Πώς ο Όλαφ Σολτς «έφαγε» τον Γενς Βάιντμαν

Ήταν όντως οι «προσωπικοί και οικογενειακοί λόγοι» η αιτία της παραίτησης του Γενς Βάιντμαν από την προεδρία της Bundsbank, όπως τους επικαλέστηκε ο ίδιος; Μήπως, αντιθέτως, ο Γερμανός κεντρικός τραπεζίτης ξέρει ή υποψιάζεται κάτι που τον ανάγκασε να… μαζέψει τα μπογαλάκια του και να αποχωρήσει;

Επισήμως, όπως είναι φυσικό, ουδείς θα υποστηρίξει την δεύτερη εκδοχή, καθώς κάτι τέτοιο θα προκαλούσε ισχυρές αναταράξεις και σοβαρά ερωτήματα, τόσο στο Βερολίνο όσο και στη Φρανκφούρτη. Ανεπισήμως, ωστόσο, οι περισσότεροι μάλλον είναι βέβαιοι ότι ο ισχυρότερος τραπεζίτης της Ευρώπης μετά την Κριστίν Λαγκάρντ είχε βαθύτερους λόγους για να αποχωρήσει.

Ειλημμένη απόφαση

Οι γνωρίζοντες ισχυρίζονται, μάλιστα, πως η απόφασή του ήταν ειλημμένη εδώ και αρκετό καιρό και απλώς περίμενε την κατάλληλη στιγμή για να κάνει την κίνησή του. Και την επέλεξε όταν τα τρία κόμματα που συζητούν για τη συγκρότηση του νέου κυβερνητικού συνασπισμού του «φωτεινού σηματοδότη» κατέληξαν στο προσχέδιο του προγράμματός τους και αποφάσισαν να επιταχύνουν τις διαπραγματεύσεις τους.

Με τον τρόπο αυτό δε, έστειλε τόσο στις ηγεσίες τους – και κυρίως στον προαλειφόμενο για καγκελάριο, Όλαφ Σολτς – όσο και στο σύνολο του πολιτικού και επιχειρηματικού κόσμου της Γερμανίας το μήνυμά του: Ότι η συνέχιση και, πολύ περισσότερο, η περαιτέρω χαλάρωση της νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής θα αποδειχθεί επιζήμια και ο ίδιος δεν επιθυμεί να έχει καμία σχέση με αυτή.

Θα μπορούσε, βεβαίως, κανείς να ισχυριστεί πως συνέβη κάτι αρκετά διαφορετικό. Ότι, με άλλα λόγια, ήταν ο ηγέτης των Σοσιαλδημοκρατών αυτός ο οποίος ουσιαστικά «έδωσε τα παπούτσια στο χέρι» του Βάιντμαν, διαμηνύοντάς του ότι η παρουσία του στο τιμόνι της Bundesbank και οι θέσεις του είναι ασύμβατες με την πολιτική την οποία προτίθεται να ακολουθήσει.

«Η κυβερνητική αλλαγή ενδέχεται να οδηγήσει σε πιο χαλαρή πολιτική τα επόμενα χρόνια, κάτι που σημαίνει ότι ο συντηρητικός σε αυτό το ζήτημα Βάιντμαν θα βρισκόταν πιο συχνά σε αντιπαράθεση με την κυβέρνηση της δικής του χώρας», όπως σημειώνει χαρακτηριστικά το Reuters στο ρεπορτάζ του.

Μειοψηφία την ΕΚΤ

Είναι γνωστό, εξάλλου, ότι εδώ και μήνες μειοψηφούσε στις συνεδριάσεις της ΕΚΤ για τα επιτόκια και το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, υποστηρίζοντας σθεναρά ότι έχει υπάρξει μεγάλη και αδικαιολόγητη καθυστέρηση και πρέπει να σφίξουν τα λουριά. Ειδάλλως, όπως έγραψε καθαρά και στην επιστολή προς τους υπαλλήλους της Buba με την οποία τους ανακοίνωνε την παραίτησή του, ο υψηλός πληθωρισμός θα πάψει να είναι φάντασμα και θα γίνει ένα… τέρας πάνω από τη Γερμανία και την Ευρώπη.

Η ασυμφωνία χαρακτήρων και θέσεων είναι κάτι που, εμμέσως πλην σαφώς, παραδέχθηκε στη δήλωσή της και η ίδια η Κριστίν Λαγκάρντ – τη θέση της οποίας διεκδίκησε χωρίς επιτυχία ο Βάιντμαν στην κούρσα διαδοχής του Μάριο Ντράγκι, το 2019. «Με τον Βάιντμας, η ΕΚΤ χάνει τον τελευταίο της διορθωτή», όπως γράφει η γερμανική εφημερίδα Die Welt, χωρίς να κρύβει την ανησυχία της.

Οι «σκληροί» αποδυναμώνονται, αλλά…

Σε κάθε περίπτωση, με τη νέα κυβέρνηση να έχει διαφορετική σύνθεση και το SPD στο τιμόνι, με τον Βάιντμαν να είναι παρελθόν από την προεδρία της Bundesbank και τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να μετατρέπεται σε απλό βουλευτή, ευρισκόμενος ούτως ή άλλως στη δύση του πολιτικού του βίου, το στρατόπεδο των «σκληρών» μοιάζει να αποδυναμώνεται – στη Γερμανία και την ευρωζώνη.

Όσοι ελπίζουν, ωστόσο, ότι το πρόσωπο που θα διαδεχθεί τον Βάιντμαν θα ανοίξει τα ταμεία και τις στρόφιγγες του χρήματος, πλανάται πλάνην οικτράν. Το Βερολίνο θα αναπροσαρμόσει τις πολιτικές του προτεραιότητες με βάση τη συγκυρία και τις ισορροπίες, ποτέ όμως δεν θα συνθηκολογήσει απέναντι στα αιτήματα των εταίρων και ανταγωνιστών του στην Ευρώπη.

Σύντομα, θα το διαπιστώσουν όλοι – ενώ δεν αποκλείεται, όπως αναφέρουν κάποιες πληροφορίες, «το πρόσωπο του νέου κεντρικού τραπεζίτη δεν αποκλείεται να αποτελέσει σημείο τριβής στις διαπραγματεύσεις» των τριών υποψήφιων κυβερνητικών εταίρων.