Παιδιά μαχαιροβγάλτες (;)

Παιδιά μαχαιροβγάλτες (;)

Το θέμα με προβληματίζει εδώ και καιρό, αλλά η …σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι, ήταν το μαχαίρωμα πριν από μερικές ήμερες στον ‘Αλιμο ενός 14 χρονου μαθητή από μια παρέα ανηλίκων.

Και στην εποχή μου ( υπήρξα και εγώ νέος) υπήρχε νεανική βία. Και στην εποχή μου υπήρχαν παιδιά που κουβαλούσαν μαζί τους σουγιάδες, έτσι για να περάσουν το μήνυμα πως είναι οι ισχυροί. ‘Έχω όμως την αίσθηση πως το πρόβλημα είναι πολύ πιο έντονο τώρα. Και αναρωτιέμαι: τί φταίει;

Δεν είναι μόνο Ελληνικό το πρόβλημα…

Την ίδια ώρα, διαπιστώνω πως το πρόβλημα δεν είναι μόνο Ελληνικό. Διάβασα πρόσφατα , ένα άρθρο στην Deutsche Welle, πως  στην Αγγλία, υπάρχει μεγάλη αύξηση της νεανικής βίας και μάλιστα με χρήση μαχαιριών, με τους ειδικούς να κάνουν λόγο για μια «Generation Knife Crime» ( μια γενιά που επιδίδεται σε εγκλήματα με μαχαίρια).

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, το 2019/2020 καταγράφηκαν στην Αγγλία (εκτός από την περιοχή του Μάντσεστερ) και την Ουαλία γύρω στα 46.000 περιστατικά, με την ηλικία των θυμάτων και των δραστών να μειώνεται συνεχώς…

Αλλά πάμε στα του οίκου μας. Με προβληματίζει πως μπορεί ένας έφηβος να μαχαιρώσει για να αρπάξει ένα τηλέφωνο (!) Αναρωτιέμαι: δεν σκέφτεται πως μπορεί να αφαιρέσει μια ανθρώπινη ζωή; Δεν σκέφτεται πως θα περάσει μια ολόκληρη ζωή πίσω από τα σίδερα της φυλακής; Και στην τελική , δεν του τα έχει πει κανείς όλα αυτά;

-«Με απασχολεί ιδιαίτερα η εύκολη χρήση του μαχαιριού», μου λέει, ο Ομότιμος Καθηγητής Εγκληματολογίας Γιάννης Πανούσης.

-Τι δείχνει αυτό;

-«Δείχνει έναν εθισμό και μια ψυχολογική προετοιμασία… Και αυτό είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο που πρέπει να μελετηθεί σε βάθος», συμπληρώνει ο Γιάννης Πανούσης.

Ναι, έχει δίκιο. Για να μαχαιρώσει κάποιος πρέπει να είναι προετοιμασμένος ψυχολογικά.

-«Ο,τι βλέπουν κάνουν», μου εξηγεί, ο πρόεδρος του Διεθνούς Ινστιτούτου για την Κυβερνοασφάλεια Μανώλης Σφακιανάκης.

-Ο, τι βλέπουν κάνουν;

-«Ναι, διότι ο κόσμος όλος έχει γίνει μια διεθνής γειτονιά. Και τα παιδιά αντιγράφουν ό,τι βλέπουν να γίνεται –και – σε άλλες χώρες…».

Άλλαξε η κουλτούρα της βίας…

‘Όπως μου επισημαίνει, ο ψυχίατρος Πέτρο Σερενές, τα τελευταία χρόνια έχει αλλάξει η κουλτούρα της βίας.

-Δηλαδή;

-«Εκεί που κάποτε οι διαφορές …λύνονταν με μπουνιές και κλωτσιές, τώρα …λύνονται με τα μαχαίρια. Και ο εγκλεισμός , λόγω καραντίνας αύξησε το άγχος και την επιθετικότητα», συμπληρώνει.

Ξεκαθαρίζω πως δεν είμαι ειδικός για να εξηγήσω το φαινόμενο. Θέλω όμως να μάθω όσο γίνεται περισσότερα πράγματα για το τί είναι αυτό που οδηγεί έναν έφηβο- που δεν πεινάει- να μαχαιρώσει έναν άλλο για να τον ληστέψει. Έχω παιδιά που σε λίγο θα βγαίνουν μόνα τους έξω με τους φίλους τους, και φοβάμαι… Ναι, φοβάμαι…

Πηγή πληροφόρησης για μένα είναι και δυο δάσκαλοι πολεμικών τεχνών/αυτοάμυνας. Ο Αλέξανδρος Πέτρου και ο Βαγγέλης Ζορμπάς.

-«Οι νέοι στις μεγαλουπόλεις, και ιδίως στις υποβαθμισμένες περιοχές βιώνουν μια αβάσταχτη πίεση. Η φτώχεια και η ανισότητα δημιουργούν βία και οργή», μου αναφέρει ο Αλέξανδρος Πέτρου. « Και κάποιοι εκδηλώνουν αυτή την οργή με αυτόν τον τρόπο».

Για τον Βαγγέλη Ζορμπά, οι επιθέσεις με μαχαίρι υπήρχαν πάντα , αλλά σήμερα λόγω της δημοσιότητας που πήρε το πρόβλημα έγινε γνωστό σε περισσότερους ανθρώπους.

Επιμένω: γιατί χρησιμοποιούν μαχαίρι;

-«Επειδή είναι φθηνό, σου δίνει …«κύρος», είναι εκφοβιστικό και αθόρυβο…», μου αναφέρει.

Παιδιά μαχαιροβγάλτες (;) Ακόμη και η ιδέα με φοβίζει…