Προκλητική ανοχή στους παρανομούντες

H αιματόβρεχτη ιστορία του κλεμμένου από νεαρούς Ρομά αυτοκινήτου, η οποία απασχόλησε ποικιλοτρόπως το πανελλήνιο, είχε την πιο λαϊκίστικη κατάληξη. Το καταγγελτικό ξήλωμα της διοίκησης της Αμεσης
Δράσης και τις συνήθεις διαβεβαιώσεις για αναδιοργάνωση, εκσυγχρονισμό και κατάλληλη εκπαίδευση των αστυνομικών.

Ετσι φάνηκε να δικαιώθηκαν οι κλέφτες του αυτοκινήτου και η προκλητική διαφυγή τους από τους διώκτες αστυνομικούς με εκπεμπόμενο από την πολιτεία μήνυμα ότι εφεξής δεν θα διώκονται και συνεπώς μπορούν ανενόχλητοι πια να κλέβουν αυτοκίνητα. Και με ιδιαίτερο υπονοούμενο ότι θα χαίρουν ιδιαίτερα ευνοϊκής μεταχείρισης οι Ρομά. Πράγμα που επιβεβαιώθηκε αμέσως από τον ανενόχλητο από μέρους τους αποκλεισμό δρόμων και καταστροφή οδοστρωμάτων. Ετσι επιβεβαιώνεται η ήδη άτυπη ασυλία των Ρομά για πλήθος δράσεων ποινικά κολάσιμων. Είναι γνωστό άλλωστε ότι στις περιοχές όπου ομαδικά κατοικούν η έννομη τάξη δεν αποτολμάται να επιβληθεί, τα παιδιά δεν υποχρεώνονται να φοιτούν στα σχολεία, η κλοπή συνιστά συχνή επαγγελματική ενασχόληση, η παράνομη οπλοφορία τους επιδεικνύεται με άσκοπους πυροβολισμούς οσάκις διασκεδάζουν και οι προσπάθειες φωτισμένων εξαιρέσεων να εντάξουν τους ομοεθνείς τους στην κοινωνική ομαλότητα δεν φαίνεται να ευδοκιμούν. Αλλωστε η κοινωνία μας αποδέχεται γενικά την ατιμωρησία παρά τις κραυγές κατά στυγνών εγκληματιών, για τους οποίους η ποινική μας νομοθεσία προβλέπει συνήθως ποινές-χάδι, οι οποίες άλλωστε κατά τον Ποινικό Νόμο και τη δικαστική πρακτική δεν εκτίονται λόγω γενικευμένης αναστολής τους.

Αξίζει να επισημανθεί, πράγμα που πέρασε μάλλον απαρατήρητο, ότι δεν νοείται να καταλογίζεται από τους Ρομά και τους ουκ ολίγους υποστηρικτές τους προκατάληψη σε βάρος της φυλής τους από τους διώκτες του κλεμμένου αυτοκινήτου, αφού απλούστατα οι αστυνομικοί δεν εγνώριζαν ποιοι είναι οι κλέφτες και κατά την καταδίωξη και κατά τη φονική συνέχεια. Τη σχετική επικαιρότητα εμπλούτισε και η κατάληξη της δίκης κατά της εκτοξευσάσης βιτριόλι στην ερωτική της αντίζηλο. Η ποινή που επιβλήθηκε στην αμετανόητη βιτριολίστρια ήταν η ανώτατη προβλεπόμενη για απόπειρα ανθρωποκτονίας σε βαθμό κακουργήματος. Ο νόμος εν προκειμένω προβλέπει 15ετή φυλάκιση. Ωστόσο ο ίδιος νόμος αποδεικνύει ότι ψεύδεται, αφού εκτίονται μόνο τα πέντε έτη και συνεπώς η βιτριολίστρια σε ηλικία 40 ετών θα είναι και πάλι ελεύθερη. Διευκολύνεται έτσι να αποπειραθεί εκ νέου να επιτεθεί με βιτριόλι ή άλλον ανάλογης αποτελεσματικότητας τρόπο για να αποτελειώσει το άτυχο θύμα της.

Εχουμε κατ’ επανάληψη αποδείξει ότι η νομοθεσία μας και οι νομοθέτες μας σε συνεργασία με ποινικολόγους που διαπρέπουν στην υπεράσπιση εγκληματιών έχουν θεσπίσει ποινική νομοθεσία που προσποιείται ότι τιμωρεί αυστηρά τους εγκληματίες ενώ στην πραγματικότητα προνοεί ώστε αυτοί είτε με ποινές-χάδι είτε με αναστολή εκτέλεσης των ποινών να κυκλοφορούν ελεύθεροι χλευάζοντας τα θύματά τους και τους νομοταγείς πολίτες.

Κάποιες αυστηρότερες ποινές που προτείνει η κυβέρνηση αφορούν ιδιαίτερα εγκλήματα, που απασχολούν την επικαιρότητα, χωρίς να μεταβάλλεται το γενικότερο καθεστώς της ουσιαστικής ατιμωρησίας με τις ποινές-χάδι που και αυτές εν μέρει μόνο εκτίονται ή και καθόλου οσάκις αναστέλλονται αν δεν πρόκειται για κακουργήματα. Και εξακολουθούν να ισχύουν τα δήθεν ισόβια όταν ο ίδιος ο νόμος τα καθορίζει σε 25 χρόνια. Αρα δεν υπάρχουν ισόβια και ο νόμος παραπλανά τους πολίτες.