Τρέχει να προλάβει η Μέρκελ – Αίτηση αδειοδότησης του Nord Stream 2

Με την παρθενική συνεδρίαση της γερμανικής βουλής με τη νέα της σύνθεση και την ορκωμοσία της διαδόχου του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στην προεδρεία της, ο ρόλος της Ανγκελα Μέρκελ είναι τυπικά υπηρεσιακός. Αυτό τουλάχιστον προβλέπει το σύνταγμα και το διάταγμα που υπέγραψε ο πρόεδρος της δημοκρατίας, Φρανκ-Βάλτερ Στάινμαγερ. Μόνο που στην πραγματικότητα, τα πράγματα αποδεικνύονται κάπως διαφορετικά.

Η σπουδή της απερχόμενης κυβέρνησης και του υπουργείου Οικονομίας να καταθέσει αίτηση αδειοδότησης για τον ρωσικών συμφερόντων αγωγό Nord Stream 2 αποδεικνύει του λόγου το αληθές. «Στην ανάλυσή του, το υπουργείο συμπεραίνει ότι η χορήγηση άδειας λειτουργίας δεν συνιστά απειλή για την τροφοδοσία φυσικού αερίου ούτε της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας ούτε της Ευρωπαϊκής Ένωσης», σημειώνεται στη σχετική ανακοίνωση.

Εύλογα, βεβαίως, θα ρωτήσει κανείς: Η τελική απόφαση για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα, το οποίο έχει προκαλέσει εντονότατες αντιπαραθέσεις και τριβές τόσο στο Βερολίνο και τις Βρυξέλλες όσο και ανάμεσα στην ΕΕ και τις Ηνωμένες Πολιτείες, δε θα έπρεπε να ληφθεί από τη νέα κυβέρνηση της Γερμανίας, η οποία θα διαθέτει και νωπή λαϊκή εντολή;

Η άρνηση της Μπέρμποκ

Η προφανής απάντηση είναι ναι – ακριβώς αυτή την απάντηση φοβάται, όμως, η Μέρκελ και τα στελέχη του απερχόμενου συνασπισμού, μαζί και ο μελλοντικός καγκελάριος Όλαφ Σολτς. Και για τον λόγο αυτό, βιάζονται να ξεμπερδεύουν με το συγκεκριμένο ζήτημα και να φέρουν τους επόμενους προ τετελεσμένων γεγονότων.

Το γιατί είναι περίπου προφανές: Η συμμετοχή των Πρασίνων στο νέο κυβερνητικό σχήμα και μάλιστα με αναβαθμισμένο ρόλο, όπως επιβάλουν οι νέοι πολιτικοί συσχετισμοί, ενδέχεται να αποδειχθεί… μοιραία για τον αγωγό – ή, έστω, να φέρει νέες μεγάλες καθυστερήσεις.

Μόλις την προηγούμενη εβδομάδα, εξάλλου, η Αναλένα Μπέρμποκ είχε επαναλάβει την αντίθεσή της στη λειτουργία του Nord Stream 2, επαναλαμβάνοντας πως θεωρεί «λάθος την αύξηση της εξάρτησης» από τη Μόσχα. Την ίδια στιγμή, άλλα κορυφαία στελέχη του κόμματος επιμένουν ότι το Κρεμλίνο πιέζει τη Γερμανία και την ΕΕ μην αυξάνοντας τις ποσότητες του αερίου που παραδίδει στην Ευρώπη, αν και έχει τη δυνατότητα, προκειμένου να επιτύχει τη λειτουργία του συγκεκριμένου αγωγού – κάτι που σημαίνει ότι η έγκρισή του θα ισοδυναμεί με συνθηκολόγηση σε ένα ωμό εκβιασμό.

Άλλο δημοκρατία και άλλο συμφέροντα

Για όλους αυτούς τους λόγους, λοιπόν, οι απερχόμενοι σκέφτηκαν και βρήκαν πως η καλύτερη λύση – αν και όχι η πιο δημοκρατική – είναι να μην τους δοθεί αυτή η δυνατότητα και το ζήτημα να λυθεί το συντομότερο δυνατό και, εάν γίνεται, εδώ και τώρα. Εκμεταλλευόμενοι, φυσικά, την ενεργειακή κρίση που είναι σε εξέλιξη, την ακρίβεια και τις ελλείψεις στην αγορά.

Σημειώνεται ότι μετά την υποβολή του επίσημου αιτήματος από την κυβέρνηση, η αρμόδια ρυθμιστική αρχή έχει περιθώριο να εκδώσει την απόφασή της ως τον Ιανουάριο, όμως μπορεί να το πράξει και νωρίτερα. Στη συνέχεια, η εισήγηση μεταφέρεται στην Κομισιόν, που έχει άλλους δύο μήνες για τη δική της ετυμηγορία – μόνο που τότε το παιχνίδι θα έχει ξεφύγει ήδη από τα χέρια της νέας κυβέρνησης…