Ποιοι ταράζουν τα (εμφιαλωμένα) νερά

Οι απώλειες λόγω της πανδημίας, των κλειστών καταστημάτων εστίασης και των lockdown δεν φόβισαν παλαιούς και νέους παίχτες στον κλάδο του εμφιαλωμένου νερού και όλα δείχνουν πως προετοιμάζεται ένας νέος κύκλος ανακατατάξεων. Άλλωστε, σύμφωνα με τους γνώστες της αγοράς, «οι 67-70 εταιρείες εμφιάλωσης που δραστηριοποιούνται σήμερα στη χώρα παρά είναι πολλές».

Ο πλειστηριασμός και ο ρόλος του Γιώργου Νίκα

Η απόκτηση από την αχαϊκή βιομηχανία αναψυκτικών Λουξ του 42,34% της εταιρείας εμφιαλώσεως Δίρφυς με το τίμημα να φθάνει στο 1,2 εκατ. ευρώ, όπως αναφέρουν ασφαλείς πληροφορίες, ήρθε λίγες εβδομάδες μετά την ανακοίνωση της εξαγοράς από την N.U. Aqua του εργοστασίου εμφιάλωσης νερού της Pepsico Hellas στο Λουτράκι Κορινθίας.

Το 42,34% της Δίρφυς η Λουξ της οικογένειας Μαρλαφέκα το απέκτησε μέσω πλειστηριασμού στον οποίο επισπεύδουσα ήταν η Intrum και η τιμή πρώτης προσφοράς είχε οριστεί στα 766.427,64 ευρώ. Πληροφορίες αναφέρουν ότι έτερος διεκδικητής του μετοχικού πακέτου ήταν ο Γιώργος Νίκας, αλλά πλειοδότησε η Λουξ.

Το ενδιαφέρον είναι πως το μετοχικό πακέτο που βγήκε στο σφυρί στις 20 Οκτωβρίου ανήκε στη Νίκας Συμμετοχών από το 2007. Η εν λόγω εταιρεία είχε ιδρυθεί το 2004 από τον πατέρα του Γιώργου Νίκα, τον πρωτοπόρο αλλαντοβιομήχανο Παναγιώτη Νίκα που απεβίωσε το 2017. Κάτω από την «ομπρέλα» της Νίκας Συμμετοχών, που καμιά σχέση δεν είχε με την δραστηριότητα των αλλαντικών (Π. Γ. Νίκας ΑΒΕΕ) είχαν μπει οι συμμετοχές του Παναγιώτη Νίκα σε διάφορες εταιρείες, μεταξύ των οποίων η Δίρφυς, η Οικοφάρμα Πελοποννήσου, η Δρόμων, η Αλέα και η Λακωνική Τροφίμων.

Ωστόσο, με βάση τις τελευταίες δημοσιευμένες οικονομικές καταστάσεις της εταιρείας που αφορούν το 2019, η Νίκας Συμμετοχών δεν πραγματοποίησε καμία δραστηριότητα και είχε μηδενικά έσοδα.

H επόμενη μέρα της Δίρφυς

Να σημειωθεί ότι το 51% της Δίρφυς διατηρεί ο επικεφαλής της, Νικόλαος Σέρρας, ενώ το εναπομείναν 6,6% κατέχουν μικρομέτοχοι κάτοικοι στον Δήμο Διρφύων-Μεσσαπίων της Εύβοιας, έδρα της εταιρείας.

Ο τζίρος της Δίρφυς το 2020 διαμορφώθηκε σε 6,6 εκατ. ευρώ και η κερδοφορία περί τις 207 χιλ ευρώ, με τις πληροφορίες να αναφέρουν ότι στο φετινό οκτάμηνο ο ρυθμός ανάπτυξης εσόδων κινήθηκε στο +6%.

Όπως δήλωσε ο κ. Γιάννης Μαρλαφέκας στον Οικονομικό Ταχυδρόμο, το επιχειρηματικό σχέδιο για την επόμενη ημέρα της εταιρείας θα συναποφασιστεί με τον μέτοχο του 51% όταν ολοκληρωθούν οι τυπικές διαδικασίες για τη μεταβίβαση των μετοχών.

Από την Στυμφαλία μέχρι τον Πολύγυρο και τη Σιμωνόπετρα

Οι κινήσεις της Λουξ και της N.U. Aqua δεν ήταν οι μόνες εντός του 2021, καθώς λίγους μήνες πριν, στα μέσα Μαΐου, η γιαννιώτικη οικογένεια Χήτου (νερό Ζαγόρι), εκ των πρωταγωνιστών του κλάδου, είχε εξαγοράσει την εταιρεία Ζήρεια, που βρίσκεται στην Κυλλήνη Στυμφαλίας, στην Κόρινθο, αποκτώντας πηγή και μονάδα εμφιάλωσης νερού στην περιοχή.

Εξάλλου, πέρσι τον Μάρτιο στην κατηγορία εισήλθε ακόμα ένας ισχυρός παίκτης, τα Ελληνικά Γαλακτοκομεία (Όλυμπος, Τυράς) των αδελφών Τάκη και Μιχάλη Σαράντη, εξαγοράζοντας την εταιρεία φυσικού μεταλλικού νερού Δουμπιά, θυγατρική της οινοποιίας Μαλαματίνα, ενώ ένα μήνα πριν οι ίδιοι είχαν προχωρήσει στην εξαγορά της ιστορικής τρικαλινής εταιρείας αναψυκτικών Ψυγεία Θεόδωρου Κλιάφα Α.Ε.

Επιπλέον να σημειωθεί ότι η N.U. Aqua, η οποία εμφανίζεται ως μέλος ενός γερμανικού group, έχει τοποθετηθεί και στη Βόρεια Ελλάδα μέσω μιας εταιρείας με έδρα στην Κύπρο, η οποία δραστηριοποιείται στην παραγωγή και την εμφιάλωση νερού στο Άγιο Όρος.

Το νερό, με την επωνυμία «Άβατον», θα παράγεται από υδρομάστευση και θα εμφιαλώνεται σε εργοστάσιο 3.000 τ.μ. σε περιοχή που ανήκει στην Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρας. Η αρχική επένδυση ανέρχεται στα 30-35 εκατ. ευρώ και σε πλήρη ανάπτυξη θα φθάσει τα 40 εκατ. ευρώ, όπως δήλωσε στον Οικονομικό Ταχυδρόμο η κ. Μαρία Τόκτωρ, μέτοχος της N.U. Aqua.

Η έμπνευση για τη δημιουργία του νερού «Άβατον», που είναι χορηγός της Κ.Α.Ε. ΑΡΗΣ, ανήκει στον Δημήτρη Μπαμπάκο, προέδρου της N.U. Aqua.

Σημαντικές προοπτικές μετά το στραπάτσο των lockdown

Παρότι η αγορά του εμφιαλωμένου νερού δέχθηκε σημαντικές πιέσεις από το κλείσιμο της εστίασης, όπου συγκεντρώνει το μεγαλύτερο ποσοστό των πωλήσεων, κάτι οι καύσωνες, κάτι η καραντίνα που έστρεψε τους καταναλωτές σε υγιεινότερο τρόπο ζωής, οι απώλειες αντισταθμίστηκαν και ο κλάδος ανακάμπτει.

Ελληνική σφραγίδα

Ηγετικό μερίδιο στην εγχώρια αγορά κατέχουν τα ελληνικά σήματα Ζαγόρι (Χήτος ΑΒΕΕ) και Βίκος (Ηπειρωτική Βιομηχανία Εμφιαλώσεων), που έχουν καταφέρει να αφήσουν πίσω τους τα νερά των πολυεθνικών: Αύρα της Coca Cola 3Ε, Κορπή της Nestle και Ιόλη της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας.

Ωστόσο και οι δύο είδαν τα μεγέθη του να χτυπιόνται από την πανδημία.

Συγκεκριμένα, οι πωλήσεις της εταιρείας Χήτος ΑΒΕΕ την περασμένη χρονιά περιορίστηκαν στα 51,22 εκατ. ευρώ από 55,14 εκατ. ευρώ το 2019, δηλαδή σημείωσαν μείωση 7,1%. Τα καθαρά της κέρδη ανήλθαν στα 4,336 εκατ. ευρώ έναντι 4,643 εκατ. ευρώ το 2019.

Η εταιρεία της οικογένειας Χήτου τρέχει το επενδυτικό πλάνο ύψους 25 εκατ. ευρώ που θα ολοκληρωθεί μέσα στην επόμενη τριετία και περιλαμβάνει και τη λειτουργία νέων γραμμών παραγωγής στις υφιστάμενες αλλά και στις καινούργιες εγκαταστάσεις, καθώς και τη δημιουργία νέων logistics πανελλαδικά.

Σε ότι αφορά την Ηπειρωτική Βιομηχανία Εμφιαλώσεων τα έσοδα της υποχώρησαν κατά 6,87%, στα 73,68 εκατ. ευρώ από 79,11 εκατ. ευρώ το 2019. Την ίδια ώρα όμως κατάφερε να αυξήσει τα κέρδη προ φόρων στα 14,9 εκατ. ευρώ από 13,8 εκατ. ευρώ και τα μετά φόρων στα 14 εκατ. ευρώ περίπου, από 12,8 εκατ. Επιδόσεις που φαίνεται ότι θα ξεπεραστούν φέτος, μιας και η διοίκηση της εταιρείας εκτιμά ότι το 2021 θα κλείσει με αύξηση των εσόδων κατά 15%.

Σημειώνεται ότι λίγα χρόνια πριν και συγκεκριμένα το 2017, η Βίκος είχε προχωρήσει και αυτή σε εξαγορά μονάδας εμφιάλωσης νερού στην Πελοπόννησο και αυτή στην περιοχή της Στυμφαλίας. Πρόκειται για τη Νατούρα Εμφιαλωτική, η οποία διαθέτει στην αγορά το φυσικό μεταλλικό νερό Υάς και το επιτραπέζιο νερό Ίρις.

Την ίδια ώρα μικρότερες εταιρείες όπως Ζaros, Νερά Κρήτης, Σαμαριά, Θεόνη, κ.ά. φαίνεται να ισχυροποιούνται έχοντας αρχίσει να διευρύνουν την παρουσία τους κυρίως στη μικρή λιανική και αλλά και στο HoReCa.

Να σημειωθεί ότι το εμφιαλωμένο νερό η αξία του οποίου υπολογίζεται ότι κυμαίνεται στα 300-350 εκατ. ευρώ στην εγχώρια αγορά είναι μία από τις λίγες κατηγορίες ταχέως κινούμενων καταναλωτικών αγαθών που οι ελληνικές εταιρείες έχουν καταφέρει να εκτοπίσουν από την κορυφή τις πολυεθνικές εταιρείες.