
Το καλοκαίρι του 2021 ήταν το καλοκαίρι των πυρκαγιών. Κάηκε σχεδόν η μισή Μεσόγειος.
Νότια Γαλλία, Νότια Ιταλία και Σικελία, Καμπιλία στην Αλγερία, Τουρκία, Ελλάδα, Αλβανία, Βόρεια Μακεδονία… Οι μεγάλες πυρκαγιές έφτασαν μέχρι τη Ρωσία.
Πολλοί άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, περιουσίες καταστράφηκαν, σπίτια και δάση απανθρακώθηκαν.
Στην Ελλάδα κάηκαν πάνω από ένα εκατομμύριο στρέμματα και αρκετά σπίτια υπέστησαν ζημιές αλλά δεν είχαμε απώλειες ανθρώπινων ζωών ενώ κάποιοι οικισμοί απειλήθηκαν από τη φωτιά χωρίς να καταστραφούν.
Παραδόξως όμως μόνο ο έλληνας πρωθυπουργός ζήτησε «συγγνώμη» – αν και δεν διευκρίνισε πιο συγκεκριμένα τι ακριβώς ζητούσε να του συγχωρεθεί…
Σε καμία άλλη χώρα δεν εκδηλώθηκε φασαρία για τις πυρκαγιές, τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν έβγαλαν ανακοινώσεις, ούτε υποδύονταν τους πυροσβέστες, κανείς αρχηγός ή εκπρόσωπος κόμματος δεν μετρούσε αεροπλάνα και ελικόπτερα. Γενικά καμία κυβέρνηση δεν έπαθε πανικό και καμία αντιπολίτευση δεν καταλήφθηκε από υστερία.
Προφανώς παντού θα έγιναν λάθη και θα υπήρξαν ολιγωρίες.
Υποθέτω όμως ότι όλοι προεξοφλούν πως τα λάθη θα διερευνηθούν, οι ευθύνες θα αποδοθούν, οι δυσκολίες θα διδάξουν, οι ολιγωρίες ή οι δυσλειτουργίες θα αναλυθούν για να αντιμετωπιστούν την επόμενη φορά – που ασφαλώς θα υπάρξει…
Και τελικά πουθενά οι θερινές πυρκαγιές δεν οδήγησαν σε ανασχηματισμό της κυβέρνησης.
Τα υπόλοιπα ακολούθησαν μια λογική αλληλουχία. Ο ανασχηματισμός ξεκίνησε για λάθος λόγους, εξελίχθηκε με λάθος σχέδιο, έβαλε λάθος στόχους και έμπλεξε με λάθος πρόσωπα. Για να καταλήξει τελικά ένας λάθος ανασχηματισμός. Το ένα φέρνει το άλλο.
Από τη στιγμή που η «συγγνώμη» του Πρωθυπουργού έπρεπε να βρει αμάρτημα, το μόνο που κατάφερε να βρει ήταν ο… ναύαρχος Αποστολάκης!
Είναι ένα συνηθισμένο αδιέξοδο στην πολιτική. Μετά τη «συγγνώμη», ο Πρωθυπουργός δεν μπορούσε να μην κάνει τίποτα και ταυτοχρόνως δεν μπορούσε να κάνει και πολλά διότι δεν ήταν απολύτως σαφές τι ακριβώς ήθελε να κάνει.
Ετσι αποκεφαλίστηκαν δύο κρίσιμα υπουργεία (Υγείας και Προστασίας του Πολίτη) χωρίς να γίνει κατανοητό γιατί αποκεφαλίστηκαν και κυρίως χωρίς να είναι βέβαιο ότι τα νέα κεφάλια θα αποδειχθούν καλύτερα από τα παλιά.
Το αδιέξοδο προέκυψε από ένα απροσδόκητο στραβοπάτημα για ένα σοβαρό πολιτικό επιτελείο: η κυβέρνηση προσπάθησε να υπερκεράσει και να αφοπλίσει την κριτική της αντιπολίτευσης χωρίς να της το ζητήσει κανείς!
Αφενός επειδή (όπως αποτυπώθηκε και σε όλες τις έως τώρα δημοσκοπήσεις) η κριτική της αντιπολίτευσης δεν είχε καμία σοβαρή απήχηση.
Αφετέρου επειδή ποτέ δεν βγαίνει σε καλό όταν η κυβέρνηση ακολουθεί τον δρόμο που η αντιπολίτευση της υποδεικνύει.
Με άλλα λόγια, δεν προκύπτει από πουθενά ότι οι πολίτες ονειρεύονταν τον Τσίπρα στη θέση του Μητσοτάκη και τη Γεννηματά στην καρέκλα του Χαρδαλιά.
Τα υπόλοιπα τα παρακολουθήσαμε σε απευθείας μετάδοση. Η κυβέρνηση από εκεί που ήταν «πάνω στο άλογο» βρέθηκε να κάνει διαχείριση ζημιών. Μάλλον το «συγγνώμη» του Πρωθυπουργού αφορούσε προκαταβολικά τις κυβερνητικές πρωτοβουλίες.
Τώρα ο Μητσοτάκης θα πάει στη ΔΕΘ με τον πήχη ανεβασμένο. Χρειάζεται να αλλάξει γήπεδο και κυρίως να πείσει το ακροατήριό του ότι ελέγχει την κατάσταση.
Τα λάθη ξεχνιούνται, μόνο όσο δεν επαναλαμβάνονται.
Και φυσικά δεν αρκεί ο εφησυχασμός ότι δεν υπάρχει αντιπολίτευση. Διότι ακόμη κι αν δεν υπάρχει, η πρώτη που πρέπει επιτέλους να το συνειδητοποιήσει είναι η κυβέρνηση.


Latest News

Πρώτα παράγουμε, μετά ξοδεύουμε
Στη δημόσια συζήτηση, αντί να ασχολούμαστε πώς θα συνεχίσουμε να παράγουμε, πώς θα δημιουργήσουμε μεγαλύτερη αξία, εμείς σχεδόν μονοθεματικά, ασχολούμαστε με το πώς και πόσο θα αυξήσουμε τις κρατικές δαπάνες

Παροχές σε λάθος χρόνο
Στην Ελλάδα έχουμε καταφέρει να κάνουμε και πάλι τη λάθος συζήτηση

Χάνεται η λογική
Μπερδεύουν στην κυβέρνηση το «κράτος-εργοδότη» με το «κοινωνικό κράτος»

Ο Τραμπ, ο γεωπολιτικός αναταγωνισμός ΗΠΑ - Κίνας και η παγίδα του Θουκυδίδη;
Το βιβλίο των Αθ. Πλατιά και Β. Τρίγκα από τον Ιωάννη Ε. Κωτούλα και η ανάλυση του επίκαιρου και διόλου ακίνδυνου ανταγωνισμού ΗΠΑ – Κίνας

Οι «κρυφές» αμυντικές βιομηχανίες και τα οικονομικά οδοφράγματα
Ουδείς είχε αντιληφθεί ότι η Ελλάδα διαθέτει τόσο πολλές βιομηχανίες παραγωγής αμυντικού υλικού κάθε είδους

Ζώντας με 743 ευρώ το μήνα
Η κυβέρνηση πανηγυρίζει για την αύξηση του κατώτατου μισθού. Παραβλέποντας ότι αυτός αποτυπώνει ακόμη μια πολύ δύσκολη συνθήκη.

Βάζουν πλάτη οι επιχειρήσεις
Η αύξηση της τάξεως του 6% του κατώτατου μισθού, που ενέκρινε χθες το Υπουργικό Συμβούλιο, δεν είναι διόλου αμελητέα ως ποσοστό

Ο καθρέφτης του χρηματιστηρίου
Σημαντική αύξηση των συναλλαγών, επιχειρηματικές εξελίξεις, νέες συμφωνίες και μεγάλη κινητικότητα σε πολλούς κλάδους είναι ξεκάθαρο σημάδι μιας οικονομίας σε ανάπτυξη

Κλείνει υποθέσεις με το παρελθόν
Το επίσημο ελληνικό κράτος οφείλει να «ξεψαχνίσει» και να φέρει στα ταμεία και το παραμικρό από τα χρωστούμενα, πριν αποφασίσει να προχωρήσουμε ως χώρα

Από τα μπλοκάκια στις εταιρείες για να αποφύγουν την κλίμακα των μισθωτών
Η «μαύρη» εργασία σε μεγάλο βαθμό περιορίστηκε με τη χρήση της κάρτας εργασίας, αλλά και εξαιτίας της αυξημένης ζήτησης εργαζομένων στην περίοδο που διαδέχτηκε τα μνημόνια