Τι είδα στα Κύθηρα

Σήμερα θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας δυο εικόνες, δυο ιστορίες…

Εικόνα 1η: Κατεβαίνοντας από τον καταπέλτη του πλοίου στο Διακόφτι στα Κύθηρα έμεινα από συμπλέχτη. Ωραίος …τρόπος να ξεκινάς τις διακοπές σου…

Πως λύθηκε το πρόβλημα; Να’ ναι καλά ο Χάρος (!).

Μην πάει το μυαλό σας στο κακό. Ο «δικός μου» Χάρος ένας γλυκύτατος άνθρωπος 32 χρόνων, μηχανικός αυτοκινήτων στο επάγγελμα που έδωσε αμέσως λύση στο πρόβλημά μου και επέτρεψε σε εμένα και την οικογένειά μου να κάνουμε διακοπές σε αυτό το μαγευτικό νησί.

Και έπειτα έγινε ανέκδοτο με τους φίλους μου: « Πήγα με το αυτοκίνητο στον Χάρο…». «Παγωμάρα» η πρώτη αντίδραση. Μετά γέλια…

Συμπέρασμα: Μην στέκεστε στις πρώτες εντυπώσεις. Συνήθως παραπλανούν…

Στους παλαιότερους είναι γνωστή η ατάκα: «Ο κυβερνήτης Χάρος και το πλήρωμα σας εύχονται καλό ταξίδι…». Παγωμάρα η πρώτη αντίδραση αλλά μετά την πτήση χειροκροτήματα… Ακόμη τον θυμούνται οι συνάδελφοί του. Καταπληκτικός πιλότος…

Εικόνα 2η: Στα Κύθηρα είδα ανθρώπους τον έναν πάνω στον άλλο χωρίς κανένα μέτρο προφύλαξης για τον κορωνοϊό να συμπεριφέρονται σαν να μην υπάρχει αύριο. Και όταν τους ρωτούσες « δεν φοβάστε;» σού απαντούσαν πως « είμαστε covid fee νησί»…

Ποιοι είναι τώρα οι … επικίνδυνοι; Αυτοί που έχουν το όνομα ή αυτοί που οι πράξεις τους σε οδηγούν στον πραγματικό Χάρο;

Γιατί τα σκέφτομαι όλα αυτά; Επειδή από τη Δευτέρα ισχύουν τα νέα μέτρα προκειμένου να αντιμετωπιστεί ο κίνδυνος της διασποράς του κορωνοιού. Η προσωπική μου άποψη είναι πως άργησαν να έρθουν…

Η ζημιά που έχει γίνει το καλοκαίρι είναι μεγάλη. Με όποιον μιλούσα, μου έλεγε πως οι άνθρωποι στους τουριστικούς προορισμούς συμπεριφέρονταν σαν να μην υπάρχει αύριο… Δεν ξέρω τι φταίει. Θεωρώ πως έπαιξε σημαντικό ρόλο το μήνυμα που πέρασε πως οι εμβολιασμένοι είναι άτρωτοι…

Σας περιγράφω τη δική μου εμπειρία: σε συναυλία που έγινε στο νησί με περίπου 2.000 ανθρώπους, αυτοί που φορούσαν μάσκα δεν ξεπερνούσαν τα δάχτυλα του ενός χεριού… Και έπειτα πολλοί από αυτούς, έλεγαν πως η κατάσταση έχει ξεφύγει και πως είναι σίγουρο πως θα μας κλείσουν και πάλι μέσα το Φθινόπωρο… Ειρωνεία, ε; Ειρωνεία.

Γιατί τα αναφέρω όλα αυτά; Γιατί (προσωπικά πάντα μιλάω και αναφερόμενος στο μέρος που έκανα διακοπές) πρέπει κάποιοι στιγμή να μην στηρίζουμε την υγεία μας μόνο στην ατομική ευθύνη. Ας τελειώνουμε με αυτό. Βολεύει πολλούς. ..

Δεν μπορεί για παράδειγμα έξω από το πλοίο να σου ζητάνε ένα σωρό χαρτιά ( και καλά κάνουν) και μόλις μπαίνεις μέσα να είναι ο ένας πάνω στον άλλο χωρίς κανείς να παρεμβαίνει. Δεν είμαστε όλοι πλούσιοι να ταξιδεύουμε πρώτη θέση… Καταλαβαίνω λοιπόν πως για να γίνεται αυτό, κάποιος το επιτρέπει…Και δεν αναφέρομαι στον απλό εργαζόμενο που φοβάται πως αν πει κάτι θα χάσει τη δουλειά του…

Δεν μπορεί στα εστιατόρια ( σε αυτά που εγώ πήγα) να μην υπάρχει καμία απόσταση και κανείς να μην περνάει για έλεγχο. Είπαμε να δουλέψει ο τουρισμός αλλά όχι σε βάρος της δημόσιας υγείας. Κάποιοι δουλεύουν μόνο το καλοκαίρι, αλλά κάποιοι άλλοι πρέπει να δουλεύουμε όλο το χρόνο…

Γι’ αυτό σας λέω: μην στέκεστε στις πρώτες εντυπώσεις. Τα άλλα να φοβάστε. Ξέρετε εσείς…

ΥΓ: Όχι και covid free νησιά ρε παιδιά, αφήστε το παραμύθι…