Σαν σήμερα το 1916 ανοίγει το πρώτο σούπερ μάρκετ self service

Στις 6 Σεπτεμβρίου 1916, στην οδό Τζέφερσον 79 στο Μέμφις του Τενεσί, ο Κλάρενς Σόντερς ανοίγει το πρώτο σούπερ μάρκετ αυτοεξυπηρέτησης. Αντί της επικρατούσας αντίληψης κατά την οποία οι πελάτες υπέβαλαν τις παραγγελίες τους σε υπαλλήλους που έφερναν τα αντικείμενα από τα ράφια του καταστήματος, ο Σόντερς επέτρεψε στους πελάτες του να εξυπηρετούνται μόνοι τους. Οι ειδικοί γελοιοποιούσαν την ιδέα, αλλά φαίνεται ότι στους πελάτες άρεσε. Σήμερα, η  Piggly Wiggly Corp. που ίδρυσε ο Σόντερς είναι μία από τις μεγαλύτερες αλυσίδες παντοπωλείων στις ΗΠΑ.

Το αρχικό Piggly Wiggly to 1918

Κατά την ίδρυσή του, τα παντοπωλεία δεν επέτρεπαν στους πελάτες να συγκεντρώνουν τα δικά τους προϊόντα. Αντ ‘αυτού, ένας πελάτης έδινε μια λίστα αντικειμένων σε έναν υπάλληλο, ο οποίος στη συνέχεια διάβαινε το κατάστημα μαζεύοντας τα. Αυτό σήμαινε μεγαλύτερο κόστος και υψηλότερες τιμές. Η Piggly Wiggly εισήγαγε την καινοτομία να επιτρέπει στους πελάτες να περιδιαβαίνουν το κατάστημα, να μαζεύουν τα προϊόντα τους, μειώνοντας έτσι το κόστος και μειώνοντας τις τιμές. Οι ζημίες λόγω ευκολότερης κλοπής σε καταστήματα αντισταθμίστηκαν και με το παραπάνω από τα κέρδη από αυξημένες παρορμητικές αγορές.

Η Piggly Wiggly Corporation εξασφάλισε τη μορφή αυτοεξυπηρέτησης και εξέδωσε franchise σε εκατοντάδες λιανοπωλητές παντοπωλείων για τη λειτουργία των καταστημάτων της. Η ιδέα του “καταστήματος αυτοεξυπηρέτησης” κατοχυρώθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας από τον Σόντερς το 1917. Οι πελάτες στο Piggly Wiggly έμπαιναν στο κατάστημα μέσω μιας περιστροφικής πύλης και περπατούσαν σε τέσσερις διαδρόμους για να δουν τα 605 είδη του καταστήματος που πωλούνταν σε πακέτα και οργανώνονταν σε τμήματα. Οι πελάτες επέλεγαν εμπορεύματα καθώς συνέχιζαν να περιδιαβαίνουν τον λαβύρινθο μέχρι το ταμείο. Αμέσως, η συσκευασία και η αναγνώριση μιας μάρκας έγιναν σημαντικά θέματα για τις εταιρείες και τους καταναλωτές.

Η Piggly Wiggly ήταν η πρώτη αλυσίδα σουπερμάρκετ που:

• Παρείχε ταμεία check-out.
• Τοποθετούσε σήμανση τιμής κάθε είδους στο κατάστημα.
• Παρείχε καλάθια αγορών για πελάτες, ξεκινώντας το 1937 στην Οκλαχόμα.

Η επιτυχία του Piggly Wiggly ήταν εκπληκτική και άλλα ανεξάρτητα παντοπωλεία και αλυσίδες άλλαξαν σε self-service τη δεκαετία του 1920 και του 1930. Στο αποκορύφωμά της το 1932, η εταιρεία λειτουργούσε 2.660 καταστήματα και δημοσίευσε ετήσιες πωλήσεις άνω των 180 εκατομμυρίων δολαρίων. Τον Νοέμβριο του 1922, ο Σόντερς προσπάθησε να εκμεταλλευτεί το σημαντικό βραχυπρόθεσμο ενδιαφέρον για τις μετοχές, αυξάνοντας την τιμή της μετοχής από 40 σε 120 και κερδίζοντας εκατομμύρια. Οι Διοικητές του Χρηματιστηρίου απάντησαν αποφασίζοντας ότι είχε δημιουργηθεί ένα ολιγοπώλιο στο Piggly Wiggly και έβγαλαν τις μετοχές από το Διοικητικό Συμβούλιο, αναγκάζοντας τελικά τον Σόντερς να παραδώσει τα περιουσιακά του στοιχεία στις τράπεζες που είχαν χρηματοδοτήσει τη μόχλευση του. Ο Σάντερς έχασε εννέα εκατομμύρια δολάρια στην προσπάθεια να μονοπωλήσει τη συγκεκριμένη αγορά.

Κλάρενς Σόντερς

Μετά από αυτά τα γεγονότα, η εταιρεία χωρίστηκε σε στρατηγικές μονάδες και πωλήθηκε σε αλυσίδες παντοπωλείων, συμπεριλαμβανομένων των Kroger, Safeway, National Tea και Colonial. Το 1935, και τα 179 καναδικά Piggly Wiggly πωλήθηκαν επίσης στο Canada Safeway, το οποίο συγχωνεύτηκε με το Sobeys το 2013.

Αφού έχασε τον έλεγχο της Piggly Wiggly, ο Σόντερς δεν είχε άλλη σχέση με την εταιρεία, αν και παρέμεινε ενδιαφέρον για την έννοια των αυτοματοποιημένων αγορών, με την οποία πειραματίστηκε αρχικά με το κατάστημα Keedoozle μέχρι το θάνατό του το 1953.

Σύμφωνα με τον John Brooks, η Piggly Wiggly “άλλαξε σημαντικά την εταιρική δομή … που άνθισε στη δεκαετία του 1960” και εκατοντάδες καταστήματα “λειτουργούσαν βάσει συμφωνίας franchise με την Piggly Wiggly Corporation, του Jacksonville, Florida.

Σύγχρονο Piggly Woggly

Ονομα

Σύμφωνα με τον ιστότοπο Piggly Wiggly, ο Σόντερς ήταν «απρόθυμος» να εξηγήσει την προέλευση του ονόματος της εταιρείας. Υπάρχουν δύο θεωρίες: Μια ιστορία λέει ότι, ενώ βρισκόταν σε ένα τρένο, κοίταξε έξω από το παράθυρό του και είδε αρκετά μικρά γουρούνια να παλεύουν να μπουν κάτω από έναν φράχτη, κάτι που τον ώθησε να σκεφτεί την ομοιοκαταληξία. Κάποιος τον ρώτησε κάποτε γιατί επέλεξε ένα τόσο ασυνήθιστο όνομα για την εταιρία του, στο οποίο απάντησε: «Για να κάνουν οι άνθρωποι αυτήν ακριβώς την ερώτηση».