Καμπανάκι ΟΗΕ – Σε κίνδυνο 103 εκατ. ώρες εργασίας λόγω κλιματικής αλλαγής

Η πανδημία COVID -19 δεν επιβράδυνε την αμείλικτη πρόοδο της κλιματικής αλλαγής. Δεν υπάρχει κανένα σημάδι ότι γινόμαστε πιο πράσινοι, καθώς οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα ανακάμπτουν γρήγορα μετά από μια προσωρινή υποχώρηση λόγω της οικονομικής επιβράδυνσης και δεν είναι πουθενά κοντά στους στόχους μείωσης.

Οι συγκεντρώσεις των αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα συνεχίσουν σε επίπεδα ρεκόρ, εγκλωβίζοντας τον πλανήτη σε επικίνδυνα υψηλές θερμοκρασίες, αναφέρει έκθεση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.

Σύμφωνα με την έκθεση, η άνοδος της παγκόσμιας θερμοκρασίας τροφοδοτεί καταστροφικές ακραίες καιρικές συνθήκες σε όλο τον κόσμο, με σπειροειδείς επιπτώσεις στις οικονομίες και τις κοινωνίες. Δισεκατομμύρια ώρες εργασίας χάθηκαν μόνο από τη ζέστη. Η μέση παγκόσμια θερμοκρασία τα τελευταία πέντε χρόνια ήταν από τις υψηλότερες που έχουν καταγραφεί. Υπάρχει μια αυξανόμενη πιθανότητα ότι οι θερμοκρασίες θα παραβιάσουν προσωρινά το όριο του 1,5 ° Κελσίου πάνω από την προβιομηχανική εποχή, τα επόμενα πέντε χρόνια, αναφέρει η έκθεση.

Η κλίμακα των πρόσφατων αλλαγών στο κλιματικό σύστημα στο σύνολό του είναι πρωτοφανής για πολλούς αιώνες έως πολλές χιλιάδες χρόνια. Ακόμη και με φιλόδοξη δράση για την επιβράδυνση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, η στάθμη της θάλασσας θα συνεχίσει να αυξάνεται και να απειλεί χαμηλά νησιά και παράκτιους πληθυσμούς σε όλο τον κόσμο.

«Αυτό είναι ένα κρίσιμο έτος για την κλιματική δράση. Αυτή η έκθεση των Ηνωμένων Εθνών και των παγκόσμιων επιστημονικών οργανισμών παρέχει μια ολιστική εκτίμηση της πιο πρόσφατης επιστήμης του κλίματος. Το αποτέλεσμα είναι μια ανησυχητική εκτίμηση του πόσο μακριά είμαστε από την πορεία μας », δήλωσε ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες.

Η έκθεση United in Science 2021, η τρίτη σε σειρά, συντονίζεται από τον Παγκόσμιο Μετεωρολογικό Οργανισμό (WMO), με στοιχεία από το Πρόγραμμα Περιβάλλοντος του ΟΗΕ (UNEP), τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), τη Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή ( IPCC), το Global Carbon Project (GCP), το Παγκόσμιο Πρόγραμμα Έρευνας για το Κλίμα (WCRP) και το Met Office (Ηνωμένο Βασίλειο). Παρουσιάζει τα πιο πρόσφατα επιστημονικά δεδομένα και ευρήματα που σχετίζονται με την κλιματική αλλαγή για την ενημέρωση της παγκόσμιας πολιτικής και δράσης.

Βασικά σημεία

• Οι συγκεντρώσεις των κυριότερων αερίων του θερμοκηπίου – διοξειδίου του άνθρακα (CO2), μεθανίου (CH4) και οξειδίου του αζώτου (Ν2Ο) συνέχισαν να αυξάνονται το 2020 και το πρώτο εξάμηνο του 2021.
• Οι συνολικές μειώσεις των εκπομπών το 2020 πιθανώς μείωσαν την ετήσια αύξηση των ατμοσφαιρικών συγκεντρώσεων μακροχρόνιων αερίων θερμοκηπίου, αλλά αυτό το αποτέλεσμα ήταν πολύ μικρό.
• Η μείωση του ατμοσφαιρικού μεθανίου (CH4) βραχυπρόθεσμα θα μπορούσε να υποστηρίξει την επίτευξη της Συμφωνίας του Παρισιού. Αυτό δεν μειώνει την ανάγκη για ισχυρές, γρήγορες και συνεχείς μειώσεις του CO2 και άλλων αερίων του θερμοκηπίου
• Οι εκπομπές ορυκτών CO2 , άνθρακας πετρέλαιο, αέριο και τσιμέντο-κορυφώθηκαν στα 36,64 GtCO2 το 2019, ακολουθούμενες από μια εξαιρετική πτώση 1,98 GtCO2 (5,6%) το 2020 λόγω της πανδημίας COVID-19.
• Με βάση τις προκαταρκτικές εκτιμήσεις, οι παγκόσμιες εκπομπές στους τομείς της ενέργειας και της βιομηχανίας ήταν ήδη στο ίδιο επίπεδο ή υψηλότερες τον Ιανουάριο-Ιούλιο 2021 από ό, τι την ίδια περίοδο του 2019, πριν από την πανδημία, ενώ οι εκπομπές από τις οδικές μεταφορές παρέμειναν περίπου 5% χαμηλότερες. Εξαιρουμένων των αεροπορικών και θαλάσσιων μεταφορών, οι παγκόσμιες εκπομπές ήταν στα ίδια περίπου επίπεδα με το 2019, κατά μέσο όρο σε αυτούς τους 7 μήνες.
  Κενό Εκπομπών (UNEP)
• Πέντε χρόνια μετά την υιοθέτηση της Συμφωνίας του Παρισιού, το χάσμα εκπομπών είναι τόσο μεγάλο όσο ποτέ.
• Η κρίση COVID-19 προσφέρει μόνο βραχυπρόθεσμη μείωση των παγκόσμιων εκπομπών.
• Δεν θα μειώσει σημαντικά τις εκπομπές έως το 2030, εκτός εάν οι χώρες επιδιώξουν μια οικονομική ανάκαμψη που θα ενσωματώνει ισχυρή απορρόφηση άνθρακα.
• Ο αυξανόμενος αριθμός χωρών που δεσμεύονται για στόχους μηδενικών εκπομπών είναι ενθαρρυντικός, με περίπου 63% των παγκόσμιων εκπομπών να καλύπτονται τώρα από τέτοιους στόχους. Ωστόσο, για να παραμείνουν εφικτοί και αξιόπιστοι, αυτοί οι στόχοι πρέπει επειγόντως να αντικατοπτριστούν στη βραχυπρόθεσμη πολιτική και σε σημαντικά πιο φιλόδοξα NDC για την περίοδο έως το 2030.
• Η μέση παγκόσμια μέση θερμοκρασία επιφάνειας για την περίοδο 2017-2021 (με βάση τα δεδομένα μέχρι τον Ιούλιο) είναι από τις θερμότερες που έχουν καταγραφεί.
• Κάθε χρόνο από το 2017 έως το 2021, ο μέσος όρος της Αρκτικής για το καλοκαίρι και η μέση μέγιστη χειμερινή έκταση θαλάσσιων πάγων ήταν κάτω από τον μακροπρόθεσμο μέσο όρο 1981–2010. Τον Σεπτέμβριο του 2020, η έκταση του πάγου στη Αρκτική έφθασε στο δεύτερο χαμηλότερο ελάχιστο που έχει καταγραφεί.
• Το 2021 καταγράφηκαν καταστρεπτικά ακραία καιρικά και κλιματικά γεγονότα.
• Η ετήσια παγκόσμια μέση θερμοκρασία κοντά στην επιφάνεια είναι πιθανό να είναι τουλάχιστον 1 ° C υψηλότερη από τα προβιομηχανικά επίπεδα (ορίζεται ως ο μέσος όρος 1850-1900) σε κάθε ένα από τα επόμενα πέντε χρόνια και είναι πολύ πιθανό να κυμαίνεται μεταξύ 0,9 ° C έως 1,8 ° C.
• Υπάρχει 40% πιθανότητα η μέση παγκόσμια θερμοκρασία σε ένα από τα επόμενα πέντε χρόνια να είναι τουλάχιστον 1,5 ° C υψηλότερη από τα προβιομηχανικά επίπεδα, αλλά είναι πολύ απίθανο (~ 10%) η μέση θερμοκρασία των 5 ετών για το 2021- Το 2025 θα είναι 1,5 ° C θερμότερο από τα προβιομηχανικά επίπεδα.
• Η ανθρώπινη επιρροή έχει θερμάνει την ατμόσφαιρα, τον ωκεανό και τη γη. Έχουν συμβεί εκτεταμένες και γρήγορες αλλαγές στην ατμόσφαιρα, τον ωκεανό, και τη βιόσφαιρα.
• Η κλιματική αλλαγή που προκαλείται από τον άνθρωπο αυξάνει ήδη τη συχνότητα και την ένταση πολλών ακραίων καιρικών φαινομένων σε κάθε περιοχή σε όλο τον κόσμο.
• Η παγκόσμια μέση στάθμη της θάλασσας αυξήθηκε κατά 20 εκατοστά από το 1900 έως το 2018 και με επιταχυνόμενο ρυθμό 3,7+0,5 mm/έτος από το 2006 έως το 2018.
• Ακόμη και αν οι εκπομπές μειωθούν για να περιορίσουν τη θέρμανση σε πολύ κάτω από τους 2 ° C, η μέση παγκόσμια στάθμη της θάλασσας πιθανότατα θα αυξηθεί κατά 0,3-0,6 m έως το 2100 και θα μπορούσε να αυξηθεί 0,3-3,1 m έως το 2300.
• Η άνοδος της θερμοκρασίας συνδέεται με την αύξηση της θνησιμότητας λόγω της θερμότητας και την εξασθένηση της εργασίας, με απώλεια 103 δισεκατομμυρίων πιθανών ωρών εργασίας παγκοσμίως το 2019 σε σύγκριση με αυτές που χάθηκαν το 2000.
• Οι μολύνσεις από την COVID-19 και οι κλιματικοί κίνδυνοι όπως οι καύσωνες, οι πυρκαγιές και η κακή ποιότητα του αέρα συνδυάζονται για να απειλήσουν την ανθρώπινη υγεία παγκοσμίως, θέτοντας τους ευάλωτους πληθυσμούς σε ιδιαίτερο κίνδυνο.
• Οι προσπάθειες αποκατάστασης της COVID-19 θα πρέπει να ευθυγραμμιστούν με τις εθνικές στρατηγικές για την αλλαγή του κλίματος και την ποιότητα του αέρα, ώστε να μειωθούν οι κίνδυνοι από την επιδείνωση και τη διασταύρωση των κλιματικών κινδύνων και να αποκτηθούν συν-οφέλη για την υγεία.

«Αυτή η έκθεση είναι σαφής. Ο χρόνος τελειώνει. Για να είναι το σημείο καμπής η Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή στη Γλασκόβη το 2021, γνωστή ως COP26, χρειαζόμαστε όλες οι χώρες να δεσμευτούν για καθαρές μηδενικές εκπομπές έως το 2050, υποστηριζόμενες από συγκεκριμένες μακροπρόθεσμες στρατηγικές και ενισχυμένες εθνικά καθορισμένες συνεισφορές που συλλογικά μείωσε τις παγκόσμιες εκπομπές κατά 45 % έως το 2030, σε σύγκριση με τα επίπεδα του 2010 », δήλωσε ο κ. Γκουτέρες.