Οι άνθρωποι κάποτε έτρωγαν ψάρια…

Φαντάζομαι πως αυτός ο καύσωνας έχει κάνει (ας πούμε τον περισσότερο) κόσμο να συνειδητοποιήσει πως υπάρχει πρόβλημα. Πως η υπερθέρμανση του πλανήτη δεν είναι απλώς τρεις λέξεις.

Πως είναι ένας πολύ μεγάλος κίνδυνος για ανθρώπους και οικοσυστήματα.

Θα ήθελα τώρα να σκεφτείτε και μια άλλη εικόνα ( για να καταλάβατε ακόμη περισσότερο το μέγεθος του προβλήματος). Φανταστείτε τις θάλασσες άδειες από ζωή (!). Φανταστείτε τις μελλοντικές γενιές να λένε πως οι άνθρωποι κάποτε έτρωγαν ψάρια… Εφιαλτική σκηνή, δεν συμφωνείτε;

-«Οι θάλασσες σε όλο τον πλανήτη κάθε μέρα γίνονται πιο θερμές και πιο όξινες εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής, γεγονός που επηρεάζει τη ζωή δισεκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο»,  μου λέει η υπεύθυνη επικοινωνίας προγραμμάτων κινητοποίησης της περιβαλλοντικής οργάνωσης WWF Ελλάς Φένια Νικολάου.

-Πώς;

-«Η αύξηση της θερμοκρασίας μεταβάλλει την αλατότητα των υδάτων, γεγονός που δυσχεραίνει την προσαρμογή των θαλασσίων ειδών που εξαρτώνται από αυτά για την ανάπτυξή τους», συνεχίζει η Φένια Νικολάου.

Και οι αρνητικές συνέπειες δεν σταματούν εδώ. Σύμφωνα με τους επιστήμονες της περιβαλλοντικής οργάνωσης WWF, τα θερμότερα νερά συγκρατούν λιγότερο οξυγόνο και θρεπτικές ουσίες, συντηρώντας λιγότερους θαλάσσιους οργανισμούς και οικοσυστήματα.

Νεκρές ζώνες χωρίς οξυγόνο

Όπως μου επισημαίνει,  η Φένια Νικολάου,  μελλοντικά αναμένεται να έχουμε διευρυμένες ζώνες χωρίς οξυγόνο, που δεν θα υποστηρίζουν καμιά ζωή (!).

Σε ό,τι αφορά την οξύτητα της θάλασσας, εκτιμάται πως έως το τέλος του αιώνα θα αυξάνεται με ρυθμό δέκα φορές ταχύτερο από οποιοδήποτε περιστατικό θαλάσσιας όξινσης των τελευταίων 55 εκατομμυρίων ετών (!) απειλώντας τους κοραλλιογενείς υφάλους, με τα κοράλλια να δυσκολεύονται να σχηματίζουν τον σκελετό τους, αλλά και τα πτερόποδα, ευαίσθητα μαλάκια, των οποίων το κέλυφος διαλύεται σε πιο όξινες συνθήκες.

Είναι –και – θέμα επιβίωσης

Οι θάλασσες εξασφαλίζουν εισόδημα σε εκατομμύρια ανθρώπους και τροφή σε δισεκατομμύρια. Συντηρούν τη βιοποικιλότητα και ρυθμίζουν το κλίμα. Κοινώς ζούμε σε έναν πλανήτη που η επιβίωση όλων εξαρτάται από την υγεία των θαλασσών μας.

Και επειδή οι αριθμοί δεν κάνουν ποτέ λάθος (έτσι λένε τουλάχιστον), οι ειδικοί προβλέπουν πως για κάθε βαθμό Κελσίου αύξησης της θερμοκρασίας, το παγκόσμιο δυνητικό αλίευμα θα μειωθεί πάνω από τρία εκατομμύρια τόνους.

Τι σημαίνει αυτό; Πείνα για εκατομμύρια κόσμου.Οι αναπτυσσόμενες χώρες σε χαμηλότερα γεωγραφικά πλάτη, που θερμαίνονται γρηγορότερα, θα χάσουν έως και το 50% των ετήσιων αλιευμάτων τους (!).

Εξαρτώνται από το κλίμα

Στο σημείο αυτό, θα πρέπει να σημειωθεί, πως κάποια από τα σημαντικότερα είδη για την επισιτιστική ασφάλεια, όπως ο γαύρος και η σαρδέλα, εξαρτώνται ιδιαίτερα από το κλίμα. Και από το 1961, η ετήσια αύξηση της κατανάλωσης ψαριών παγκοσμίως είναι διπλάσια σε σχέση με την αύξηση του πληθυσμού.

Βέβαια εδώ, για να είμαστε ακριβείς στο «άδειασμα» των θαλασσών από ψάρια βάλαμε τα …χεράκια μας και βγάλαμε τα μάτια μας… Ναι, αναφέρομαι στην υπεραλίευση. Πάνω από το 58% των πληθυσμών των ψαριών σήμερα βρίσκεται στα πρόθυρα της υπεραλίευσης, ενώ το 33% ήδη υπεραλιεύτεται.

Σφοδρότερες καταιγίδες

Τα θαλάσσια ρεύματα επηρεάζουν το κλίμα και το κλίμα επηρεάζει τα θαλάσσια ρεύματα. Τα συστήματα ανέμων που κατευθύνουν τα θαλάσσια ρεύματα δείχνουν να αλλάζουν και να εντείνονται με διαφορετικό ρυθμό ανά τον κόσμο.

Κάποια ρεύματα θερμαίνονται γρήγορα, προκαλώντας αισθητές αλλαγές και στα δυο ημισφαίρια. Φαίνεται πως η υπερθέρμανση μειώνει την ικανότητα της θάλασσας να απορροφά Διοξείδιο του Άνθρακα ( CO2), ενώ προκαλεί συχνότερες και σφοδρότερες καταιγίδες.

Τι είπαμε; Η υπερθέρμανση του πλανήτη δεν είναι απλώς τρεις λέξεις…