Το δίλημμα της έλικας

Πανευρωπαϊκά υπάρχει μεγάλο θέμα με την ενεργειακή μετάβαση. Παρατηρούνται πολλά μπρος-πίσω. Και μέσα σε όλα, πολύς λαϊκισμός και πολιτικά παιχνίδια στις πλάτες των καταναλωτών. Στην Ιταλία η κυβέρνηση Ντράγκι δείχνει να παρατηρεί αμήχανη τις προβλέψεις για αύξηση 40% στα τιμολόγια του ρεύματος. Στην Ισπανία ο Πέδρο Σάντσεθ προχώρησε σε σπασμωδικές, ολίγον τι λαϊκίστικες, αποφάσεις που μάλλον περισσότερα προβλήματα θα προσθέσουν. Ενώ οι Γερμανοί μέσα στην προεκλογική περίοδο βλέπουν η ενέργεια που παράγουν τα αιολικά τους να μειώνεται στα επίπεδα του 2018 και τα ορυκτά τους καύσιμα, όπως το φυσικό αέριο και ο άνθρακας, να επιστρέφουν με αύξηση 20,9% στο πρώτο εξάμηνο του 2021. Προφανώς για τη Γερμανία το πρόβλημα έχει και γεωστρατηγική πτυχή, καθώς αυξάνει την εξάρτηση από τη Μόσχα και τον αγωγό Nord Stream 2.

Τι δείχνουν όλα αυτά; Οτι το απαραίτητο πλαίσιο για τη σωτηρία του περιβάλλοντος, με τον περιορισμό των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και την ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, έχει «γραφτεί στο πόδι». Τα προβλήματα που εμφανίζει στην εφαρμογή του δεν είναι δυνατόν να μην μπορούσαν να προβλεφθούν.

Το θέμα ωστόσο είναι ότι αυτά τα προβλήματα απειλούν να δυσφημήσουν εν τη γενέσει της μια μεταρρύθμιση από την οποία εξαρτάται το μέλλον όλων μας. Κυρίως όμως των νέων.

Το ανέφερε ο Πρωθυπουργός στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε την Κυριακή στη Θεσσαλονίκη, θυμίζοντας μια πρόσφατη απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Γερμανίας. Το δικαστήριο που εδρεύει στην Καρλσρούη έκρινε τον Απρίλιο τον Νόμο της Κλιματικής Αλλαγής εν μέρει αντισυνταγματικό, λόγω έλλειψης συγκεκριμένων, μετρήσιμων στόχων, που επηρεάζουν το μέλλον της νεότερης γενιάς.

Στη Γερμανία η νέα κυβέρνηση θα επιχειρήσει να ξαναγράψει τον κλιματικό νόμο μετά τις εκλογές.

Εμείς εδώ στην Ελλάδα δείχνουμε να ξέρουμε καλύτερα τι κάνουμε ως προς τους στόχους σε σχέση με πολλές χώρες του περίγυρου. Αλλά μην ξεχνάμε ότι εξακολουθούμε να μην έχουμε κλιματικό νόμο και βέβαια οι αντιστάσεις στην αλλαγή τρέχουν πιο γρήγορα από αυτήν.

Για παράδειγμα, η ζημιά που έχει γίνει στην κοινή γνώμη ως προς την ανάπτυξη αιολικών δεν δείχνει ότι μπορεί να αντιστραφεί. Προφανώς μια έλικα σε ένα απόκρημνο σημείο της χώρας είναι προτιμότερη από ένα εργοστάσιο ρυπογόνο σε οποιαδήποτε περιοχή της πατρίδας μας. Η ενέργεια που παράγεται από την έλικα είναι επιπλέον ασύγκριτα φτηνότερη από αυτήν του εργοστασίου.

Απλώς ο μέσος πολίτης δεν το αντιλαμβάνεται ως δίλημμα. Οι συνωμοσιολόγοι πρόλαβαν να πουν πρώτοι την «ιστορία» με τον δικό τους λανθασμένο τρόπο. Το μέλλον των νέων μας κινδυνεύει, ακριβώς γιατί το μυαλό κάποιων άλλων μεγαλύτερων δηλητηριάστηκε από τους λαϊκιστές.

Τώρα τρέχουμε. Οι στόχοι ανάπτυξης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας πρέπει να επιτυγχάνονται. Οι τιμές της ενέργειας, που θα μειωθούν σίγουρα στο τέλος αυτής της προσπάθειας, πρέπει να παραμείνουν υπό έλεγχο στο μεσοδιάστημα. Το χωροταξικό που θα ορίζει πού θα δημιουργηθούν αιολικά και φωτοβολταϊκά πρέπει να λάβει υπόψη και τις ανησυχίες των πολιτών. Η ανάπτυξή τους σε θαλάσσιες περιοχές είναι μια λύση, που καθησυχάζει τους ψύχραιμους και ακυρώνει τις φωνές των ακραίων.