Οι «ναυπηγοί» από την Τεργέστη

Σήμερα, το 71.32% της εισηγμένης στο Χρηματιστήριο του Μιλάνο εταιρείας Fincantieri (με πάνω από 2 αιώνες ιστορία και με καταγωγή από την ιστορική Τεργέστη) ελέγχεται από την CDP Industria, το 100% της οποίας ανήκει και βρίσκεται στο χαρτοφυλάκιο της Cassa Depositi ePrestiti S.p.A., το 82.77% των μετοχών της οποίας ελέγχεται το υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών της Ιταλίας. Ολίγον λαβύρινθος αλλά βγαίνει νόημα – και το νόημα δεν είναι άλλο από το γεγονός ότι ο εν δυνάμει συνεταίρος της ONEX (συμφερόντων Πάνου Ξενοκώστα) στο project των Ναυπηγείων Ελευσίνας είναι ένα μεγαθήριο της ευρωπαϊκής και παγκόσμιας ναυπηγικής βιομηχανίας που ελέγχεται σταθερά από το Ιταλικό κράτος. Και βεβαίως σε καμία περίπτωση  ο μεγαλύτερος «ναυπηγός» της Ευρώπης (που μετά την εξαγορά της Vard το 2013 διπλασίασε τα μεγέθη του) και ο 4^ος σε όλο τον κόσμο δεν λειτουργεί ως ΔΕΚΟ  (Θεός φυλάξοι) αλλά ως ένας ηγέτης της αγοράς. Άλλωστε, οι Ιταλοί με τα 18 ναυπηγεία σε 4 ηπείρους είναι ένας πρωτοπόρος στο τομέα της καινοτομίας  αλλά και των τεχνολογικών λύσεων που οδηγούν στο μετασχηματισμό της ναυτιλίας και των πλοίων (είτε πρόκειται για εμπορικά, είτε για πολεμικά πλοία).

Η Εξίσωση της Ελευσίνας: Σε κάθε περίπτωση, στην εξίσωση για το project των Ναυπηγείων Ελευσίνας χρειάζεται να μπει και ο επενδυτικός- χρηματοδοτικός βραχίονας της αμερικανικής διπλωματίας DFC.

Τι σημαίνει αυτό; Μια απάντηση στα γρήγορα θα έλεγε ότι το τριμερές σχήμα είναι διακρατικών αλλά και συνδεδεμένων μεταξύ τους συμφερόντων.  Μια θυγατρική της Fincantieri είναι ήδη εγκατεστημένη στις ΗΠΑ και «χτίζει» πλοία για λογαριασμό του Αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού, κάτι που μπορεί να επαναλάβει με πολύ άνεση στην Ελευσίνα για το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό.

Το σίγουρο είναι ένα: Το σχέδιο της αναγέννησης των Ναυπηγείων της Ελευσίνας έχει την έγκριση της ελληνικής κυβέρνησης και στηρίζεται σε πραγματικούς επενδυτές που γνωρίζουν τη δουλειά και αναμετρώνται με το ρίσκο.

Πάντως, ενδιαφέρον έχει και η μελλοντική εικόνα για την ναυπηγική βιομηχανία της χώρας όπου το Ναυπηγείο της Σύρου (συμφερόντων της ONEX) πάει σφαίρα χάρη στις ιδιωτικές δουλειές, το Ναυπηγείο του Σκαραμαγκά όταν επανέλθει στο προσκήνιο θα έχει ένα αξιοσημείωτο συμπληρωματικό ρόλο σε μια μεγαλύτερη πίτα και το Ναυπηγείο της Ελευσίνας πέραν όλων των άλλων θα είναι και ένα hub για την πράσινη μετάβαση της ποντοπόρου ναυτιλίας.

Η Ανάρτηση: Ο υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων Άδωνις Γεωργιάδης με ανάρτηση του στο facebook είχε σπεύσει από νωρίς (21 Οκτωβρίου, 7: 38 μ.μ) ως καλός ρεπόρτερ να καλύψει τις εξελίξεις.

Η ανάρτηση του υπουργού: «Σήμερα είναι μία ιστορική για την Ελληνική Ναυπηγική Βιομηχανία μέρα. Μία προσπάθεια δύο ετών ευοδώθηκε με την είσοδο στο Ναυπηγείο Ελευσίνος του Ιταλικού Κολοσσού Fincantieri μαζί με την Onex. Οι εργαζόμενοι ήρθαν και ενημερώθηκαν για την αρχική αυτή συμφωνία. Τα δεδουλευμένα τους εξασφαλίζονται και επίσης οι θέσεις εργασίας τους. Ένα σπουδαίο Ναυπηγείο φτιάχνεται εκεί. Στην συνάντηση μας συμμετείχαν ο Nikos I. Panagiotopoulos o Νίκος Παπαθανάσης – Nikos Papathanasis o Πάνος Ξενοκώστας, ο Αντιπρόεδρος και Γενικός Διευθυντής της Fincantieri GiuseppeGiorda και η ομάδα του και το Σωματείο των Εργαζομένων της Ελευσίνος».

Εχει ξεχωριστό ενδιαφέρον μια δήλωση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη συνάντηση που είχε με τη Διοικητική Επιτροπή του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών. Ο πρωθυπουργός αναφερόμενος σε «σχήματα με τα οποία μπορούμε να κινητοποιήσουμε κεφάλαια για χρηματοδότηση μικρομεσαίων επιχειρήσεων» προχώρησε γρήγορα σε μια επισήμανση για το ρόλο και τη θέση των τραπεζών που δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη καθώς ανοίγει μια προοπτική επανεξέτασης πολλών πραγμάτων στην αγορά.

Από ένα ενημερωτικό σημείωμα που φιλοξενείται στο primeminister.gr για τη συνάντηση διαβάζω: «Και βέβαια, ναι, και οι τράπεζες οι ίδιες, καθώς μειώνουν πια το απόθεμα των μη εξυπηρετούμενων δανείων και επιστρέφουν σε μια τραπεζική κανονικότητα θα πρέπει να μπορούν να χρηματοδοτήσουν την ανάπτυξη της πραγματικής οικονομίας χωρίς κατ’ ανάγκη να είναι τόσο τυπικά προσηλωμένες, ενδεχομένως, στο παρελθόν των επιχειρήσεων καθώς, σήμερα, πιστεύω ότι ανοίγεται, πια, ένας καινούργιος κύκλος για την οικονομία».

Ο ίδιος ο πρωθυπουργός ξεκαθάρισε το πώς βλέπει το όλο ζήτημα: «Επειδή έχει υπάρξει μια μικρή παρεξήγηση στον δημόσιο λόγο -όχι με δική μας υπαιτιότητα- για το ζήτημα του πώς εμείς αντιλαμβανόμαστε τη σημασία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Εμείς στηρίζουμε όλες τις επιχειρήσεις και όλες οι επιχειρήσεις έχουν τη θέση τους σε μια δυναμική οικονομία. Ταυτόχρονα, όμως, θέλουμε να δώσουμε κίνητρα για τις επιχειρήσεις οι οποίες το επιθυμούν να συγχωνευθούν, να συνενώσουν δυνάμεις έτσι ώστε να γίνουν μεγαλύτερες, να έχουν οικονομίες κλίμακος και να έχουν και οικονομικά οφέλη τα οποία απορρέουν από αυτή την επιλογή. Δεν θέλουμε να είναι ένα λογιστικό τερτίπι. Θέλουμε να είναι πραγματικές συγχωνεύσεις που θα δημιουργήσουν πιο μεγάλες, πιο ισχυρές επιχειρήσεις. Και είναι και αυτή μια πολιτική την οποία εξήγγειλα στη Θεσσαλονίκη, η οποία, νομίζω, ότι θα βρει ανταπόκριση στην επιχειρηματική κοινότητα και είναι σημαντικό και οι ίδιοι επιχειρηματίες να αναγνωρίσουν ότι μερικές φορές το να έχουν ένα μικρότερο ποσοστό μιας μεγαλύτερης επιχείρησης μπορεί να έχει μεγαλύτερη αξία από το να έχουν ένα μεγαλύτερο ποσοστό μιας μικρότερης επιχείρησης. Όλο το ζήτημα είναι η ανάπτυξη και ποιές είναι οι δυνατότητες που έχει ο επιχειρηματίας να μεγαλώσει τη δραστηριότητα της εταιρείας του».