Γιατί αλωνίζουν οι εγκληματίες

Στην Ιταλία τα ισόβια είναι ισόβια, εκτός αν ο καταδικασθείς συνεργασθεί με τις Αρχές για την αποκάλυψη των συνενόχων του και την εξάρθρωση εγκληματικού δικτύου.

Ετσι στην Ιταλία σχεδόν όλοι οι καταδικαζόμενοι σε ισόβια πεθαίνουν στη φυλακή. Αυτό θα πει ισόβια. Στην Ελλάδα της φαιδράς πορτοκαλέας τα ισόβια ισοδυναμούν με 16 το πολύ χρόνια φυλακής. Και ο κακούργος, έστω κι αν παραμένει αμετανόητος, μόλις αποφυλακίζεται συνεχίζει την εγκληματική δραστηριότητά του έως ότου ξανασυλληφθεί και ξανακαταδικασθεί για να αφεθεί μετά κάποια χρόνια και πάλι ελεύθερος ώστε να συνεχίσει να εγκληματεί με την άδεια της πολιτείας.

Επί εποχής ΣΥΡΙΖΑ, με πρόσχημα ότι δεν χωρούν άλλους κρατουμένους οι φυλακές, ψηφίστηκε ο διαβόητος νόμος Παρασκευόπουλου, ο οποίος μείωσε τα όρια εκτίσεως των ποινών ως εξής: Για ποινές φυλάκισης έως 3 έτη στο 1/10 (δηλαδή αντί 1.080 ημέρες, 108), για φυλάκιση από 3 έως 5 έτη στο 1/5 (δηλαδή αντί 1.800 ημέρες, 360), για ποινές καθείρξεως μέχρι 10 έτη στα 2/5 της ποινής (δηλαδή αντί για 120 μήνες, 24) και για ποινές καθείρξεως άνω των 10 ετών το 1/3 της ποινής (δηλαδή αντί για 25 έτη, μόνο 8). Ετσι χάρις στον κατάπτυστο αυτόν νόμο, που έκτοτε ισχύει για τους μέχρι τότε καταδικασθέντες, αντί να επεκταθούν οι φυλακές ή να δημιουργηθούν και νέες, αφήνονται καθημερινά ελεύθεροι κάθε είδους κακούργοι, που χλευάζουν την όντως τυφλή δικαιοσύνη και τα θύματά τους, όπως και τους συγγενείς των δολοφονημένων. Μέχρι σήμερα έχουν βγει πρόωρα από τις φυλακές 12.500 κρατούμενοι, εκ των οποίων 2.000 είχαν καταδικασθεί για κακούργημα. Και όπως υπογραμμίζει ο επίτιμος αεροπαγίτης Λουκάς Λυμπερόπουλος, από άρθρο του οποίου στην «Καθημερινή» (13/6) αντλώ τα προαναφερθέντα, η πλειονότητα των κακοποιών που αποφυλακίζονται επιστρέφει και πάλι στην εγκληματική δράση. Αλλά έτσι ξαναγεμίζουν οι φυλακές καθώς πολλοί από τους αποφυλακισθέντες ξανασυλλαμβάνονται για να απελευθερωθούν μετά κάποιο σύντομο χρονικό διάστημα και πάλι, ώστε να συνεχίσουν την έκνομη δραστηριότητά τους.

Αυτό το έκδηλα φιλικό προς τους εγκληματίες νομικό καθεστώς παγίωσε εν μέρει και ο νέος Ποινικός Κώδικας, που ψηφίστηκε βιαστικά λίγο πριν τερματίσει τη θητεία της η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Κάτω από τη γενική κατακραυγή η σημερινή κυβέρνηση, αντί να αναστείλει αμέσως την ισχύ του νέου Κώδικα έως ότου εκπονήσει καινούριο χωρίς τις αδυναμίες του Κώδικα ΣΥΡΙΖΑ, ανήγγειλε τη σύσταση επιτροπής που εξουσιοδοτήθηκε να διορθώσει τις αδυναμίες του. Και έκτοτε η νέα επιτροπή ειδικών, χωρίς προφανώς την απαιτούμενη πίεση από τον αρμόδιο υπουργό Δικαιοσύνης, τον ιατρό κ. Τσιάρα, υποτίθεται ότι μελετά τις απαιτούμενες διορθώσεις. Ηδη πέρασαν δύο χρόνια μελέτης και εν τω μεταξύ συνεχίζονται αθρόες αποφυλακίσεις κάθε είδους εγκληματιών. Και το σημαντικότερο είναι ότι για όλα αυτά δεν εκδηλώνεται καμία κοινωνική αντίδραση, ο σχετικός αρνητικός σχολιασμός είναι σχεδόν ανύπαρκτος και ευλόγως ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κ. Πλιώτας, απαντώντας στον υπουργό Προστασίας του Πολίτη κ. Χρυσοχοΐδη που υπαινίχθηκε ευθύνες των δικαστών, υπενθύμισε ότι οι τελευταίοι απλώς εφαρμόζουν τους νόμους και άρα η νομοθεσία είναι που πάσχει.

Και την ευθύνη γι’ αυτό έχει η κυβέρνηση που εισηγείται τους σχετικούς νόμους.

Καταλάβατε, κ. Μητσοτάκη;