Βερολίνο – Η Εθνική Πινακοθήκη ανοίγει και πάλι τις πόρτες της

Πέντε χρόνια ανακαίνισης και μερικά επιπλέον χρόνια κλειστό: Η Νέα Εθνική Πινακοθήκη του Βερολίνου άνοιξε επιτέλους και πάλι τις πόρτες της για το κοινό.

Η υπουργός Πολιτισμού, Μόνικα Γκρίτερς, υπόσχεται μια «λαμπερή επιστροφή σε έναν τόπο προσκυνήματος για τους λάτρεις της σύγχρονης τέχνης και μία σκηνή έκφρασης για τους σύγχρονους καλλιτέχνες».

Την περασμένη Κυριακή (22 Αυγούστου), τρεις εκθέσεις υποδέχτηκαν τους πρώτους επισκέπτες. Αλλά, τα φώτα είναι στραμμένα στην αρχιτεκτονική του Μιζ φαν ντερ Ρόε. «Το ίδιο το κτήριο είναι ένα βασικό έκθεμα», δήλωσε ο διευθυντής του μουσείου Γιοάχιμ Γέγκερ.

Τρεις εκθέσεις ταυτόχρονα

Η έκθεση «Alexander Calder. Minimal / Maximal» μοιάζει με ένα φόρο τιμής στο αρχιτεκτόνημα, με τις τεράστιες βιτρίνες από ατσάλι και γυαλί. Ο αμερικανός γλύπτης Αλεξάντερ Κάλντερ (1898-1976) είχε πάντα μια ιδιαίτερη σχέση με την Εθνική Πινακοθήκη. Το γλυπτό του «Têtes et Queue» ανεγέρθηκε στα εγκαίνια του κτιρίου το 1968 και μετά την ανακαίνιση τοποθετήθηκε στην βεράντα του μουσείου. Τα μνημειώδη γλυπτά του Κάλντερ είναι τώρα στο προσκήνιο – χωρισμένα με γυάλινες επιφάνειες.

Στο υπόγειο, του οποίου η μοκέτα είναι πράγματι ένα σπάνιο χαρακτηριστικό σε μουσεία, οι επισκέπτες μπορούν να δουν μία συλλογή 250 έργων υπό τον τίτλο «The Art of Society 1900-1945».

Η έκθεση, η οποία θα παραμείνει στην Πινακοθήκη έως το 2023, αναδεικνύει σημεία-σταθμούς της γερμανικής ιστορίας, τη Γερμανική Αυτοκρατορία, τους Παγκόσμιους Πολέμους, την αποικιοκρατία και το Ολοκαύτωμα, ενώ παράλληλα ανακοινώθηκε περαιτέρω έρευνα για την προέλευση των έργων που κατασχέθηκαν από τους Ναζί.

Η αίθουσα γραφικών τεχνών της Εθνικής Πινακοθήκης είναι αφιερωμένη στην μοναδική καλλιτέχνιδα εν ζωή, η οποία συμμετέχει στις νέες εκθέσεις: “Rosa Barba. In a Perpetual Now”. Η Μπάρμπα, που ζει στο Βερολίνο, θα προβάλει ως τον Ιανουάριο τις βασικές ταινίες της δουλειάς της από το 2009 μέχρι και σήμερα.

Η εμβληματική αρχιτεκτονική αστράφτει και πάλι

Η Νέα Πινακοθήκη μπορεί επιτέλους και πάλι να παρουσιαστεί τόσο όμορφη όσο ήταν την ημέρα που εγκαινιάστηκε το 1968. «Ελπίζουμε να έχουμε δώσει εξιτήριο στον ασθενή, αφήνοντάς τον όσο το δυνατόν ανέγγιχτο – αλλά και σε πολύ καλύτερη κατάσταση», ανακοίνωσε ο αρχιτέκτονας Ντέιβιντ Τσίπερφιλντ μετά την ολοκλήρωση των εργασιών αποκατάστασης του διάσημου κτηρίου – μία ανακαίνιση που στόχο είχε να υπογραμμίσει την παλιά του αίγλη.

Τα σχέδια του Λούντβιχ Μιζ φαν ντερ Ρόε θεωρήθηκαν τότε ως ένα χαρακτηριστικό δείγμα μοντερνισμού στην αρχιτεκτονική. Αλλά, οι φθορές από τον χρόνο άφησαν τα σημάδια τους στο κτήριο, το οποίο τελικά χρειάστηκε επειγόντως επισκευές.

Η γερμανική πρωτεύουσα δεν μπορούσε πια να γίνεται μάρτυρας της φθοράς αυτού του αρχιτεκτονικού διαμαντιού, το οποίο φιλοξενούσε εντυπωσιακές συλλογές έργων από το πρώτο μισό του 20ου αιώνα στους χώρους του. Έτσι ανέλαβε το γραφείο του βρετανού αρχιτέκτονα τα έργα για τις βασικές επισκευές.

Ντέιβιντ Τσίπερφιλντ, όμως, δεν είναι άγνωστος στους κύκλους των μουσείων και των αρχιτεκτόνων στο Βερολίνο, καθώς είχε αναλάβει και την ανακατασκευή του Νέου Μουσείου, το οποίο άνοιξε και πάλι το 2009 – το κτήριο που βρίσκεται στην είσοδο του Νησιού των Μουσείων.

Μάλιστα, προκειμένου να διατηρηθεί η αρχιτεκτονική κληρονομιά, κάθε τμήμα της Πινακοθήκης έχει αποκατασταθεί και επανατοποθετηθεί στην αρχική του θέση – ένα έργο με συνολική διάρκεια πέντε χρόνια, ενώ η πλήρης ανακαίνιση φημολογείται ότι κόστισε 140 εκατομμύρια ευρώ.

Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ