Η καθαρή ενέργεια έχει κερδίσει την οικονομική κούρσα

Project Syndicate

Δεκαετίες τώρα, εμείς στο Rocky Mountain Institute (νυν RMI) υποστηρίζαμε πως η μετάβαση στην καθαρή ενέργεια θα κοστίσει λιγότερο και θα προχωρήσει ταχύτερα από ό,τι περιμένουν οι κυβερνήσεις, οι επιχειρήσεις και πολλοί αναλυτές. Τα τελευταία χρόνια η θέση αυτή έχει δικαιωθεί πλήρως: το κόστος των ανανεώσιμων μορφών ενέργειας έχει μειωθεί ταχύτερα από ό,τι αναμενόταν, ενώ η ανάπτυξή τους έχει προχωρήσει ταχύτερα από ό,τι είχε προβλεφθεί, μειώνοντας ως εκ τούτου ακόμη περισσότερο το κόστος.

Επί δεκαετίες, θεαματικά ανακριβείς προβλέψεις υποτιμούσαν το δυναμικό της καθαρής ενέργειας, κερδίζοντας χρόνο για τη βιομηχανία των ορυκτών καυσίμων. Οπως όμως δείχνουν δύο νέες αναλύσεις καταξιωμένων ιδρυμάτων, οι ανανεώσιμες μορφές ενέργειας έχουν ήδη πείσει την αγορά και είναι πλέον έτοιμες για μια εκθετική ανάπτυξη. Αντιμετωπίζουμε σήμερα ίσως την τελευταία μας ευκαιρία να διορθώσουμε δεκαετίες χαμένων ευκαιριών. Είτε θα συνεχίσουμε να δαπανούμε τρισεκατομμύρια σε ένα σύστημα που μας σκοτώνει, είτε θα κινηθούμε γρήγορα προς τις φτηνότερες, καθαρότερες, περισσότερο προηγμένες ενεργειακές λύσεις του μέλλοντος.

Στην έκθεση «Η Ανανεώσιμη Ανοιξη» της Διεθνούς Υπηρεσίας Ανανεώσιμης Ενέργειας (IRENA), ο επικεφαλής συντάκτης Κίνγκσμιλ Μποντ δείχνει πως οι ανανεώσιμες μορφές ενέργειας ακολουθούν την ίδια καμπύλη εκθετικής ανάπτυξης με προηγούμενες τεχνολογικές επαναστάσεις, με βάση προβλέψιμα και καλά κατανοητά μοτίβα.

Η μελέτη παλαιότερων ενεργειακών επαναστάσεων αποκαλύπτει πολλές σημαντικές πληροφορίες. Καταρχήν, το κεφάλαιο ελκύεται από τεχνολογικές αναστατώσεις και τείνει να ρέει προς τους τομείς της ανάπτυξης και των ευκαιριών που σχετίζονται με την έναρξη των επαναστάσεων αυτών. Ως εκ τούτου, άπαξ και μια νέα σειρά τεχνολογιών περάσει την περίοδο της επώασής της, το κεφάλαιο καθίσταται ευρέως διαθέσιμο. Κατά δεύτερον, οι χρηματοπιστωτικές αγορές προσελκύονται από την αλλαγή. Καθώς κινείται, το κεφάλαιο επιταχύνει τη διαδικασία της αλλαγής διοχετεύοντας νέο χρήμα στις βιομηχανίες που αναπτύσσονται και αποσύροντάς το από εκείνες που παρακμάζουν.

Τα σημερινά σημάδια από τις χρηματοπιστωτικές αγορές δείχνουν πως είμαστε στο πρώτο στάδιο μιας προβλέψιμης ενεργειακής μετάβασης, με μια θεαματική αύξηση της αποδοτικότητας στους νέους ενεργειακούς τομείς και την υποβάθμιση του τομέα των ορυκτών καυσίμων. Αυτό είναι το σημείο όπου οι σοφοί σχεδιαστές πολιτικής μπορούν να παρέμβουν ώστε να θεσπίσουν το απαραίτητο θεσμικό πλαίσιο για την επιτάχυνση της ενεργειακής μετάβασης.

Ενισχύοντας τα πορίσματα της έκθεσης της IRENA, μια πρόσφατη ανάλυση από το Ινστιτούτο Νέας Οικονομικής Σκέψης του Oxford Martin School δείχνει πως μια ταχεία μετάβαση σε καθαρές ενεργειακές λύσεις δεν θα κρατήσει απλώς τον κόσμο ευθυγραμμισμένο με τον στόχο της Συμφωνίας του Παρισιού για συγκράτηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη στον 1,5ο C, αλλά επιπλέον θα εξοικονομήσει τρισεκατομμύρια δολάρια. Μια βραδύτερη ανάπτυξη των ανανεώσιμων μορφών ενέργειας θα ήταν οικονομικά ακριβότερη από μια ταχύτερη και θα επέφερε σημαντικά υψηλότερα κλιματικά κόστη από καταστροφές που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί και από την επιδείνωση των συνθηκών ζωής.

Στη δική του κάλυψη της έκθεσης το Bloomberg News θεωρεί ως μια «συντηρητική εκτίμηση» πως μια ταχεία μετάβαση στην καθαρή ενέργεια θα εξοικονομούσε 26 τρισεκατομμύρια δολάρια σε σύγκριση με τη διατήρηση του σημερινού ενεργειακού συστήματος. Στο τέλος τέλος, όσο περισσότερη ηλιακή και αιολική ενέργεια οικοδομούμε, τόσο μεγαλύτερες οι μειώσεις τιμών για αυτές τις τεχνολογίες.

Δεν πρέπει να επιτρέψουμε περαιτέρω καθυστερήσεις. Καθώς πλησιάζουμε στην έναρξη της COP26, της διεθνούς συνόδου του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή, στη Γλασκώβη, οι παγκόσμιοι ηγέτες πρέπει να καταλάβουν πως έχουμε ήδη καθαρότερες, φτηνότερες ενεργειακές λύσεις, έτοιμες να αναπτυχθούν άμεσα. Η επίτευξη του στόχου του 1,5ο C δεν έχει να κάνει με θυσίες, έχει να κάνει με ευκαιρίες. Αν πιάσουμε άμεσα δουλειά, μπορούμε να εξοικονομήσουμε τρισεκατομμύρια δολάρια και να αποτρέψουμε την κλιματική καταστροφή που θα ενσκήψει σε διαφορετική περίπτωση πάνω στα παιδιά και στα εγγόνια μας.