
Από τον περασμένο Απρίλιο τόσο το μέχρι πρότινος κυβερνών CDU, όσο και οι Πράσινοι και το SPD βρέθηκαν στην πρώτη θέση στις δημοσκοπήσεις, με το SPD να είναι όμως, αυτό το οποίο, σύμφωνα με τα τελικά αποτελέσματα, αναδεικνύεται σε νικητή των εκλογών με ποσοστό 25,7% έναντι 24,1% της χριστιανικής ένωσης (CDU/CSU). Η ισχνή αυτή διαφορά είναι τέτοια που θα μπορούσε να οδηγήσει ακόμα και σε έναν συνασπισμό του CDU, με τους Πράσινους (Grünen) και το φιλελεύθερο FDP, χωρίς δηλαδή την συμμετοχή του νικητή των εκλογών. Παρόλα αυτά, με αφορμή την εκλογική νίκη του SPD και την ταυτόχρονη ύπαρξη σοσιαλδημοκρατικών-κεντροαριστερών κινημάτων στις κυβερνήσεις των περισσότερων βορείων χωρών (Ισλανδία, Νορβηγία, Σουηδία, Φινλανδία, Δανία) έχει ανοίξει η συζήτηση περί «ανάστασης» της σοσιαλδημοκρατίας. Είναι όμως η νίκη του SPD σημάδι ουσιαστικής επιστροφής της σοσιαλδημοκρατίας ή περισσότερο μία νίκη της προσωπικότητας του σοσιαλδημοκράτη υποψήφιου καγκελαρίου και υπουργού οικονομικών της απερχόμενης κυβέρνησης, Όλαφ Σολτς (Olaf Scholz);
Μια πιθανή απάντηση σε αυτό το ερώτημα θα μπορούσε να δώσει η πορεία των δημοσκοπήσεων, αλλά και το κεντρικό μήνυμα της καμπάνιας του SPD. Μέχρι τον Απρίλιο το CDU, χωρίς να έχει αποφασίσει ακόμα ποιος θα είναι υποψήφιος καγκελάριος, βρισκόταν πρώτο στις δημοσκοπήσεις με ποσοστά που κυμαίνονταν από 27% μέχρι και 36%. Η εσωστρέφεια που έφερε η μακρά αναζήτηση υποψηφίου και η τελική επιλογή του Άρμιν Λάσετ (Armin Laschet) έναντι του πολύ δημοφιλούς, ιδιαιτέρως στην βάση του κόμματος, πρωθυπουργού της Βαυαρίας, Μάρκους Ζέντερ (Markus Söder), σε συνδυασμό με την ανακοίνωση της νέας υποψηφίας των Πρασίνων, Ανναλένα Μπέρμποκ (Annalena Baerbock), οδήγησε το CDU στο να βρεθεί για ορισμένο διάστημα πίσω από τους Πράσινους στις δημοσκοπήσεις. Την ίδια στιγμή, το SPD παρακολουθούσε την μάχη για την πρωτιά από την τρίτη θέση, ενώ υπήρχε ακόμα και η συζήτηση για το κατά πόσο χρειάζεται να έχει όντως υποψήφιο καγκελάριο αφού δεν έμοιαζε να διαθέτει ελπίδες νίκης.
Η μεγάλη αλλαγή ξεκίνησε όμως, μετά τις φονικές πλημμύρες στα μέσα Ιουλίου που οδήγησαν σε μεγάλο αριθμό νεκρών και καταστροφές σε δυτικά κρατίδια της χώρας. Ο Λάσετ εμφανίστηκε σε βίντεο να γελάει με συνεργάτες του την ώρα που μιλούσε για την τραγωδία ο πρόεδρος της Γερμανίας. Οι γκάφες του δεν σταμάτησαν όμως εκεί.
Με αφορμή τις πλημμύρες δήλωσε σε συνέντευξη ότι δεν χρειάζεται να αλλάξουν οι κλιματικές πολιτικές της χώρας λόγω μόνο μίας ημέρας. Την ίδια στιγμή, ο Σολτς πορευόταν πολύ προσεκτικά, χτίζοντας το προφίλ του πραγματιστή που θα μπορούσε να μπει στα παπούτσια της Μέρκελ, την ώρα που ο αντιδημοφιλής «εκλεκτός» της έμοιαζε να μην διαθέτει ηγετικές ικανότητες. Χαρακτηριστική ήταν έτσι, η επιλογή του SPD να εστιάσει στην προσωπικότητα του Σολτς και να πορευτεί στην ουσία με το μήνυμα ότι εάν θες τον Σολτς καγκελάριο, ψήφισε SPD. Το σλόγκαν άλλωστε ήταν ότι «ο Σολτς τα καταφέρνει» (Scholz packt das an), ενώ σε μια ακόμα πιο ξεκάθαρη επιλογή, διαφημιστικό μήνυμα του SPD περιείχε φωτογραφία του Σολτς και το μήνυμα «Er kann Kanzlerin», που θα πει «Μπορεί να γίνει καγκελάριος», χρησιμοποιώντας όμως τον θηλυκό τύπο της λέξης και εννοώντας ότι μπορεί να είναι ο συνεχιστής της Μέρκελ. Έτσι ξεκίνησε από τα μέσα Αυγούστου και έπειτα μία ανοδική πορεία του SPD με αποκορύφωμα τις εμφανίσεις του Σολτς στα τρία ντιμπέιτ, όπου και ψηφίστηκε σε όλα ως ο νικητής, ενώ και στις δημοσκοπήσεις ερχόταν πρώτος στην ερώτηση ποιον θα ψηφίζατε για καγκελάριο ανάμεσα στους υποψηφίους των CDU, SPD και των Πρασίνων.
Φαίνεται έτσι ότι οι εκλογές αυτές περισσότερο από μία μάχη στο πεδίο των ιδεών ήταν μία μάχη υποψηφίων. Τόσο η Μπέρμποκ όσο και ο Λάσετ υπέπεσαν σε λάθη, ενώ το SPD και ο Σολτς εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο το μετριοπαθές και πραγματιστικό προφίλ και κατάφεραν έτσι να πείσουν, όπως φαίνεται, τους Γερμανούς ότι αυτός είναι η καλύτερη επιλογή για να αντικαταστήσει την Μέρκελ μετά από 16 χρόνια.
Ο Νικόλας Καρούτσος είναι απόφοιτος του τμήματος Πολιτικών Επιστημών του Freie Universität του Βερολίνου


Latest News

Εμπορικός πόλεμος των ΗΠΑ με την Κίνα: τώρα αρχίζουν τα δύσκολα για τον Τραμπ
Ο διαφαινόμενος εμπορικός πόλεμος των ΗΠΑ με την Κίνα είναι κάτι πέρα από την «τέχνη της συμφωνίας» (art of the deal) του Τραμπ

Το ψυχολογικό πρόβλημα
Γενικώς συμβαίνουν περίεργα πράγματα σε περιβάλλον αβεβαιότητας. Ολοι ζυγίζουν την κατάσταση και ψάχνουν τις επιπτώσεις των επιλογών τους

Ριψοκίνδυνο χρέος
Τέτοιου είδους προσπάθειες να «κλέψουμε» στον καπιταλισμό τις έχουμε επιχειρήσει πρώτα εδώ εμείς στην Ελλάδα

Adam Posen: Η Ρωσία είναι υποτελής στην Κίνα
Ο επικεφαλής του διεθνούς κύρους Ινστιτούτου Πήτερσον για τη Διεθνή Οικονομία, αναλύει γιατί η Ρωσία του Πούτιν, παρά τις αμερικανικές προσπάθειες, δεν πρόκειται ποτέ να εγκαταλείψει την Κίνα για την Αμερική.

Από τα τρολ των social media στις τριγωνικές συναλλαγές
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποθέτουν ότι πίσω από τα αμέτρητα συμβόλαια του ομίλου των κ.κ Βαρβιτσιώτη και Ολύμπιου κρύβονται άλλες σχέσεις, πιο σύνθετες και δηλωτικές πολιτικών και οικονομικών εξαρτήσεων

Αυξάνεται το κόστος των επιχειρήσεων
Οι λίγες μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις θα δοκιμαστούν, θα αναθεωρήσουν επιχειρηματικά σχέδια αλλά θα προσαρμοστούν και θα τα καταφέρουν

Αυτή η κυβέρνηση Μητσοτάκη με τις υποκλοπές και τα bots δολοφονίας δικαίωσε τον Όργουελ
Η περιφρόνηση για τους θεσμούς, η απόπειρα ελέγχου της σκέψης, όπως έλεγε ο Όργουελ, μέσω προπαγάνδας και bots, η ηθική εξόντωση αντιπάλων με δολοφονίες χαρακτήρα, δεν μπορούν να θεωρηθούν «φιλελεύθερη πολιτική» αλλά μέθη της εξουσίας

Το… θαύμα του πρόχειρου φαγητού
Στην πρόσφατη έκθεση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος για την ελληνική οικονομία, υπάρχει ειδική αναφορά στο πρόχειρο φαγητό

Όταν το Μαξίμου και οι φίλοι του συντηρούν μηχανισμούς τρολ και παραπληροφόρησης
Οι αποκαλύψεις για το πώς χρηματοδοτείται η διαβόητη -αναβαθμισμένη επί Μητσοτάκη- «Ομάδα Αλήθειας» από την εταιρεία Blue Skies των Βαρβιτσιώτη και Ολύμπιου της V+O, είναι διαφωτιστικές για το πώς στήνονται μηχανισμοί παραπληροφόρησης και προπαγάνδας που βάλλουν τελικά κατά της ίδιας της Δημοκρατίας

Είναι το «ελεύθερο εμπόριο» αυταξία;
Μπορούμε να θεωρήσουμε ότι πάντα και σε κάθε περίπτωση το «ελεύθερο εμπόριο» είναι προς το συμφέρον των κοινωνιών;