Τα γαλόνια του Ναυάρχου και οι δίαυλοι των ανεμβολιαστών

Η πολιτική σχεδόν πάντα δεν έχει να κάνει με τις μαγειρικές στο πάγκο της τηλεοπτικής κουζίνας και κάπου εκεί φαίνεται ο Ναύαρχος να μπέρδεψε τα πράγματα, να αθέτησε τα συμφωνηθέντα (μέχρι και η σύζυγος πρόβαρε τα ρούχα για την τελετή ορκωμοσίας στο Προεδρικό Μέγαρο) και εν τέλει, να μην τίμησε τα γαλόνια!

Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας της τελευταίας κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα με δική του ευθύνη (ανεξαρτήτως των πολυποίκιλων πιέσεων, δεσμεύσεων και λοιπών εξαρτήσεων) ακύρωσε στη πράξη για ανομολόγητα κρίματα μια από τις πιο εμβληματικές πολιτικές κινήσεις των ημερών μας. Όχι μόνο δείλιασε να αναλάβει την πολιτική αλλά και επιχειρησιακή ευθύνη ενός κρίσιμου τομέα της κρατικής μηχανής – της Πολιτικής Προστασίας σε μια εποχή έξαρσης των φαινομένων αλλά και των συνεπειών της Κλιματικής Κρίσης αλλά και επέλεξε ελαφρά την καρδιά την απόδραση από την υποχρέωση του εθνικού καθήκοντος.

Το τι συνέβη και το κυριότερο, το ποιος έκανε τις κλήσεις που έλαβε ο Ναύαρχος στο κρίσιμο διάστημα δεν θα το μάθουμε ποτέ! Το σίγουρο είναι ότι ο Μητσοτάκης είχε το θάρρος να κάνει την πρόταση ανοιχτά και δημόσια, άλλοι προτίμησαν το σκοτάδι του παρασκηνίου.

Ο Ναύαρχος μπορεί να προκάλεσε με τη κίνηση του απόνερα στον ανασχηματισμό αλλά σε καμία περίπτωση δεν χρειάζεται να περάσει στα ψιλά η κίνηση Μητσοτάκη για την νέα ηγεσία του υπουργείου Υγείας. Μια κίνηση που εκπληρώνει ή θέλει να εκπληρώσει δύο στόχους στην ίδια κατεύθυνση – εκείνη της αντιμετώπισης της πανδημίας.

Η έμπειρη και αποδεκτή στην κοινή γνώμη Μίνα Γκάγκα θα είναι και πάλι η έγκυρη φωνή της επιστήμης, ενώ η αποστολή του Θάνου Πλεύρη θα είναι επίπονη, επίμονη και πολλαπλώς μοναχική στη στράτευση της. Ο λόγος η αποκατάσταση ή η διατήρηση διαύλων επικοινωνίας με τον κόσμο που σήμερα βρίσκεται για πολλούς και διαφορετικούς λόγους στην επιρροή των ανεμβολιαστών.

Ο Θάνος Πλεύρης γνωρίζει καλά τις γειτονιές κάτω από την Πατησίων και την Αριστοτέλους, τα μικρά στενά της Αχαρνών και της Λιοσίων και έχει τον τρόπο να πει τα πράγματα με το όνομα τους όπως μπορεί να το προφέρει και να το αποδεχθεί ο κόσμος αυτής της άλλης Αθήνας.

Το ίδιο μάλλον χρειάζεται να συμβεί και στη περίπτωση της αναβάθμισης του Γιώργου Καραγιάννη – ο μέχρι τούδε γενικός γραμματέας γίνεται υφυπουργός Υποδομών. Ο Καραγιάννης ήταν μαζί με τον Χρήστο Τριαντόπουλο οι δύο πιο επιτυχημένοι γενικοί γραμματείς που ανέλαβαν τις δύσκολες αποστολές για τους πλημμυροπαθείς της Θεσσαλίας, του σεισμοπαθείς της Σάμου κλπ. Και δεν ήταν μόνο αυτή η συμβολή του. Τα ΣΔΙΤ του υπουργείου Υποδομών (με τους οδικούς άξονες, τις σχολικές μονάδες κλπ) οφείλουν αρκετά σε αυτόν τον τεχνοκράτη με το πολιτικό αισθητήριο.