Τις ικανότητες που απαιτείται να οικοδομήσουν τα υψηλόβαθμα στελέχη των εταιρειών για τη δημιουργία βιώσιμων οργανισμών που παράγουν μακροχρόνια αξία και προκαλούν ισότιμο αντίκτυπο στους ανθρώπους, τους πελάτες και την κοινωνία, αποκαλύπτει νέα μελέτη από την Accenture και το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF).
Η μελέτη «Shaping the Sustainable Organization» καταδεικνύει ότι οι ESG προθέσεις και στόχοι των επιχειρήσεων ξεπερνούν την ικανότητά τους να τους επιτύχουν.
Στην κατεύθυνση αυτή, αποκωδικοποίησαν το «DNA Βιωσιμότητας» – ένα σύνολο 21 πρακτικών διοίκησης, συστημάτων και διαδικασιών που αποτελεί το θεμέλιο λίθο μιας στρατηγικής που επικεντρώνεται στα ενδιαφερόμενη μέρη, επιτρέποντας στους οργανισμούς να υλοποιήσουν τους στόχους βιωσιμότητας.
Δείκτης βιώσιμου Οργανισμού
Για την αξιολόγηση της δύναμης του DNA Βιωσιμότητας σε εταιρείες παγκοσμίως, η Accenture και το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ δημιούργησαν τον Δείκτη Βιώσιμου Οργανισμού (Sustainable Organization Index – SOI), ο οποίος βαθμολογεί σχεδόν 4.000 εταιρείες με βάση τα απτά αποτελέσματα των ESG πρακτικών σε 146 τομείς.
Οι οργανισμοί στο πρώτο τεταρτημόριο του SOI εμφανίζουν σημαντικά ισχυρότερη απόδοση σε σύγκριση με αυτούς με χαμηλότερες ή λιγότερο συνεπείς βαθμολογίες. Συγκεκριμένα, οι εταιρείες με ισχυρό DNA Βιωσιμότητας επιτυγχάνουν κατά μέσο όρο αύξηση 21% τόσο στη λειτουργική τους κερδοφορία (EBITDA) όσο και στο περιβαλλοντικό και κοινωνικό αντίκτυπό τους.
Σύμφωνα με τη μελέτη, η ενσωμάτωση του DNA Βιωσιμότητας οδηγεί σε αλλαγές συμπεριφοράς σε όλο το εύρος των οργανισμών με τρεις τρόπους -ενθαρρύνοντας τις ανθρώπινες σχέσεις και συνδέσεις, ενισχύοντας τη συλλογική ευφυΐα και προωθώντας την υπευθυνότητα και τη λογοδοσία σε όλα τα επίπεδα.
Συνολικά, οι εταιρείες τείνουν να βαθμολογούνται υψηλότερα σε παράγοντες που σχετίζονται με τις «ανθρώπινες σχέσεις και συνδέσεις» (μέσος όρος SOI=57), αντανακλώντας την ικανότητά τους να εμπλέκουν τα ενδιαφερόμενα μέρη, αλλά είναι πιο αδύναμοι σε παράγοντες που σχετίζονται με τη «συλλογική ευφυΐα» (47), το οποίο υποδηλώνει τη δυσκολία των ηγετικών ομάδων να εστιάσουν στα ενδιαφερόμενα μέρη.
Τα βήματα προς την ολιστική αξία
Συνολικά, η μέση βαθμολογία σε όλες τις εταιρείες στο SOI ήταν μόλις 52/100, γεγονός που δείχνει ότι οι περισσότερες εταιρείες έχουν σημαντικά περιθώρια να ενισχύσουν περαιτέρω το DNA Βιωσιμότητάς τους. Η μελέτη προτείνει τρία βήματα που πρέπει να κάνουν οι εταιρείες για να δημιουργήσουν ολιστική αξία:
• Διάγνωση: Αξιολόγηση σε υψηλό επίπεδο με χρήση διαγνωστικών εργαλείων που αποκαλύπτουν τομείς της επιχείρησης όπου το DNA Βιωσιμότητας είναι ισχυρότερο και τομείς όπου απαιτείται ενίσχυση.
• Καθορισμός: Προσδιορισμός βασικών παρεμβάσεων που είναι απαραίτητοι για την επίτευξη των στόχων βιωσιμότητας της εταιρείας.
• Ανάπτυξη: Δημιουργία οδικού χάρτη -βασισμένου στο όραμα της εταιρείας για αλλαγή- με ένα σαφές σύνολο δεικτών (KPIs) για τη μέτρηση της προόδου σχετικά με την ενίσχυση του DNA Βιωσιμότητας σε διαρκή βάση.
«Οι παγκόσμιες περιβαλλοντικές και κοινωνικές προκλήσεις ανατρέπουν τα δεδομένα στο χώρο των επιχειρήσεων», δήλωσε ο Πίτερ Λέισι, Chief Responsibility Officer και Global Sustainability Services Lead της Accenture. «Αλλά η μελέτη μας με το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ διαπίστωσε ότι οι οργανισμοί που εδράζουν την παραγωγή αξίας για όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη στον πυρήνα της οργάνωσης και της ηγεσίας τους απολαμβάνουν σημαντικά καλύτερες επιδόσεις βιωσιμότητας. Αυτοί οι πρωτοπόροι χρησιμοποιούν νέες τεχνολογίες και σύνολα δεδομένων ESG για να δημιουργήσουν πιο βιώσιμες και ανθεκτικές αλυσίδες εφοδιασμού, αξιοποιούν συστηματικά την καινοτόμο δύναμη της διαφορετικότητας και αναπτύσσονται θέτοντας τις ανάγκες των ενδιαφερομένων μερών στο επίκεντρο των προϊόντων, των υπηρεσιών και των νέων αγορών. Όσοι οργανισμοί καθυστερήσουν ή αγνοήσουν την παρούσα συγκυρία για να προετοιμαστούν για μελλοντικούς κινδύνους, κινδυνεύουν να μείνουν πίσω».
Από την πλευρά του ο καθηγητής Σβάμπ, ιδρυτής και εκτελεστικός πρόεδρος του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, σημείωσε ότι «ο συνολικός αντίκτυπος του COVID-19 μας έκανε να συνειδητοποιήσουμε ότι οι επιχειρήσεις οφείλουν να καλύψουν τις ανάγκες όλων των ενδιαφερομένων μερών», «Επενδύοντας σε οργανωτικές πρακτικές, οι επιχειρήσεις θα είναι καλύτερα τοποθετημένες για να επιτύχουν τους οικονομικούς τους στόχους, συμβάλλοντας παράλληλα στην κοινωνική ευημερία και το κοινό καλό».
