Λεντσιόνι – Αν η επιχειρηματική κουλτούρα δεν προάγει την χαρά θα αποτύχει

Η χαρά δεν είναι μια λέξη που συχνά συνδέεται με την εργασία. Ωστόσο, κατά τη γνώμη του συγγραφέα και ειδικού στην υγεία των επιχειρήσεων Πάτρικ Λεντσιόνι, η χαρά «είναι ο κύριος δείκτης» για το αν ένας οργανισμός είναι υγιής και είναι κάτι που μπορεί να το βολιδοσκοπήσει απλά περπατώντας σε έναν χώρο εργασίας.

«Μιλούν οι άνθρωποι μεταξύ τους;» Ρωτάει ο Λεντσιόνι. «Ασχολούνται με αυτό που κάνουν; Φαίνεται ότι υπάρχει χαρά; Ή μοιάζουν να ανυπομονούν να φύγουν; »

«Εάν οι ικανοί άνθρωποι παραμένουν σε έναν οργανισμό και προσελκύουν και άλλους ανθρώπους, αυτό είναι ένα πολύ καλό σημάδι ότι η εταιρεία είναι υγιής», λέει ο Λεντσιόνι. Από την άλλη πλευρά, η αδυναμία μιας εταιρείας να διατηρήσει τους καλύτερους ανθρώπους της είναι ένα σημάδι μιας ανθυγιεινής οργάνωσης, λέει.

Ο Λεντσιόνι μοιράστηκε τις σκέψεις του για την ηγεσία, την ομαδική εργασία και την αξία της οικοδόμησης υγιών οργανωτικών πολιτισμών στο επεισόδιο του Αυγούστου του Business Centre του 21ου αιώνα, μια μηνιαία διαδικτυακή εκπομπή που περιλαμβάνει συνεντεύξεις κατ ‘ιδίαν με μερικά από τα πιο εξέχοντα επιχειρηματικά μυαλά και ηγέτες των ΗΠΑ.

Ο Λεντσιόνι είπε στον οικοδεσπότη του podcast, Τζον Γκόρντον, ότι «ένα από τα πιο πρακτικά πράγματα που μπορεί να κάνει ένας ηγέτης για κάθε επιχείρηση είναι να χτίσει μια υγιή κουλτούρα».

Η προσπάθεια δημιουργίας μιας τέτοιας κουλτούρας «δεν είναι κάτι εσωτερικό ή ευαίσθητο», είπε ο Λεντσιόνι. «Οι καλύτερες εταιρείες στον κόσμο το κατανοούν αυτό.»

«Η Southwest Airlines δεν είναι η καλύτερη αεροπορική εταιρεία στον κόσμο λόγω των τεχνικών αποφάσεων που λαμβάνουν σχετικά με τα αεροπλάνα ή τις τιμές καυσίμων» δήλωσε ο Λεντσιόνι, και συνέχισε «Αλλά επειδή έχουν μια κουλτούρα που λειτουργεί».

«Οι ηγέτες πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι η (εταιρική κουλτούρα) είναι πιο σημαντική από τη χρηματοδότηση, τη στρατηγική, ή τις δραστηριότητες ή την τεχνολογία. Είναι το πλαίσιο για τις επιχειρήσεις.

«Το μεγαλύτερο λάθος που κάνουν τα στελέχη είναι ότι πιστεύουν ότι πρόκειται να καταλάβουν τα πράγματα εδώ πάνω», είπε ο Λεντσιόνι, δείχνοντας τον εγκέφαλό του. Αντίθετα, είπε: «Αυτό που κάνει μια επιχείρηση επιτυχημένη είναι, ότι φροντίζουν και συνεργάζονται καλά οι ηγέτες, είναι ξεκάθαροι για το πώς θέλουν να είναι ο οργανισμός και επαναλαμβάνουν (αυτό το μήνυμα) συνεχώς» και το ενισχύουν με συνέπεια.

Ερωτηθείς από τον Γκόρντον τι έμαθε για την ηγεσία κατά τη διάρκεια της πανδημίας, ο Λεντσιόνι είπε: «Νομίζω ότι αυτό που έμαθα είναι ότι πολύ λίγοι άνθρωποι είναι ηγέτες».

«Η ηγεσία περιλαμβάνει βάσανα και είναι μοναχική”, είπε ο Λεντσιόνι. «Περιλαμβάνει την προθυμία να θυσιάσεις για τους άλλους και δεν υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στον κόσμο που θέλουν να το κάνουν αυτό».

Είπε ότι η αξία των ανθρώπων που θέτουν τους άλλους πρώτα και κάνουν για τους άλλους «είναι μεγαλύτερη από ποτέ και ελπίζω ότι θα υπάρξει αναζωπύρωση» σε αυτή τη μορφή ηγεσίας, την οποία ο Λεντσιόνι, στο βιβλίο του “Το κίνητρο”, αποκαλεί «επικεντρωμένες στην ευθύνη ηγετικές ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ.” Δυστυχώς, πάρα πολλά στελέχη εστιάζουν στα χρήματα, τη δύναμη και τις απολαύσεις που μπορούν να φέρουν οι θέσεις τους. Ο Λεντσιόνι ονομάζει αυτή τη μορφή ηγεσίας “ηγεσία με επίκεντρο την ανταμοιβή”, η οποία είπε ότι είναι “πολύ επικίνδυνη” για τον ίδιο τον οργανισμό.

Το μόνο κίνητρο για να ηγηθείς πρέπει να είναι να υπηρετείς τους άλλους και όχι να υπηρετείς τον εαυτό σου, είπε ο συγγραφέας.

«Βαρέθηκα τους ανθρώπους που χρησιμοποιούν τον όρο «υπηρετική ηγεσία» επειδή υπονοεί ότι υπάρχει και κάποιο άλλο είδος», είπε. «Όλη η ηγεσία πρέπει να είναι υπηρετική ηγεσία».