Οι 3 μεγάλες αλλαγές σε άδειες και αργίες στον ιδιωτικό τομέα

Σημαντικές αλλαγές στο καθεστώς των αδειών καθιερώνει ο πρόσφατος νόμος για τα εργασιακά, με βάση τoν οποίο προβλέπεται μεταξύ άλλων – για πρώτη φορά – άδεια άνευ αποδοχών στον ιδιωτικό τομέα, ενώ παρέχεται η δυνατότητα εξάντλησης της ετήσιας κανονικής άδειας έως και το πρώτο τρίμηνο του επόμενου ημερολογιακού έτους.

Από τις υπόλοιπες παρεμβάσεις που γίνονται ξεχωρίζει η ένταξη στις υποχρεωτικές αργίες της 1ης Ιανουαρίου (Πρωτοχρονιά) και της 6ης Ιανουαρίου (Θεοφάνια). Πιο αναλυτικά, οι τρεις σημαντικές αλλαγές που επέρχονται με τον νέο εργασιακό νόμο έχουν ως εξής:

Ετήσια άδεια:

Η βασική αλλαγή συνίσταται στο ότι παρατείνεται η χρονική περίοδος εντός της οποίας πρέπει να χορηγείται η ετήσια κανονική άδεια στους εργαζομένους.

Παρέχεται στο εξής η δυνατότητα εξάντλησής της, για κάθε έτος χωριστά, έως την ολοκλήρωση του α’ τριμήνου του επόμενου ημερολογιακού έτους.

Διατηρείται όμως η προστατευτική διάταξη που ίσχυε, η οποία αφορά την προκαθορισμένη (δήλη) ημέρα χορήγηση του συνόλου της άδειας. Μόνο που πια ως τέτοια δεν είναι η 31η Δεκεμβρίου κάθε έτους, αλλά η 31η Μαρτίου του επομένου.

Την ίδια στιγμή, διατηρούνται σε ισχύ μια σειρά από ξεχωριστές παράμετροι, όπως:

Είναι απαραίτητο να υπάρχει συμφωνία ανάμεσα στον εργαζόμενο και στον εργοδότη για να χορηγηθεί η ετήσια κανονική άδεια.

Αφού υποβληθεί το σχετικό αίτημα από τον εργαζόμενο, πρέπει να χορηγείται εντός διμήνου η άδεια. Ομως, η υποβολή αιτήματος δεν αποτελεί τυπική προϋπόθεση για τη λήψη της άδειας.

Το 50% των εργαζομένων μιας επιχείρησης υποχρεωτικά πρέπει να λαμβάνει άδεια εντός του θέρους, δηλαδή από την 1η Μαΐου έως και την 30ή Σεπτεμβρίου κάθε χρονιάς.

Αδεια άνευ αποδοχών:

Ειδικά για την άδεια άνευ αποδοχών, θεσμοθετείται για πρώτη φορά στο εθνικό δίκαιο η χορήγησή της στον ιδιωτικό τομέα. Πλέον, αφού υποβληθεί σχετική αίτηση του εργαζομένου προς τον εργοδότη, μπορεί να χορηγείται και να έχει χρονική διάρκεια ενός έτους, στον μέγιστο βαθμό.

Η σχετική συμφωνία που θα προκύψει θα πρέπει να αναρτάται από τον εργοδότη στο σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ». Το μέτρο αυτό αφορά τόσο εργαζομένους με πλήρη όσο και με μερική απασχόληση. Εάν υπάρξει νεότερη συμφωνία των δύο μερών, μπορεί να παραταθεί και άλλο η συγκεκριμένη άδεια.

Το εν λόγω χρονικό διάστημα, η σύμβαση εργασίας του εργαζομένου τίθεται σε αναστολή. Για την ίδια περίοδο, δεν οφείλεται η καταβολή ασφαλιστικών εισφορών. Αφού ολοκληρωθεί η συγκεκριμένη άδεια άνευ αποδοχών, συνεχίζουν να υφίστανται όλα τα δικαιώματα, αλλά και οι υποχρεώσεις των δύο μερών, όπως αυτά έχουν καταγραφεί στη σύμβαση εργασίας, η οποία ενεργοποιείται εκ νέου.

Πάντως, για να λάβει στη συνέχεια ο εργαζόμενος κανονική άδεια, μετά τη λήξη της περιόδου χορήγησης της άδειας άνευ αποδοχών, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη το χρονικό διάστημα κατά το οποίο ο αιτών τελούσε υπό αυτή την ειδική συνθήκη.

Αργίες:

Στον εργασιακό νόμο, αναφέρονται αναλυτικά οι ημέρες υποχρεωτικής αργίας για όλες τις επιχειρήσεις, σε ετήσια βάση. Πλέον, αυτές είναι οι εξής εννέα:

α’) Η 1η Ιανουαρίου.

β’) Η 6η Ιανουαρίου (Θεοφάνια).

γ’) Η 25η Μαρτίου.

δ’) Η Δευτέρα του Πάσχα.

ε’) Η 1η Μαΐου.

στ’) Η 15η Αυγούστου (Κοίμηση της Θεοτόκου).

ζ’) Η 28η Οκτωβρίου.

η’) Η 25η Δεκεμβρίου (Χριστούγεννα).

θ’) Η 26η Δεκεμβρίου (δεύτερη ημέρα των Χριστουγέννων).