
Η πασαρέλα της ΔΕΘ ολοκληρώθηκε με ανάμεικτες επιδόσεις των διαγωνιζομένων και η πολιτική μπήκε για τα καλά στη νέα σεζόν.
Πώς; Οπως είχε ολοκληρώσει την προηγούμενη.
Το κατέγραψαν έξι διαφορετικές εταιρείες (GPO, Interview, Opinion Poll, Alco, MRB, Pulse) σε οκτώ διαφορετικές έρευνες το διάστημα από τις 30 Αυγούστου έως τις 22 Σεπτεμβρίου.
Ακόμη κι αν δεν το λένε όλες με τον ίδιο τρόπο, όλες καταγράφουν το ίδιο συμπέρασμα: τη διάψευση του θερινού αφηγήματος της αντιπολίτευσης.
Τι έλεγε αυτό; Οτι η χώρα καταστρέφεται, ότι η κοινωνία βράζει από οργή, ότι ο Μητσοτάκης υβρίζεται κι αποδοκιμάζεται σε κάθε του βήμα κι ότι η κυβέρνηση είναι σε αποδρομή επειδή καταρρέει.
Τι κατέγραψε μια ολόκληρη φουρνιά δημοσκοπήσεων; Οτι τίποτα από αυτά δεν ισχύει.
Ακόμη κι αν το καλοκαίρι ήταν δύσκολο, ακόμη κι αν υπήρξε έντονη κριτική για τις πυρκαγιές ή τον ανασχηματισμό, το πολιτικό κεφάλαιο του Πρωθυπουργού παραμένει ισχυρό, η σύγκριση με τον αρχηγό της αντιπολίτευσης συντριπτική και το εκλογικό προβάδισμα της ΝΔ πεντακάθαρο.
Κατά μέσο όρο πάνω από 11 μονάδες στην πρόθεση ψήφου και συνεπώς κάτι περισσότερο σε εκλογική προβολή.
Η γενική εικόνα είναι σίγουρα ασυνήθιστη κι ενδεχομένως πρωτοφανής για τα ελληνικά πράγματα. Το έχουμε ξαναπεί: σαν μια παγωμένη εικόνα κυριαρχίας της κυβέρνησης και του Πρωθυπουργού.
Η κυριαρχία αυτή έχει ερμηνευτεί με πολλούς τρόπους, ενδεχομένως να έχει και πολλές ερμηνείες. Το ουσιαστικό ερώτημα όμως είναι για ποιον λόγο αποδεικνύεται τόσο συχνά εκτός πραγματικότητας το αφήγημα της αντιπολίτευσης.
Νομίζω ότι πάσχει σε δύο επίπεδα.
Πρώτον, στο επίπεδο της ερμηνείας των γεγονότων. Κανένας λογικός άνθρωπος δεν περίμενε ότι μια ισχυρή πολιτική πλειοψηφία θα κλονιστεί από πυρκαγιές ή επειδή δεν υπουργοποιήθηκε ο ναύαρχος Αποστολάκης.
Και κανένας κανονικός συνάνθρωπός του δεν θα μετέφραζε τα υβρεολόγια πέντε-δέκα αληταράδων ως κοινωνική αποδοκιμασία του Πρωθυπουργού.
Δεύτερον, στο επίπεδο της ερμηνείας της κυβέρνησης. Είναι καταφανές ότι είκοσι επτά μήνες μετά τις εκλογές η αντιπολίτευση αδυνατεί ακόμη να ερμηνεύσει την κυριαρχία του Μητσοτάκη και κυρίως την αντοχή της.
Της είναι ενδεχομένως τόσο ξένος και τόσο απεχθής σαν πρότυπο που δεν μπορεί να καταλάβει πώς και γιατί η πλειονότητα τον αξιολογεί διαφορετικά.
Ετσι είτε έχει εφεύρει τον ανόητο μύθο των «εξαγορασμένων ΜΜΕ» που «τον προστατεύουν».
Είτε βυθίζεται σε έναν νοσηρό φανατισμό που δεν της επιτρέπει να κατανοήσει ψύχραιμα την πραγματικότητα.
Με άλλα λόγια, ακόμη κι αν η αντιπολίτευση παρεξήγησε τα πράγματα, εξήγηση δεν δόθηκε.
Αλλά αν δεν διαγνώσεις σωστά μια διαμορφωμένη κατάσταση (διαμορφωμένη μάλιστα εδώ και καιρό…) πολύ δύσκολα θα την αλλάξεις.
Τόσο τους κόβει, θα μου πείτε. Δεν είναι έτσι.
Διότι μπορεί η εύρυθμη λειτουργία της δημοκρατίας να εξαρτάται πρωτίστως από την εκάστοτε κυβέρνηση, αλλά και ο αντίλογος στην κυβέρνηση είναι συστατικό της ίδιας εύρυθμης λειτουργίας.
Διαφορετικά, η αδυναμία της αντιπολίτευσης καταντάει αδυναμία της δημοκρατίας.
Δεν είναι τυχαίο ότι εκείνο που έμεινε από τη ΔΕΘ είναι «το θεώρημα της γαλοπούλας» που διατύπωσε ο Μητσοτάκης.
Και το οποίο έρχεται λίγες μέρες αργότερα να επιβεβαιωθεί δημοσκοπικά: το 52,9% θεωρεί πως όποτε γίνουν εκλογές θα τις κερδίσει η ΝΔ και μόνο το 13,8% ότι θα τις κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ (MRB, 22/9).
Σαράντα μονάδες διαφορά!
Παραξενιές
Παράξενα πράγματα. Το ΚΙΝΑΛ ούτε απάντησε ούτε καν σχολίασε τη διαρκείας τρεισήμισι ωρών συνέντευξη του Αλ. Τσίπρα στη ΔΕΘ την περασμένη Κυριακή.
Την προηγουμένη μόνο έστειλε ένα tweet για να επισημάνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «κλέβει» συνθήματα του ΠαΣοΚ.
Αντιθέτως τη μεθεπομένη, ο εκπρόσωπος του ΚΙΝΑΛ απάντησε σε δηλώσεις του… Ανδρέα Λοβέρδου.
Εξ όσων γνωρίζουμε ο Τσίπρας δεν είναι ΚΙΝΑΛ αλλά ΣΥΡΙΖΑ. Σε αντίθεση με τον Λοβέρδο που δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ αλλά ΚΙΝΑΛ.
Τώρα για ποιον λόγο το ΚΙΝΑΛ αποφάσισε να απαντήσει στο ΚΙΝΑΛ και όχι στον ΣΥΡΙΖΑ παραμένει ανεξιχνίαστο.
Μπερδεύτηκαν ή προσπαθούν να μας μπερδέψουν;


Latest News

Ζώντας με 743 ευρώ το μήνα
Η κυβέρνηση πανηγυρίζει για την αύξηση του κατώτατου μισθού. Παραβλέποντας ότι αυτός αποτυπώνει ακόμη μια πολύ δύσκολη συνθήκη.

Βάζουν πλάτη οι επιχειρήσεις
Η αύξηση της τάξεως του 6% του κατώτατου μισθού, που ενέκρινε χθες το Υπουργικό Συμβούλιο, δεν είναι διόλου αμελητέα ως ποσοστό

Ο καθρέφτης του χρηματιστηρίου
Σημαντική αύξηση των συναλλαγών, επιχειρηματικές εξελίξεις, νέες συμφωνίες και μεγάλη κινητικότητα σε πολλούς κλάδους είναι ξεκάθαρο σημάδι μιας οικονομίας σε ανάπτυξη

Κλείνει υποθέσεις με το παρελθόν
Το επίσημο ελληνικό κράτος οφείλει να «ξεψαχνίσει» και να φέρει στα ταμεία και το παραμικρό από τα χρωστούμενα, πριν αποφασίσει να προχωρήσουμε ως χώρα

Από τα μπλοκάκια στις εταιρείες για να αποφύγουν την κλίμακα των μισθωτών
Η «μαύρη» εργασία σε μεγάλο βαθμό περιορίστηκε με τη χρήση της κάρτας εργασίας, αλλά και εξαιτίας της αυξημένης ζήτησης εργαζομένων στην περίοδο που διαδέχτηκε τα μνημόνια

Ανισότητες: Μύθοι και πραγματικότητες
Σε αντίθεση με τις λαϊκές πεποιθήσεις τα στατικά στοιχεία δείχνουν ότι η παγκόσμια ανισότητα φθίνει και βρίσκεται στο πιο χαμηλό επίπεδο των 220 τελευταίων ετών.

Επενδυτική τοξικότητα
Οι ευκαιρίες στην εποχή μας, που τα πάντα είναι ρευστά και απρόβλεπτα, είναι για αυτούς που διαθέτουν ισχυρά αντανακλαστικά και πολίτες ενημερωμένους

Μισθολογική στρέβλωση
Οι νέοι αυτοί μισθοί μαζί με όλες τις υποχρεώσεις που τους συνοδεύουν θα πρέπει να πληρωθούν από τις επιχειρήσεις

Ο Ερντογάν υπενθυμίζει ότι είναι κυρίαρχος
Ο Ερντογάν με τη σύλληψη Ιμάμογλου απλώς υπενθυμίζει το βάθος της κυριαρχίας του

Τα εξοπλιστικά επανεκκίνησαν
Τώρα υπάρχει η ευκαιρία να αναζωογονηθεί συνολικά ο κλάδος, με ευρωπαϊκούς και εθνικούς πόρους