4η Ιουλίου: Η Ημέρα της Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ

Κάθε χρόνο στις 4 Ιουλίου οι Ηνωμένες Πολιτείες γιορτάζουν τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας τους από τη Μεγάλη Βρετανία το 1776, με σειρά εκδηλώσεων, στις οποίες κυριαρχούν τα πυροτεχνήματα και οι παντός είδους παρελάσεις.

Είναι η εθνική εορτή της χώρας με τη μεγαλύτερη επιρροή στον πλανήτη, γνωστή στα αγγλικά ως Independence Day και ως Fourth of July.

Στις αρχές του 18ου αιώνα είχαν διαμορφωθεί 13 βρετανικές αποικίες στα ανατολικά παράλια της Βόρειας Αμερικής (Μασαχουσέτη, Νιού Χαμσάιρ, Νέα Υόρκη, Πενσυλβάνια, Κονέκτικατ, Ροντ Άιλαντ, Νέα Υερσέη, Ντελαγουέρ, Μέριλαντ, Βιργινία, Νότια και Βόρεια Καρολίνα και Γεωργία).

Μεταξύ τους υπήρχαν σημαντικές διαφορές, αλλά και πολλές ομοιότητες κυρίως ως προς τους θεσμούς και την κοινή καταγωγή των κατοίκων τους.

Το καθοριστικό βήμα για την αποκοπή του ομφάλιου λώρου των 13 αποικιών που τους συνέδεε με την μητέρα-πατρίδα στάθηκε η επιβολή πρόσθετων φόρων από τη Μεγάλη Βρετανία, προκειμένου να καλυφθούν οι πολεμικές της δαπάνες από τον Επταετή Πόλεμο με τη Γαλλία (1756-1763).

Οι νέοι φόροι σε μια σειρά από προϊόντα, όπως η ζάχαρη και το τσάι, καθώς και ο φόρος χαρτοσήμου στις εφημερίδες και τα εμπορικά έγγραφα, εξόργισαν τους αποίκους, επειδή δεν είχε ζητηθεί η γνώμη τους, σύμφωνα με την αγγλοσαξονική παράδοση.

Η αντίδραση των αποικιών μεγάλωσε, όταν στις 17 Δεκεμβρίου 1773 κάτοικοι της Βοστώνης μεταμφιεσμένοι σε Ινδιάνους έριξαν στη θάλασσα 340 κιβώτια τσαγιού, που ανήκαν στην Εταιρεία των Ανατολικών Ινδιών, στην οποία το βρετανικό στέμμα είχε εκχωρήσει ειδικά προνόμια.

Ο βασιλιάς Γεώργιος Γ’ διέταξε το κλείσιμο του λιμανιού και τη στρατιωτική κατοχή του.

Τότε οι κάτοικοι της Μασαχουσέτης κάλεσαν σε βοήθεια τις υπόλοιπες αποικίες.

Στις 5 Σεπτεμβρίου 1774 συνήλθαν στη Φιλαδέλφεια της Πενσυλβάνιας οι εκπρόσωποι των 13 αποικιών και συγκρότησαν το Ηπειρωτικό Κογκρέσο, όπως το αποκάλεσαν.

Η συνέλευση των 56 εκπροσώπων διακήρυξε την επιθυμία των αποίκων να διοικούνται μόνοι τους, ενώ απηύθυνε στο βασιλιά μια διακήρυξη δικαιωμάτων.

Η ρήξη επήλθε στις 14 Απριλίου 1775, όταν βρετανικά στρατεύματα συγκρούστηκαν με ντόπιους πολιτοφύλακες στο Λέξινγκτον και το Κόνκορντ της Μασαχουσέτης.

Ο βασιλιάς κήρυξε τους αποίκους επαναστάτες και το Ηπειρωτικό Κογκρέσο, αφού συνήλθε δεύτερη φορά στις 10 Μαΐου 1775, αποφάσισε να κηρύξει τον πόλεμο κατά του αγγλικού στέμματος και ανέθεσε τη διοίκηση των στρατευμάτων και της πολιτοφυλακής στο μεγαλοκτηματία και στρατιωτικό Τζορτζ Ουάσινγκτον, που αργότερα έγινε ο πρώτος πρόεδρος του νεοσύστατου κράτους των ΗΠΑ.

Το προηγούμενο διάστημα στο Ηπειρωτικό Κογκρέσο είχαν διαμορφωθεί δύο τάσεις: η μία, από τους «Νομιμόφρονες» μεγαλοκτηματίες των Νότιων αποικιών (Βιρτζίνια, Νότια και Βόρεια Καρολίνα και Γεωργία), που επεδίωκαν τη συνεννόηση και το συμβιβασμό με το Λονδίνο, και η άλλη από τους «Πατριώτες» αστούς των Βορείων αποικιών, που πίστευαν ότι μόνο με την πλήρη ανεξαρτησία θα μπορούσε να διασφαλιστεί η ελευθερία και η δική τους ανάπτυξη.

Στην αρχή ήταν μειοψηφία μέσα στους κόλπους της συνέλευσης, αλλά η βρετανική αδιαλλαξία είχε ως αποτέλεσμα την τελική επικράτησή τους.

Οι δύο αυτές τάσεις θα εκδηλωθούν και πάλι στα μέσα του 19ου αιώνα, όταν Νότιοι και Βόρειοι θα συγκρουστούν στον Αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο.

Στις 2 Ιουλίου 1776, το Ηπειρωτικό Κογκρέσο ψήφισε υπέρ της ανεξαρτησίας και δύο ημέρες αργότερα, 4 Ιουλίου 1776, έδωσε στη δημοσιότητα τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας, που ήταν έργο του δικηγόρου και μετέπειτα προέδρου των ΗΠΑ Τόμας Τζέφερσον.

Η Διακήρυξη αυτή, που απευθυνόταν «προς την κοινή γνώμη όλης της ανθρωπότητας», αποτέλεσε την πρώτη πρακτική εφαρμογή των πολιτικών αρχών του Διαφωτισμού.

Ο Πόλεμος της Ανεξαρτησίας ή Αμερικανική Επανάσταση ήταν μακροχρόνιος και επίπονος.

Έως τις αρχές του 1778 ήταν ένας εμφύλιος πόλεμος μέσα στους κόλπους της Βρετανικής Αυτοκρατορίας.

Στη συνέχεια διεθνοποιήθηκε, καθώς η Γαλλία (1778), η Ισπανία (1779) και η Ολλανδία (1780) συμμάχησαν με τις αποικίες εναντίον της Βρετανίας.

Η ανεξαρτησία των ΗΠΑ επιτεύχθηκε τελικά με τη Συνθήκη των Παρισίων της 3ης Σεπτεμβρίου 1783.

(Πηγή πληροφοριών: sansimera.gr)