Πόσα χρήματα δίνουν οι χώρες στους Ολυμπιονίκες τους

Citius, Altius, Fortius: Λατινικό αξίωμα που σημαίνει, πιο γρήγορα, πιο ψηλά, πιο δυνατά. Είναι το σύνθημα των Ολυμπιακών Αγώνων που απευθύνεται σε όλα τα μέλη του Ολυμπιακού Κινήματος ενθαρρύνοντας ψυχολογικά τους αθλητές, αλλά και όσους συμμετέχουν στους Ολυμπιακούς αγώνες, καλώντας τους να ενεργούν σύμφωνα με το πνεύμα των Αγώνων. Θεωρείται ότι συμπυκνώνει όλες τις αξίες του Ολυμπισμού. Αυτό για τη συμμετοχή. Για τους νικητές, τους Ολυμπιονίκες, ισχύει και ένα πανάρχαιο αξίωμα: Τιμή, δόξα, χρήμα.

Οι Ολυμπιονίκες συνήθως απολαμβάνουν νομισματικά και μερικές φορές μη-νομισματικά βραβεία από τις χώρες τους. Για παράδειγμα, ένας χρυσός νικητής στην ομάδα των ΗΠΑ θα λάβει χρηματικό βραβείο 37.500 δολαρίων, ενώ ένας αθλητής από τη Σινγκαπούρη θα λάβει 737.000 δολάρια. Εκτός των κρατικών βραβείων, οι Ολυμπιονίκες βασίζονται και σε εμπορικές και χορηγικές ροές χρήματος.

Οι Φιλιππίνες πήραν το πρώτο χρυσό μετάλλιο στην ιστορία τους στη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο, με την αρσιβαρίστρια Χάϊντιλιν Ντίαζ να κερδίζει το χρυσό. Ως επιβράβευση για το ιστορικό κατόρθωμά της, η Ντίαζ φέρεται να έλαβε οικονομικά βραβεία τουλάχιστον 600.000 δολαρίων από την Επιτροπή Αθλητισμού της χώρας της και από μεγάλους επιχειρηματίες των Φιλιππίνων. Παράλληλα, της δωρήθηκαν δύο κατοικίες και δωρεάν αεροπορικές πτήσεις εφ’  όρου ζωής.

Παρότι η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή δεν πληρώνει χρηματικά βραβεία στους νικητές των αγώνων, πολλές χώρες προσφέρουν νομισματικά βραβεία στους αθλητές που κερδίζουν μετάλλια στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Το CNBC συνέλεξε στοιχεία από διάφορες εθνικές Ολυμπιακές επιτροπές, αθλητικές ενώσεις και από το site Money Under 30 και παρουσιάζει λίστα 12 χωρών με βάση τα βραβεία που δίνουν στους Ολυμπιονίκες τους.

Γιατί  μερικοί αθλητές κερδίζουν περισσότερα

Περισσότεροι από 600 Αμερικανοί αθλητές παίρνουν μέρος στους Ολυμπιακούς του Τόκιο, με τις ΗΠΑ να βρίσκονται στην τριάδα των χωρών με τα περισσότερα κερδισμένα μετάλλια. Η Ολυμπιακή Επιτροπή των ΗΠΑ βραβεύει τους αθλητές της με 37.500 δολάρια για κάθε χρυσό μετάλλιο, 22.500 για ασημένιο και 15.000 για χάλκινο. Περισσότερα από τα βραβεία αυτά δεν φορολογούνται εκτός εάν οι αθλητές έχουν μικτό εισόδημα που ξεπερνά το 1 εκατομμύριο δολάρια. Οι Αμερικανοί αθλητές επίσης λαμβάνουν άλλες μορφές υποστήριξης, όπως υγειονομική ασφάλιση, πρόσβαση σε υψηλών προδιαγραφών ιατρικές υπηρεσίες και βοήθημα στην πληρωμή διδάκτρων σε κολλέγια.

Συγκριτικά, η Σινγκαπούρη βραβεύει τους χρυσούς Ολυμπιονίκες της με 737.000 δολάρια. Το βραβείο αυτό είναι φορολογήσιμο και οι βραβευθέντες υποχρεούνται να επιστρέψουν ένα μέρος αυτού του βραβείου στις εθνικές αθλητικές ενώσεις για την μελλοντική προπόνηση και την ανάπτυξη. Η πόλη-κράτος έστειλε μόλις 23 αθλητές στο Τόκιο.

Η οικονομία των sports στις ΗΠΑ επιτρέπει στους αθλητές να κερδίσουν χρήματα από το ταλέντο τους καθώς βασίζονται κυρίως στον ιδιωτικό τομέα για χορηγίες. Σε περιοχές όπως η Σινγκαπούρη, η Ινδία και αλλού, πολλές από τις εθνικές αθλητικές πρωτοβουλίες προέρχονται από τις κυβερνήσεις που συνήθως χρησιμοποιούν μεγαλύτερα χρηματικά βραβεία για να ενθαρρύνουν την ανάπτυξη της αθλητικής κουλτούρας.

Στη Μαλαισία, οι αθλητές που κερδίζουν χρυσό μετάλλιο λαμβάνουν 236.149 δολάρια, περισσότερα δηλαδή από όσα λαμβάνουν οι χρυσοί Ολυμπιονίκες από την Αυστραλία ή τον Καναδά.

Πώς βγάζουν χρήματα οι αθλητές

Εκτός των χρηματικών ή μη-χρηματικών βραβείων από τις χώρες τους, οι Ολυμπιονίκες βασίζονται σε άλλες ροές εσόδων για τα αθλητικά επιτεύγματά τους.

Αθλητές από μεγαλύτερες, πιο ανταγωνιστικές χώρες λαμβάνουν επιχορηγήσεις για τις προπονήσεις από τις εθνικές αθλητικές ενώσεις. Οι κορυφαίοι αθλητές κερδίζουν χρηματικά βραβεία από τις νίκες τους σε εθνικούς και διεθνείς αγώνες. Αλλοι έχουν σταθερό μισθό από την εργασία τους. Μερικοί, όπως ο Αμερικανός παίκτης του μπάντμινγκτον Ζανγκ Μπέιβεν, βασίσθηκαν στο crowdsourcing για να χρηματοδοτήσουν το ταξίδι τους στο Τόκιο. Οι περισσότεροι αθλητές στην αμερικανική ομάδα δεν εκπροσωπούνται από ατζέντηδες και μερικοί δεν έχουν χορηγούς, σύμφωνα με στοιχεία του Forbes.

Μερικοί αθλητές έχουν χορηγικές συμφωνίες αξίας πολλών εκατομμυρίων δολαρίων, πριν εμφανιστούν στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Για παράδειγμα, η τενίστρια Ναόμι Οζάκα είχε χορηγικές συμφωνίες 55 εκατομμυρίων δολαρίων σε διάστημα 12 μηνών και ανακηρύχθηκε η γυναίκα-αθλήτρια με τις υψηλότερες αποδοχές στην ιστορία. Η περίπτωση αυτή είναι σπάνια ωστόσο.