Η ατζέντα της G20 για τον COVID

Project Syndicate

Oι υπουργοί Οικονομικών, οι διοικητές των κεντρικών τραπεζών και οι πολιτικοί ηγέτες εργάζονται σκληρά για να προετοιμαστούν για τη σύνοδο κορυφής των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων της G20 το 2021 στη Ρώμη, στις 30-31 Οκτωβρίου. Με την πανδημία του COVID-19 να φτάνει στο δεύτερο έτος της, η συνάντηση θα έρθει σε μια περίοδο αυξημένης αβεβαιότητας για τη δημόσια υγεία και την παγκόσμια οικονομία.

Και παρότι οι μηχανισμοί διεθνούς συνεργασίας έχουν αποδυναμωθεί από την πανδημία και παραμένουν χτυπημένοι από την κληρονομιά του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, είναι πιο σημαντικοί από ποτέ. Η «συνεργασία» δεν χρειάζεται να αναφέρεται στον διεθνή συντονισμό των εθνικών νομισματικών ή δημοσιονομικών πολιτικών.

Ως επί το πλείστον, οι χώρες από μόνες τους μπορούν να κινήσουν αυτούς τους μοχλούς προς όποια κατεύθυνση είναι καλύτερη γι’ αυτές. Αντ’ αυτού, η G20 θα πρέπει να επικεντρωθεί στη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, το εμπόριο και τον εμβολιασμό. Αυτό είναι επιπρόσθετο με άλλους σημαντικούς τομείς, ιδίως το υπαρξιακό ζήτημα της παγκόσμιας κλιματικής αλλαγής, το οποίο θα πρέπει και θα λάβει μεγάλη προσοχή.

Η σημερινή κατάσταση απαιτεί μια καλή παλιομοδίτικη απελευθέρωση του εμπορίου. Οι ΗΠΑ και η Κίνα πρέπει να ανατρέψουν τα προστατευτικά εμπόδια που έθεσαν τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Ενας τομέας που είναι ιδιαίτερα ώριμος για την απελευθέρωση είναι το εμπόριο περιβαλλοντικά ωφέλιμων προϊόντων, όπως ο εξοπλισμός που χρησιμοποιείται για την παραγωγή αιολικής και ηλιακής ενέργειας. Τα μέλη της G20 θα πρέπει να συνεργαστούν με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου για τη θέσπιση νέων διεθνών κανόνων που θα καθοδηγούν τους φόρους προσαρμογής των συνόρων άνθρακα, έτσι ώστε να μην υπάρχει κατάχρησή τους.

Η G20 θα πρέπει επίσης να συνεργαστεί με τον ΟΟΣΑ για να συνεχίσει την πρόσφατη πρόοδο προς ένα παγκόσμιο πλαίσιο για τη φορολογία των επιχειρήσεων. Το πιο σημαντικό, οι ΗΠΑ και άλλες πλούσιες χώρες πρέπει να διαθέσουν περισσότερα από τα μεγάλα πακέτα δαπανών τους για να κάνουν τα εμβόλια COVID-19 διαθέσιμα σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος. Είναι γελοίο για τις ΗΠΑ να κυνηγούν τους δικούς τους σκεπτικιστές εμβολίων χωρίς ταυτόχρονα να κάνουν περισσότερα για να φέρουν τα οφέλη αυτού του επιστημονικού θαύματος στον υπόλοιπο κόσμο. Το ΔΝΤ έχει προτείνει ένα σχέδιο δράσης για την παραγωγή και τη διανομή περισσότερων εμβολίων. Ακόμα και κάποιος που είναι αλλεργικός στον αλτρουισμό θα πρέπει να ευνοήσει προγράμματα εμβολιασμού σε άλλα μέρη του κόσμου. Εφόσον ο κορωνοϊός εξαπλώνεται οπουδήποτε, αποτελεί παντού κίνδυνο. Το διακύβευμα της διεθνούς αλληλεξάρτησης είναι μεγαλύτερο από ποτέ.

Ο Jeffrey Frankel είναι καθηγητής δημιουργίας κεφαλαίου και ανάπτυξης στο Harvard University. Εχει διατελέσει μέλος του οικονομικού συμβουλίου του προέδρου Μπιλ Κλίντον. Είναι ερευνητής του National Bureau of Economic Research (NBER) των ΗΠΑ