Η Νέα Δημοκρατία συμπλήρωσε ήδη δύο χρόνια στη διακυβέρνηση της χώρας, και με τον κορωνοϊό αλλά και τη μόνιμη απειλή των Τούρκων στο Αιγαίο και την Κύπρο ούτε που καταλάβαμε πώς πέρασε ο πολιτικός χρόνος.
Κι όπως λέμε στα δημοσιογραφικά γραφεία, αυτή την πρώτη διετία, θέλεις γιατί χάθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ, θέλεις γιατί το ΚΙΝΑΛ νόμιζε πως… «συγκυβερνούσε» αντιπολιτευόμενο τον ΣΥΡΙΖΑ, θέλεις γιατί η πανδημία και τα εθνικά θέματα δεν επέτρεπαν μια διαφορετική στάση, η κυβέρνηση «έπαιζε μπάλα μόνη της».
Ο χρόνος όμως κυλάει. Ηδη ξεκίνησε το δεύτερο ημίχρονο της γαλάζιας τετραετίας και από τις πρώτες ημέρες η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη επέλεξε να επιστρέψει στο πρόγραμμα με το οποίο εξελέγη και να αρχίσει να το υλοποιεί, δείχνοντας πλέον τη δική του πολιτική ταυτότητα και ιδεολογία.
Ξαφνικά εδώ και έναν μήνα έγιναν όλα:
- Ψηφίστηκαν οι αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, καθιερώθηκε το ελαστικό ωράριο και η ευέλικτη εργασία.
- Η αλλαγή συμπληρώθηκε με την αύξηση του κατώτατου μισθού κατά 13 ευρώ τον μήνα (συμβολικά!) στα 663 ευρώ από τον Ιανουάριο του 2022.
- Εφαρμόστηκε ο νόμος Κεραμέως για τις ελάχιστες βάσεις εισόδου στα Πανεπιστήμια και ξεχωριστά σε κάθε Σχολή αφήνοντας έτσι εκτός 9.500 νέους, μεταξύ αυτών και λίγους αριστούχους που έχασαν για μερικά μόρια το εισιτήριο από τα ειδικά μαθήματα.
Και τώρα φέρνει στη Βουλή το ασφαλιστικό νομοσχέδιο για το επικουρικό ταμείο όσων εισέρχονται στην αγορά εργασίας, δηλαδή των νέων που αναζητούν εργασία με πρώτο μισθό 663 ευρώ, καλώντας τους να ασφαλιστούν με κανόνες ιδιωτικής ασφάλισης.
Ολες αυτές οι αλλαγές είναι μεγάλες, έχουν ιδεολογικό στίγμα, προέρχονται από τη φιλελεύθερη σχολή και σκέψη της πολιτικής και το κυριότερο, υψώνουν διαχωριστικά τείχη στην ελληνική κοινωνία που εξακολουθεί να στηρίζει με θυσίες την κοινωνική ασφάλιση, να αναζητεί εργασία σε δυσμενές περιβάλλον και θέλει να δώσει στα παιδιά της την ευκαιρία να σπουδάσουν πληρώνοντας σε φροντιστήρια ακόμη και τα ειδικά μαθήματα των εισαγωγικών στα ΑΕΙ (όπως το σχέδιο για την Αρχιτεκτονική) που δεν διδάσκονται ούτε στα δημόσια ούτε στα ιδιωτικά σχολεία της μέσης εκπαίδευσης.
Αυτές είναι οι διαχωριστικές γραμμές που ύψωσε ο κ. Μητσοτάκης αφήνοντας εκτός όλους όσοι πίστευαν (…και το ΚΙΝΑΛ) ότι τα επόμενα βήματά του θα είναι η πορεία προς το Κέντρο. Δυστυχώς οι αποφάσεις τους δείχνουν το αντίθετο…
Latest News
Η οικονομία με τα μάτια των ξένων
Η Ελλάδα, είπε, άλλαξε, αλλά δεν ανθεί
Η συζήτηση που δεν γίνεται για τον προϋπολογισμό
Η Βουλή συζητάει τον προϋπολογισμό, όμως η σοβαρή συζήτηση για την οικονομική πολιτική δεν γίνεται
Βουλιμία
Είναι γνωστό ότι μεταξύ των θανάσιμων αμαρτημάτων περιλαμβάνεται και η βουλιμία…
Μπουλντόζες τη νύχτα
Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, που αποφάνθηκε ότι ο νόμος με τον οποίο χτίζουμε στην Ελλάδα από το 2012 είναι αντισυνταγματικός, εξαιρεί όσες οικοδομές έχουν αποδεδειγμένα αρχίσει εργασίες για την ανέγερσή τους
Οι εγκλωβισμένοι, τα ακίνητα και ο… φορέας
Θυμηθήκαμε ότι υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός μικρών επιχειρήσεων που μέσα στην κρίση κοκκίνισαν τα δάνειά τους
Η ευθύνη των τραπεζών
Οι τράπεζες πατούν καλύτερα στα πόδια τους, δεν εξαρτάται η κερδοφορία τους από τις προμήθειες. Επίσης είναι εμφανές ότι χρειάζεται η κυβέρνηση μια «νίκη» στο μέτωπο του κόστους ζωής
Ανάπτυξη που «τρώγεται»
Με τα μέχρι τώρα στοιχεία είμαστε πάνω και από τον στόχο του 2024
Απιστευτα δώρα προς τα πολιτικά άκρα
Αρχίζω να πιστεύω όλο και περισσότερο ότι το σύνδρομο της επιτυχίας από μια φάση και μετά τυφλώνει τις δημοκρατίες, οι οποίες στη συνέχεια χάνουν και την ακοή τους.
Ελληνικές απώλειες από το «γαλλικό μέτωπο»
Θα πρέπει να θεωρούμε σίγουρες και τις πρώτες απώλειες για την Ελλάδα από το «γαλλικό μέτωπο».
Σοκαριστικές ομοιότητες
Στη Γαλλία, οι έμπειροι από την ελληνική κρίση βλέπουν ομοιότητες με την περίοδο 2012 – 2014 στην Ελλάδα