εάν αυτό είναι ένα αντικίνητρο για ορισμένους ανθρώπους να εργαστούν, δεν θα διαρκέσει πολύ περισσότερο.

Επίσης, πολλά σχολεία θα επανέλθουν στο φυσιολογικό το φθινόπωρο.

Το άλλο πράγμα που προσελκύει τους εργαζομένους, φυσικά, είναι η υψηλότερη αμοιβή. Υπάρχει σαφώς κάποια προσαρμογή, με τους εργαζόμενους να φαίνεται να κερδίζουν μόχλευση τώρα που οι εταιρείες είναι απελπισμένες να τους προσλάβουν.

Ο δείκτης κόστους απασχόλησης, ένα κορυφαίο μέτρο αμοιβής, αυξήθηκε 2,8% στο τέλος του 2020 και 3% το πρώτο τρίμηνο του 2021. Το μέσο κέρδος το 2019 ήταν 3%.

Αν συνυπογιστούν όλα μαζί, τότε το Φθινόπωρο θα πρέπει οι Αμερικανοί να αρχίσουν να επιστρέφουν στην εργασία τους. Η συμμετοχή στο εργατικό δυναμικό πιθανότατα δεν θα επαναπροσδιορίσει τα επίπεδα προ πανδημίας, λόγω του γηράσκοντος πληθυσμού των ΗΠΑ, αλλά πιθανότατα θα φτάσει σε μια νέα, αν και χαμηλότερη, αιχμή μέχρι τα τέλη του 2022, καταλήγει ο Νιούμαν.