Ο Τζόνσον θέλει να τινάξει στον αέρα τη συμφωνία του Brexit – Να γιατί

Η Τρίτη, 2 Νοεμβρίου, είναι μία ακόμη κρίσιμη ημέρα στη διαμάχη Γαλλίας και Βρετανίας – αλλά και συνολικά για την τύχη της συμφωνίας η οποία διέπει το Brexit. Αφορμή, αυτή τη φορά, δίνει το διπλό τελεσίγραφο που έχουν διατυπώσει Παρίσι και Λονδίνο, η μία πρωτεύουσα προς την άλλη, αναφορικά με τα δικαιώματα αλιείας στη Μάγχη.

Όπως είναι γνωστό, την περασμένη εβδομάδα οι γαλλικές αρχές κατάσχεσαν ένα βρετανικό αλιευτικό και παρέπεμψαν σε δίκη τον καπετάνιο του με την κατηγορία ότι δεν διέθετε την αναγκαία άδεια. Η ενέργεια αυτή συνοδεύτηκε, μάλιστα, από δηλώσεις του τύπου «η βρετανική κυβέρνηση καταλαβαίνει μόνο τη γλώσσα της ισχύος», καθώς και από απειλές για νέες κυρώσεις, σε διάφορους τομείς, αρχής γενομένης από τις 2 Νοεμβρίου.

Οι Βρετανοί, από την πλευρά τους, έσπευσαν να διαμηνύσουν ότι εάν οι παραπάνω απειλές πάρουν σάρκα και οστά, τότε θα δοθεί «ισοδύναμη απάντηση». Παράλληλα, έθεσαν σε επιφυλακή τμήμα του πολεμικού τους ναυτικού, απειλώντας να κλιμακώσουν τον αποκαλούμενο «πόλεμο της Μάγχης».

Άκαρπη η συνάντηση κορυφής

Η μισάωρη συνάντηση ανάμεσα στον Εμανουέλ Μακρόν και τον Μπόρις Τζόνσον, που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή στο περιθώριο της συνόδου της G20 στη Ρώμη, δεν έφερε κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα, με αποτέλεσμα όλοι να ετοιμάζονται για κλιμάκωση. Κι αυτό την ίδια στιγμή που γνωρίζουν ότι αυτό δεν είναι το μοναδικό ανοιχτό μέτωπο ανάμεσα στους πρώην εταίρους.

Την ίδια στιγμή, για του λόγου το αληθές, η ΕΕ – που προσπαθεί να αποφύγει την ενεργό εμπλοκή στη γαλλο-βρετανική διαμάχη, αλλά δεν θα το καταφέρει – βρίσκεται σε συνεχείς και επίπονες διαπραγματεύσεις με την κυβέρνηση του Μπόρις Τζόνσον για το ζήτημα της Βόρειας Ιρλανδίας. Με επίκεντρο το σχετικό πρωτόκολλο το οποίο, ούτως ή άλλως, ήταν εξαρχής «τραβηγμένο από τα μαλλιά» και, κατά συνέπεια, θνησιγενές.

Ούτε εδώ λείπουν οι αλληλοκατηγορίες και οι απειλές. Φαίνεται δε ότι αυτοί που τραβούν το σκοινί είναι οι Βρετανοί, καθώς δήλωσαν ανικανοποίητοι με τις πρόσφατες προτάσεις και υποχωρήσεις των Βρυξελλών, απαιτώντας πρακτικά να ικανοποιηθούν πλήρως όλα τους τα αιτήματα.

Η ώρα του Άρθρου 16

Σε αυτό το φόντο, ολοένα περισσότεροι προβλέπουν ότι, αργά ή γρήγορα, το Λονδίνο θα προχωρήσει στην ενεργοποίηση του Άρθρου 16 της συνθήκης του Brexit, «παγώνοντας» ουσιαστικά την ισχύ της. Τι θα σημαίνει, όμως, κάτι τέτοιο;

Η αλήθεια είναι ότι, με βάση την κοινή λογική και την απλή αριθμητική, αυτοί που έχουν να χάσουν περισσότερα από μια κατά μέτωπο σύγκρουση είναι οι Βρετανοί. Άλλωστε, δεν χρειάζεται να γνωρίζει κανείς πολλά για να καταλάβει ότι τόσο τα ψάρια τους όσο και τα υπόλοιπα προϊόντα που εξάγουν θα φτάνουν πολύ δύσκολα στις ευρωπαϊκές αγορές, που παραμένουν ο βασικός τους πελάτης – με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Ο υπολογισμός που κάνει, όμως, ο Τζόνσον είναι κυρίως πολιτικός. Ευρισκόμενος αντιμέτωπος με ολοένα πιο έντονη κριτική στο εσωτερικό της χώρας του, θεωρεί ότι με την υπόθεση του Brexit εξακολουθεί να διαθέτει ένα ισχυρό χαρτί.

Και μετά, τι;

Πρόκειται για ένα χαρτί το οποίο έχει και στο παρελθόν χρησιμοποιήσει με επιτυχία, για να ανέλθει στην εξουσία και να συντρίψει τους Εργατικούς, απευθυνόμενος στα εθνικιστικά και πατριωτικά ένστικτα των συμπατριωτών του.

Δεν αποκλείεται, λοιπόν – τουναντίον – να επιχειρήσει να κάνει κάτι ανάλογο όταν στριμωχτεί και άλλο, τραβώντας την «περόνη» της χειροβομβίδας. Μόνο που αυτή τη φορά, τα πράγματα είναι διαφορετικά και δεν αποκλείεται να σκάσει στα χέρια του. Μια ματιά στο Εδιμβούργο και το Μπέλφαστ ίσως τον βοηθήσει να τα δει πιο καθαρά.