
Το καλοκαίρι του 2021 ήταν το καλοκαίρι των πυρκαγιών. Κάηκε σχεδόν η μισή Μεσόγειος.
Νότια Γαλλία, Νότια Ιταλία και Σικελία, Καμπιλία στην Αλγερία, Τουρκία, Ελλάδα, Αλβανία, Βόρεια Μακεδονία… Οι μεγάλες πυρκαγιές έφτασαν μέχρι τη Ρωσία.
Πολλοί άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, περιουσίες καταστράφηκαν, σπίτια και δάση απανθρακώθηκαν.
Στην Ελλάδα κάηκαν πάνω από ένα εκατομμύριο στρέμματα και αρκετά σπίτια υπέστησαν ζημιές αλλά δεν είχαμε απώλειες ανθρώπινων ζωών ενώ κάποιοι οικισμοί απειλήθηκαν από τη φωτιά χωρίς να καταστραφούν.
Παραδόξως όμως μόνο ο έλληνας πρωθυπουργός ζήτησε «συγγνώμη» – αν και δεν διευκρίνισε πιο συγκεκριμένα τι ακριβώς ζητούσε να του συγχωρεθεί…
Σε καμία άλλη χώρα δεν εκδηλώθηκε φασαρία για τις πυρκαγιές, τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν έβγαλαν ανακοινώσεις, ούτε υποδύονταν τους πυροσβέστες, κανείς αρχηγός ή εκπρόσωπος κόμματος δεν μετρούσε αεροπλάνα και ελικόπτερα. Γενικά καμία κυβέρνηση δεν έπαθε πανικό και καμία αντιπολίτευση δεν καταλήφθηκε από υστερία.
Προφανώς παντού θα έγιναν λάθη και θα υπήρξαν ολιγωρίες.
Υποθέτω όμως ότι όλοι προεξοφλούν πως τα λάθη θα διερευνηθούν, οι ευθύνες θα αποδοθούν, οι δυσκολίες θα διδάξουν, οι ολιγωρίες ή οι δυσλειτουργίες θα αναλυθούν για να αντιμετωπιστούν την επόμενη φορά – που ασφαλώς θα υπάρξει…
Και τελικά πουθενά οι θερινές πυρκαγιές δεν οδήγησαν σε ανασχηματισμό της κυβέρνησης.
Τα υπόλοιπα ακολούθησαν μια λογική αλληλουχία. Ο ανασχηματισμός ξεκίνησε για λάθος λόγους, εξελίχθηκε με λάθος σχέδιο, έβαλε λάθος στόχους και έμπλεξε με λάθος πρόσωπα. Για να καταλήξει τελικά ένας λάθος ανασχηματισμός. Το ένα φέρνει το άλλο.
Από τη στιγμή που η «συγγνώμη» του Πρωθυπουργού έπρεπε να βρει αμάρτημα, το μόνο που κατάφερε να βρει ήταν ο… ναύαρχος Αποστολάκης!
Είναι ένα συνηθισμένο αδιέξοδο στην πολιτική. Μετά τη «συγγνώμη», ο Πρωθυπουργός δεν μπορούσε να μην κάνει τίποτα και ταυτοχρόνως δεν μπορούσε να κάνει και πολλά διότι δεν ήταν απολύτως σαφές τι ακριβώς ήθελε να κάνει.
Ετσι αποκεφαλίστηκαν δύο κρίσιμα υπουργεία (Υγείας και Προστασίας του Πολίτη) χωρίς να γίνει κατανοητό γιατί αποκεφαλίστηκαν και κυρίως χωρίς να είναι βέβαιο ότι τα νέα κεφάλια θα αποδειχθούν καλύτερα από τα παλιά.
Το αδιέξοδο προέκυψε από ένα απροσδόκητο στραβοπάτημα για ένα σοβαρό πολιτικό επιτελείο: η κυβέρνηση προσπάθησε να υπερκεράσει και να αφοπλίσει την κριτική της αντιπολίτευσης χωρίς να της το ζητήσει κανείς!
Αφενός επειδή (όπως αποτυπώθηκε και σε όλες τις έως τώρα δημοσκοπήσεις) η κριτική της αντιπολίτευσης δεν είχε καμία σοβαρή απήχηση.
Αφετέρου επειδή ποτέ δεν βγαίνει σε καλό όταν η κυβέρνηση ακολουθεί τον δρόμο που η αντιπολίτευση της υποδεικνύει.
Με άλλα λόγια, δεν προκύπτει από πουθενά ότι οι πολίτες ονειρεύονταν τον Τσίπρα στη θέση του Μητσοτάκη και τη Γεννηματά στην καρέκλα του Χαρδαλιά.
Τα υπόλοιπα τα παρακολουθήσαμε σε απευθείας μετάδοση. Η κυβέρνηση από εκεί που ήταν «πάνω στο άλογο» βρέθηκε να κάνει διαχείριση ζημιών. Μάλλον το «συγγνώμη» του Πρωθυπουργού αφορούσε προκαταβολικά τις κυβερνητικές πρωτοβουλίες.
Τώρα ο Μητσοτάκης θα πάει στη ΔΕΘ με τον πήχη ανεβασμένο. Χρειάζεται να αλλάξει γήπεδο και κυρίως να πείσει το ακροατήριό του ότι ελέγχει την κατάσταση.
Τα λάθη ξεχνιούνται, μόνο όσο δεν επαναλαμβάνονται.
Και φυσικά δεν αρκεί ο εφησυχασμός ότι δεν υπάρχει αντιπολίτευση. Διότι ακόμη κι αν δεν υπάρχει, η πρώτη που πρέπει επιτέλους να το συνειδητοποιήσει είναι η κυβέρνηση.


Latest News

Οταν διώχνεις έναν κεντρικό τραπεζίτη
Ο Τραμπ βλέπει τον εκπρόσωπο ενός ανεξάρτητου θεσμού, όπως είναι η κεντρική του τράπεζα, είτε ως κομματικό αντίπαλο είτε ως ένα απλό στέλεχος της διοίκησης

Η τεχνολογία και τα νέα σύνορα των επιχειρήσεων
Η ψηφιοποίηση δεν αλλάζει μόνον τον τρόπο που οι επιχειρήσεις λειτουργούν, αλλά υπαγορεύουν και πώς ή πού θα έπρεπε να λειτουργήσουν….

Φραγκίσκος: Ο Πάπας που ξανάδωσε ηθικό κύρος στην Καθολική Εκκλησία
Σε μια δύσκολη περίοδο για την Καθολική Εκκλησία ο Πάπας Φραγκίσκος κατάφερε να ξαναδώσει στην Καθολική Εκκλησία ένα μέρος από το χαμένο κύρος της

Τι κάνει η Ελλάδα;
Το πρόβλημά μας είναι ότι συνήθως όλα αυτά τα «θάβουμε κάτω από το χαλί» και όταν σκάει μια κρίση, αρχίζουμε να τα συζητάμε

Αδιέξοδη πολιτική
Η εισαγωγή των δασμών έχει ήδη προκαλέσει σημαντικές αρνητικές οικονομικές συνέπειες για την οικονομία των ΗΠΑ

Η πολιτική Τραμπ απειλεί το οικοδόμημα της Δύσης
Η δασμολογική πολιτική Τραμπ είναι βραχυπρόθεσμα στασιμοπληθωριστική για τις ΗΠΑ, αυξάνοντας τον εγχώριο πληθωρισμό και συρρικνώνοντας την οικονομική δραστηριότητα

Ανάσταση! Δηλαδή, ζωή, ανάσα και ελπίδα
Ανάσταση σημαίνει τερματισμός κάθε λογής θανάτου, νίκη απέναντι σε ό,τι σκοτώνει τη ζωή. Να ξαναβρούμε τον τρόπο να ζούμε, να ανασαίνουμε και να ελπίζουμε

Ο μεγάλος αστερίσκος
Το θέμα του πραγματικού διαθέσιμου εισοδήματος των εργαζομένων, η κυβέρνηση το άφησε στα χέρια των επιχειρήσεων

Όταν η Blue Skies αποδεικνύεται ότι ήταν ένα κομματικό «μαύρο ταμείο» της Νέας Δημοκρατίας
Το γεγονός ότι τόσα στελέχη της ΝΔ μισθοδοτούνταν από την Blue Skies των Θωμά Βαρβιτσιώτη και Γιάννη Ολύμπιου, χωρίς να το λένε δημοσίως, εγείρει πολύ σοβαρά ζητήματα ηθικής τάξης, ανεξαρτήτως τυπικής νομιμότητας

Το μίσος για τα Πανεπιστήμια
Γιατί η ακροδεξιά – σε όλες τις παραλλαγές της… – μισεί τα πανεπιστήμια όταν κάνουν τη δουλειά τους