
Η πασαρέλα της ΔΕΘ ολοκληρώθηκε με ανάμεικτες επιδόσεις των διαγωνιζομένων και η πολιτική μπήκε για τα καλά στη νέα σεζόν.
Πώς; Οπως είχε ολοκληρώσει την προηγούμενη.
Το κατέγραψαν έξι διαφορετικές εταιρείες (GPO, Interview, Opinion Poll, Alco, MRB, Pulse) σε οκτώ διαφορετικές έρευνες το διάστημα από τις 30 Αυγούστου έως τις 22 Σεπτεμβρίου.
Ακόμη κι αν δεν το λένε όλες με τον ίδιο τρόπο, όλες καταγράφουν το ίδιο συμπέρασμα: τη διάψευση του θερινού αφηγήματος της αντιπολίτευσης.
Τι έλεγε αυτό; Οτι η χώρα καταστρέφεται, ότι η κοινωνία βράζει από οργή, ότι ο Μητσοτάκης υβρίζεται κι αποδοκιμάζεται σε κάθε του βήμα κι ότι η κυβέρνηση είναι σε αποδρομή επειδή καταρρέει.
Τι κατέγραψε μια ολόκληρη φουρνιά δημοσκοπήσεων; Οτι τίποτα από αυτά δεν ισχύει.
Ακόμη κι αν το καλοκαίρι ήταν δύσκολο, ακόμη κι αν υπήρξε έντονη κριτική για τις πυρκαγιές ή τον ανασχηματισμό, το πολιτικό κεφάλαιο του Πρωθυπουργού παραμένει ισχυρό, η σύγκριση με τον αρχηγό της αντιπολίτευσης συντριπτική και το εκλογικό προβάδισμα της ΝΔ πεντακάθαρο.
Κατά μέσο όρο πάνω από 11 μονάδες στην πρόθεση ψήφου και συνεπώς κάτι περισσότερο σε εκλογική προβολή.
Η γενική εικόνα είναι σίγουρα ασυνήθιστη κι ενδεχομένως πρωτοφανής για τα ελληνικά πράγματα. Το έχουμε ξαναπεί: σαν μια παγωμένη εικόνα κυριαρχίας της κυβέρνησης και του Πρωθυπουργού.
Η κυριαρχία αυτή έχει ερμηνευτεί με πολλούς τρόπους, ενδεχομένως να έχει και πολλές ερμηνείες. Το ουσιαστικό ερώτημα όμως είναι για ποιον λόγο αποδεικνύεται τόσο συχνά εκτός πραγματικότητας το αφήγημα της αντιπολίτευσης.
Νομίζω ότι πάσχει σε δύο επίπεδα.
Πρώτον, στο επίπεδο της ερμηνείας των γεγονότων. Κανένας λογικός άνθρωπος δεν περίμενε ότι μια ισχυρή πολιτική πλειοψηφία θα κλονιστεί από πυρκαγιές ή επειδή δεν υπουργοποιήθηκε ο ναύαρχος Αποστολάκης.
Και κανένας κανονικός συνάνθρωπός του δεν θα μετέφραζε τα υβρεολόγια πέντε-δέκα αληταράδων ως κοινωνική αποδοκιμασία του Πρωθυπουργού.
Δεύτερον, στο επίπεδο της ερμηνείας της κυβέρνησης. Είναι καταφανές ότι είκοσι επτά μήνες μετά τις εκλογές η αντιπολίτευση αδυνατεί ακόμη να ερμηνεύσει την κυριαρχία του Μητσοτάκη και κυρίως την αντοχή της.
Της είναι ενδεχομένως τόσο ξένος και τόσο απεχθής σαν πρότυπο που δεν μπορεί να καταλάβει πώς και γιατί η πλειονότητα τον αξιολογεί διαφορετικά.
Ετσι είτε έχει εφεύρει τον ανόητο μύθο των «εξαγορασμένων ΜΜΕ» που «τον προστατεύουν».
Είτε βυθίζεται σε έναν νοσηρό φανατισμό που δεν της επιτρέπει να κατανοήσει ψύχραιμα την πραγματικότητα.
Με άλλα λόγια, ακόμη κι αν η αντιπολίτευση παρεξήγησε τα πράγματα, εξήγηση δεν δόθηκε.
Αλλά αν δεν διαγνώσεις σωστά μια διαμορφωμένη κατάσταση (διαμορφωμένη μάλιστα εδώ και καιρό…) πολύ δύσκολα θα την αλλάξεις.
Τόσο τους κόβει, θα μου πείτε. Δεν είναι έτσι.
Διότι μπορεί η εύρυθμη λειτουργία της δημοκρατίας να εξαρτάται πρωτίστως από την εκάστοτε κυβέρνηση, αλλά και ο αντίλογος στην κυβέρνηση είναι συστατικό της ίδιας εύρυθμης λειτουργίας.
Διαφορετικά, η αδυναμία της αντιπολίτευσης καταντάει αδυναμία της δημοκρατίας.
Δεν είναι τυχαίο ότι εκείνο που έμεινε από τη ΔΕΘ είναι «το θεώρημα της γαλοπούλας» που διατύπωσε ο Μητσοτάκης.
Και το οποίο έρχεται λίγες μέρες αργότερα να επιβεβαιωθεί δημοσκοπικά: το 52,9% θεωρεί πως όποτε γίνουν εκλογές θα τις κερδίσει η ΝΔ και μόνο το 13,8% ότι θα τις κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ (MRB, 22/9).
Σαράντα μονάδες διαφορά!
Παραξενιές
Παράξενα πράγματα. Το ΚΙΝΑΛ ούτε απάντησε ούτε καν σχολίασε τη διαρκείας τρεισήμισι ωρών συνέντευξη του Αλ. Τσίπρα στη ΔΕΘ την περασμένη Κυριακή.
Την προηγουμένη μόνο έστειλε ένα tweet για να επισημάνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «κλέβει» συνθήματα του ΠαΣοΚ.
Αντιθέτως τη μεθεπομένη, ο εκπρόσωπος του ΚΙΝΑΛ απάντησε σε δηλώσεις του… Ανδρέα Λοβέρδου.
Εξ όσων γνωρίζουμε ο Τσίπρας δεν είναι ΚΙΝΑΛ αλλά ΣΥΡΙΖΑ. Σε αντίθεση με τον Λοβέρδο που δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ αλλά ΚΙΝΑΛ.
Τώρα για ποιον λόγο το ΚΙΝΑΛ αποφάσισε να απαντήσει στο ΚΙΝΑΛ και όχι στον ΣΥΡΙΖΑ παραμένει ανεξιχνίαστο.
Μπερδεύτηκαν ή προσπαθούν να μας μπερδέψουν;


Latest News

Όταν η Blue Skies αποδεικνύεται ότι ήταν ένα κομματικό «μαύρο ταμείο» της Νέας Δημοκρατίας
Το γεγονός ότι τόσα στελέχη της ΝΔ μισθοδοτούνταν από την Blue Skies των Θωμά Βαρβιτσιώτη και Γιάννη Ολύμπιου, χωρίς να το λένε δημοσίως, εγείρει πολύ σοβαρά ζητήματα ηθικής τάξης, ανεξαρτήτως τυπικής νομιμότητας

Το μίσος για τα Πανεπιστήμια
Γιατί η ακροδεξιά – σε όλες τις παραλλαγές της… – μισεί τα πανεπιστήμια όταν κάνουν τη δουλειά τους

Αναζητείται θετική έκπληξη
Ένα υπερατλαντικό ταξίδι για διακοπές στην Ελλάδα ενός Αμερικανού, που έκλεισε το πακέτο των διακοπών του τον χειμώνα, έχει ακριβύνει κατά 10% μόνο από την ισοτιμία

Εμπορικός πόλεμος των ΗΠΑ με την Κίνα: τώρα αρχίζουν τα δύσκολα για τον Τραμπ
Ο διαφαινόμενος εμπορικός πόλεμος των ΗΠΑ με την Κίνα είναι κάτι πέρα από την «τέχνη της συμφωνίας» (art of the deal) του Τραμπ

Το ψυχολογικό πρόβλημα
Γενικώς συμβαίνουν περίεργα πράγματα σε περιβάλλον αβεβαιότητας. Ολοι ζυγίζουν την κατάσταση και ψάχνουν τις επιπτώσεις των επιλογών τους

Ριψοκίνδυνο χρέος
Τέτοιου είδους προσπάθειες να «κλέψουμε» στον καπιταλισμό τις έχουμε επιχειρήσει πρώτα εδώ εμείς στην Ελλάδα

Adam Posen: Η Ρωσία είναι υποτελής στην Κίνα
Ο επικεφαλής του διεθνούς κύρους Ινστιτούτου Πήτερσον για τη Διεθνή Οικονομία, αναλύει γιατί η Ρωσία του Πούτιν, παρά τις αμερικανικές προσπάθειες, δεν πρόκειται ποτέ να εγκαταλείψει την Κίνα για την Αμερική.

Από τα τρολ των social media στις τριγωνικές συναλλαγές
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποθέτουν ότι πίσω από τα αμέτρητα συμβόλαια του ομίλου των κ.κ Βαρβιτσιώτη και Ολύμπιου κρύβονται άλλες σχέσεις, πιο σύνθετες και δηλωτικές πολιτικών και οικονομικών εξαρτήσεων

Αυξάνεται το κόστος των επιχειρήσεων
Οι λίγες μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις θα δοκιμαστούν, θα αναθεωρήσουν επιχειρηματικά σχέδια αλλά θα προσαρμοστούν και θα τα καταφέρουν

Αυτή η κυβέρνηση Μητσοτάκη με τις υποκλοπές και τα bots δολοφονίας δικαίωσε τον Όργουελ
Η περιφρόνηση για τους θεσμούς, η απόπειρα ελέγχου της σκέψης, όπως έλεγε ο Όργουελ, μέσω προπαγάνδας και bots, η ηθική εξόντωση αντιπάλων με δολοφονίες χαρακτήρα, δεν μπορούν να θεωρηθούν «φιλελεύθερη πολιτική» αλλά μέθη της εξουσίας