Το ρίσκο του Γουέμπλεϊ και το φιάσκο του Τόκιο

Ο κόσμος του ποδοσφαίρου, του «βασιλιά των συλλογικών αθλημάτων», κινείται στους ρυθμούς του τελικού του Euro, ο οποίος θα διεξαχθεί το βράδυ της Κυριακής στο θρυλικό στάδιο του Γουέμπλεϊ. Εκεί όπου δεκάδες χιλιάδες Άγγλοι και Ιταλοί θα ενισχύσουν τις εθνικές τους ομάδες για να πάρουν την πολύτιμη «κούπα» στο σπίτι τους.

Σε αυτό το κλίμα, είναι προφανές ότι η υπόθεση του κορονοϊού ελάχιστα ή καθόλου απασχολεί. Ποιος να ασχοληθεί, άλλωστε, τώρα με τέτοια πράγματα, όταν κρίνεται η εθνική υπερηφάνεια; Και γιατί να ασχοληθεί, αφού οι αρμόδιες ομοσπονδίες έκριναν ότι δεν υφίσταται λόγος για ιδιαίτερους περιορισμούς και μπορούν όλοι να πανηγυρίζουν ή να κλαίνε αγκαλιασμένοι;

Στο κενό οι προειδοποιήσεις του ΠΟΥ

Υπάρχει, βεβαίως, και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, που ματαίως προσπαθεί εδώ και καιρό να προειδοποιήσει για τους κινδύνους που κρύβουν τέτοιου είδους εκδηλώσεις. Για το ενδεχόμενο, δηλαδή, οι αγώνες του Euro – μαζί φυσικά και ο τελικός – να εξελιχθούν σε εστίες υπερμετάδοσης, στις οποίες η μετάλλαξη «Δέλτα» θα σαρώνει το γήπεδο παρέα με τη γνωστή «Hola».

Η αλήθεια, ωστόσο, είναι ότι οι ανακοινώσεις των αρμοδίων δεν βρίσκουν ευήκοα ώτα από την άλλη πλευρά. Υπάρχει δεν η… υποψία ότι και εκείνοι που επιχείρησαν να εμφανιστούν πιο συγκρατημένοι και προσεκτικοί το έκαναν επειδή οι δικές τους ομάδες δεν πήγαιναν και τόσο καλά – όπως η Γερμανίδα καγκελάριος, Άνγκελα Μέρκελ.

Έτσι, κάθε συζήτηση περί άδειων κερκίδων ή τήρησης συγκεκριμένων και ασφαλών αποστάσεων πήγε από νωρίς… περίπατο. Εξάλλου, τι είναι το ποδόσφαιρο και ειδικά ένας τελικός χωρίς θεατές στην κερκίδα; Προφανώς, ένα άλλο άθλημα, με πολύ λιγότερες συγκινήσεις.

Ολυμπιακοί Αγώνες χωρίς θεατές

Υπάρχουν, βεβαίως, και οι Ολυμπιακοί Αγώνες, που έχουν χαρακτηριστεί ως η μεγαλύτερη γιορτή του παγκόσμιου αθλητισμού και διεξάγονται φέτος στην Ιαπωνία. Εκεί, δύο εβδομάδες πριν την έναρξή τους (στις 23 Ιουλίου η τελετή), τα δεδομένα αξιολογήθηκαν με άλλη προτεραιότητα και οι αποφάσεις που ελήφθησαν ήταν διαφορετικές.

Έτσι, η κυβέρνηση της Ιαπωνίας αποφάσισε – μετά από πολλή σκέψη και αφού τα μέτρησε προσεκτικά – να προχωρήσει μεν στη διεξαγωγή των Αγώνων, αλλά να μην επιτρέψει την είσοδο στα στάδια θεατών, τόσο ξένων όσο και ντόπιων. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι και σε αυτή τη διοργάνωση περιλαμβάνονται ομαδικά αθλήματα – και ποδόσφαιρο.

«Σας παρακαλούμε να μείνετε στο σπίτι γι’ αυτούς τους Ολυμπιακούς Αγώνες και να μοιραστείτε το συναρπαστικό θέαμα με τις οικογένειές σας εκεί», ήταν το μήνυμα που έστειλε ο υπουργός Υγείας της Χώρας του Ανατέλλοντος Ηλίου.

Την ίδια στιγμή, βεβαίως, ο συνάδελφός του επί των Οικονομικών μετρούσε με αγωνία πόσο θα «μπει μέσα» ο προϋπολογισμός από τη νέα εξέλιξη.

Υπολογίζοντας το κόστος

Σύμφωνα με τους μέχρι στιγμής υπολογισμούς, το συνολικό κόστος της προετοιμασίας και διεξαγωγής των Αγώνων θα ξεπερνούσε τα 15,5 δισ. δολάρια. Οι οργανωτές θεωρούσαν, βεβαίως, ότι θα έβγαζαν κέρδος και μάλιστα σημαντικό, από τους χορηγούς, τα τηλεοπτικά δικαιώματα και τους θεατές, καθώς και από την ώθηση που αναμενόταν ότι θα δοθεί στον τουρισμό.

Πλέον, όσον αφορά χορηγίες και δικαιώματα, κυβέρνηση και διοργανωτές αγωνίζονται για να μην υπάρξουν ακυρώσεις ή επαναδιαπραγματεύσεις για μειώσεις του ποσού που έχει συμφωνηθεί. Σε σχέση με τα εισιτήρια, τα 4,5 εκατομμύρια που είχαν προπωληθεί ακυρώνονται και τα έσοδα που είχαν προϋπολογιστεί (κάπου ένα δισ. δολάρια) εκμηδενίζονται.

Όσο για τον τουρισμό, που το 2019 συνεισέφερε στην ιαπωνική οικονομία περίπου 45 δισ. δολάρια, δεν πρέπει να αναμένει τίποτα από τους Αγώνες, ενώ το 2021 αναμένεται να είναι σχεδόν εξίσου κακό με το 2020, σε μια στιγμή κατά την οποία η οικονομία της χώρας (η τρίτη μεγαλύτερη παγκοσμίως, μετά από ΗΠΑ και Κίνα) αγκομαχά.

Οικονομία ή υγεία;

Φαίνεται, πάντως, ότι το Τόκιο υπολόγισε πιο φιάσκο θα ήταν πιο επώδυνο οικονομικά – της οριστικής ακύρωσης (ήδη είχαν αναβληθεί για ένα χρόνο, όπως και το Euro) ή της διεξαγωγής χωρίς θεατές; Κατέληξε δε στο δεύτερο σενάριο, ως το μικρότερο κακό, έστω και αν οι περισσότεροι Ιάπωνες, με βάση τις δημοσκοπήσεις, ζητούσαν την ακύρωση.

Αντιθέτως, η UEFA έκανε διαφορετικές εκτιμήσεις. Το ρίσκο που πήρε για να αποφύγει το φιάσκο είναι τεράστιο, όπως αποδεικνύει και η νέα έκρηξη των κρουσμάτων. Όλα έχουν το κόστος τους, για την οικονομία και τις ανθρώπινες ζωές. Εξαρτάται τι προκρίνει κανείς…