Οταν επιβραβεύονται οι παρανομούντες

Όταν δημοσιεύεται το παρόν ίσως έχει δοθεί επιτέλους στη δημοσιότητα το πόρισμα της επιτροπής την οποία συνέστησε πριν από δύο χρόνια ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Τσιάρας και η οποία είχε ως αποστολή να προτείνει διορθώσεις στον νέο Ποινικό Κώδικα.

Κυρίως καλείται να διορθώσει τα άρθρα που προβλέπουν απαράδεκτα επιεικείς έως χάδι ποινές ακόμα και για βαρύτατα αδικήματα. Ενώ τελώ σε αναμονή του τι θα προκύψει από την έρευνα αυτή, έγινα αποδέκτης τριών παλαιότερων δημοσιευμάτων του έγκριτου αρθρογράφου της «Καθημερινής» κ. Ανδρέα Δρυμιώτη με νέα παραδείγματα της ισχύουσας στην Ελλάδα απουσίας σοβαρών ποινών σε βάρος των παραβατών του νόμου. Αξίζει να αναφερθώ σε μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά:

Σε επιχειρηματία επεβλήθη από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς πρόστιμο 10 εκατ. ευρώ για κατάχρηση εσωτερικής πληροφόρησης. Το κέρδος του επιχειρηματία από αυτή την παράνομη συναλλαγή ήταν 10 εκατ. ευρώ Συνεπώς μια ποινή η οποία, αντί να αποτρέπει, προτρέπει και άλλους να μιμηθούν τον παραβάτη. Γιατί, όπως παρατηρεί ο κ. Δρυμιώτης, τα μεν 10 εκατ. που κέρδισε παρανόμως ο επιχειρηματίας είναι ήδη στον τραπεζικό λογαριασμό του και θα τα εκμεταλλευθεί με τον καλύτερο τρόπο τα επόμενα χρόνια, ενώ τα 10 εκατ. από το πρόστιμο θα τα εισπράξει η Επιτροπή, αν τα εισπράξει όλα, ύστερα από χρόνια. Δηλαδή ούτως ή άλλως ο παρανομών μένει ωφελημένος, έστω και αν πληρώσει, αν πληρώσει, όλο το πρόστιμο. Αλλά έτσι μια τιμωρία δυσανάλογα μικρή προάγει αντί να περιορίσει το έγκλημα. Και αυτό κάνει η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς με τις επιεικείς ποινές της.

Το 2014 διαπιστώθηκε ότι καταβλήθηκαν σε μη δικαιούχους συνταξιούχους 57 εκατ. ευρώ. Από αυτά είχαν ανακτηθεί τα 37,7 εκατ. και αναζητούνταν τα υπόλοιπα. Δηλαδή αυτοί που ουσιαστικά «έκλεβαν» τις συντάξεις τιμωρήθηκαν με την επιστροφή των ποσών που παρανόμως εισέπραξαν, χωρίς πρόσθετες ποινές. Αυτό το γεγονός όχι μόνο δεν αποτρέπει αλλά, αντίθετα, ενθαρρύνει την παράνομη είσπραξη συντάξεων, αφού αυτή δεν συνεπάγεται και πρόσθετες ποινές.

Το 2013 οι γιατροί του ΕΟΠΥΥ συνταγογράφησαν συνολικά 118,21 εκατομμύρια παραπεμπτικά που αντιστοιχούν σε αξία στα 904,96 εκατ. ευρώ για διαγνωστικές εξετάσεις και φυσικοθεραπείες. Πρό- κειται για υπερβολικό αριθμό, ο οποίος προφανώς υποκρύπτει κατάχρηση σε παραπεμπτικά. Οι αριθμοί αυτοί σημαίνουν ότι όλοι οι έλληνες παίρνουν ετησίως ο καθένας περίπου 12 παραπεμπτικά για εξετάσεις.

Τι σημαίνει αυτό; Οτι ορισμένοι γιατροί σε συνεργασία με ορισμένους πραγματικούς ή κατά φαντασίαν ασθενείς και ορισμένα συνεργαζόμενα διαγνωστικά κέντρα γράφουν (με το αζημίωτο) εντελώς ανεξέλεγκτα πολλαπλάσια παραπεμπτικά για εξετάσεις, που μπορεί να γίνονται ή να μη γίνονται προκειμένου να καταληστεύουν από κοινού τα δημόσια ταμεία, συμπεραίνει ο κ. Δρυμιώτης.

Και το γενικότερο συμπέρασμα της στήλης μου είναι ότι η γενικευμένη ατιμωρησία και στον χώρο του Ποινικού Δικαίου και γενικότερα στον κόσμο των οικονομικών συναλλαγών όχι μόνο δεν αποτρέπει την παραβίαση του νόμου αλλά ουσιαστικά ενθαρρύνει την παραβατικότητα.

Το γεγονός ότι η ποινική μας νομοθεσία εγγυάται έναν παράδεισο για τους παρανομούντες μπορεί όχι μόνο να αποτρέπει τις επενδύσεις από κεφαλαιούχους που σέβονται τη νομιμότητα αλλά και να ενθαρρύνει εκείνα τα κεφάλαια που διακινδυνεύουν το ρίσκο της παρανομίας αποβλέποντας στην κερδοσκοπία του μαύρου χρήματος.